Yazı birilerine ağır gelebilir, olsun. Hayat devam ediyor!

Nasıl bir tezatlık içinde yaşıyoruz ya da nasıl bir algı karmaşıklığı içerisindeyiz anlamakta zorlanıyorum.

Yok, yok bence ne tezatlık ne karmaşıklık ne de başka bir şey. Bu düpedüz samimiyetsizlik.

Sözde engelli bireylerle eşit olduğunu savunup, bir engelli gördüğünde “halimize binlerce şükürler olsun” demenin başka bir açıklaması olamaz.

Sizin o kendi adınıza sözde iyi niyetiniz, sizin o halinize şükretmeniz ne anlama geliyor aslında biliyor musunuz? Ve birileri için ne denli yıkıcı oluyor?

Ben söyleyeyim.

Bir engelli gördüğünüzde “halimize binlerce şükürler olsun” demek;

“Seninle ben aynı durumda değiliz, ben senden daha iyiyim” demek.

“Sen kusurlusun, eksiksin vs. (halk arasında böyle ifade ediliyor) ben değilim” demek.

“Senin hayatın zor ve ben o şartlarda değilim” demek.

“Senin durumun bana göre daha kötü” demek.

“ENGELLİ OLMAK KÖTÜ BİR ŞEYDİR, BEN ENGELLİ DEĞİLİM” demek.

Ayrımcılığın, ötekileştirmenin, acımanın, engelli bireyin engelini gözüne sokmanın dik alası.

Şimdi, engelli bireylerle eşit yaşam hakkına sahip olduğumuzu, onlardan farksız olduğumuzu hatta ve hatta "hepimiz bir engelli adayıyız" cümlesini SÖZDE savunan, fakat ayrımcılığı başta kendisi yapan sahte samimiyetlere soruyorum;

Eşitsizliğiniz, samimiyetsizliğiniz daha sözleriniz de bile varken, eylem boyutunda eşitliği ve samimiyeti nasıl sağlayacaksınız?

Lütfen, bir engelli gördüğünüzde ailelerine hele ki engelli bireyin yüzüne "ALLAH YARDIMCIN-IZ OLSUN", arkalarından da “halimize şükürler olsun” demeyin. İnanın engelli birey ve ailesi bunu beden dilinizden, bakışlarınızdan fazlasıyla hissediyor.

Aklınızca iyi niyetle söylüyorsunuz ama acıdığınızı resmen yüzlerine haykırıyorsunuz.

MERHAMETLE ACIMAYI KARIŞTIRIYORSUNUZ!

YAPMAYIN!

**************************

Bundan aşağı yukarı bir 8 yıl önce ciddi bir glokom ameliyatı geçirmiştim ve gözüm bir süre kapalı kalma ve yaklaşık 4 hafta boyunca da ameliyat sonrası kanlanmadan dolayı görmeme gibi bir sürecim vardı. Saolsun eş dost geçmiş olsuna geldiler, akıllarınca iyi niyetle geldiler ama bana ve aileme o süreçte çok fazla zarar verdiler. Neredeyse bir başımda kuran okumadıkları kalmıştı.

"Ah dünya tatlısı kızım, nedir bu başına gelen, ah yavrummm, vah kızım, ah canım"

Aileme yöneltilen, farketmediğim sanılan "tekrar görecek mi" gibi sorular vb.

Mecbur misafir kabul etmeme karar aldık. Ailem geçmiş olsuna gelmek isteyenlere; "özür dileriz, bir süre misafir kabul etmiyoruz" cevabını verince bozulanlar da çok oldu tabi.

Bizi sosyetik ilan edenler mi dersiniz, insan beğenmediğimizi düşünenler mi dersiniz, daha neler neler!

İyi niyetle yapılan şeyler bazen çok ciddi zararlar veriyor.

Bunun farkında olan insanlar tedbir almak zorunda kalınca da tavır, trip, küsmece, yargılama.

Bir insana yardım etmek ya da onun yanında olduğunu hissettirmek onunla ağlamak değildir.

Onunla ağlamayı dostluk, onunla ağlamayı iyilik, “ah, vah” demeyi duyguları paylaşmak sanıyoruz.

AMA FENA YANILIYORUZ!

İnsanlarla oturup ağlamak yerine, insanları gülümseterek hayatlarında fark yaratın. Ağlayarak ya da ah, vah demekle güç verilmez, çalınır. Güç çalmayın güç verin, o zaman fark yaratmış olursunuz, o zaman GERÇEK olursunuz!

Not : Yazı birilerine ağır gelebilir, ama olsun. Hayat devam ediyor değil mi, şükürler olsun.

Sevgilerimle
Ayça Akın
www.aycaakin.com
www.instagram.com/aycakn
www.twitter.com/aycakn