Demir Final!

Bütün bir sezon mücadele eden takımların başarılarını taçlandırmak için son bir kez tüm güçleriyle sahada olmaları gerekir.. Ve mayıs aynı zamanda hüznün ayıdır..
Düşenlerin ayıdır.. Düşmemek için tüm güçlerini sahaya yansıtan, yansıtabilen takımların ayıdır..
Birçok final izledim son yıllarda.. Birçok kümede kalma mücadelesi.. Ama Karabükspor’un ortaya koyduğu kadar onurlu mücadele pek hatırlamıyorum.. Kötü geçen bir ilk yarı, yenen bir gol, güçlü bir rakip ve yarıştığın takımın önde olduğu haberi.. Tüm bunlara karşı kümede kalmak için 45 dakikası vardı Demir’in Şehri’nin.. Bunu başardılar.. Tebrikler..

Lua Lua ve kalite

AYKUT Kocaman sakat ve cezalılar hariç güçlü bir takımla çıktı sahaya.. İlk yarı istediği gibi gitti. Gol geldi.. Takım rahatladı.. İkinci yarının başında peş peşe yenen iki gol de Fenerbahçe’nin tüm sezon yaşadığı savunma zaafından kaynaklanıyordu.. Arkaya atılan toplara stoperler hamle yapamıyor, kademeye girecek bekler geç kalıyor, orta sahadan yardım gelmiyordu.. 2-1’den sonra Fenerbahçe’nin sergilediği futbol ve Webo’nun golü çok güzel bir refleksti.. Futbolcular sahaya onurlarını yansıttılar.. Ama Lua Lua’nın kalitesine teslim oldular..

Fenerbahçe için maçta en anlamlı hareket beraberlik golünü atan çok iyi oynayan, derbiye de damgasını vuran Webo’nun 84’üncü dakikada kendi kalesine kadar adam kovalaması ve mutlak bir golü önlemesiydi.. Sow ise durgun, etkisiz ve ligi bitirmiş görüntüdeydi..
Çarşamba gecesi oynanacak sezonun son finali öncesi Fenerbahçe’deki kaleci ve savunma zaafı düşündürücü.. Önde çok sıkıntı yok.. Ama savunmanın toparlanması şart.. Dünkü ‘Demir Final’i kaybetmek Fenerbahçe için kötüydü.. Ama Çarşamba günkü ‘Gerçek Final’ kaybedilirse takımda büyük bir revizyona gidilir.. Birçok oyuncuyla yollar ayrılır..