Yeni yıl için medyatik bazı dilek ve temennilerim

Eserleri, komşum Ertuğrul Özkök’ün bile yazılarına daha sık girmeye, referanslarına daha çok konu olmaya başladı.
Yeni yılla ilgili ilk beklentim, işte Nursi’nin risalelerinde geçen bir sözün tam manasıyla karşılık bulmasıdır.
Şöyle bir söz: “Zarara rızasıyla girene merhamet edilmez ve layık değildir.”

* * *

İkinci beklentim; çocuklar arasında ayrım yapmaya bu sene son verilmesidir...
Cumhurbaşkanı’na sayıp sövdüğü için önce tutuklanıp sonra serbest bırakılan 16 yaşındaki Konyalı çocuğa gerek ‘ifade hürriyeti’ gerekse çocuk hakları namına nasıl sahip çıktılarsa...
28 Şubat’ta, henüz14 yaşındayken İBDA-C’ci diye tutuklanıp idama mahkûm edilen, 10 yıl hapis yatırılan, çıktıktan sonra gazetecilikle geçinirken yine 28 Şubat döneminden kalma bir kararla tekrar içeri atılan Yakup Köse’ye de adalet, özgürlük ve demokrasi kumkumalarının nihayet kayıtsız kalmadığı bir yıl olsun.

* * *

Üçüncü beklentim; gazeteciler arasında da ayrımcılık yapılmamasıdır...
‘Tahşiyecilere kumpas’ soruşturmasının zanlısı gazetecilere ‘basın özgürlüğü kahramanı’ payesi verilerek cansiperane kol kanat gerilirken... O kumpasın mağduru olan gazetecilerin de ‘basın özgürlüğü’ adına en azından arada bir hatırlarının sorulduğunu görebildiğimiz bir yıl olsun.
Yani... Fethullah Gülen’in “Yarın mesela Tahşiyeciler diye bir şey icat edebilirler” sözü doğrulanırcasına, Tahşiye adındaki yayınevinin kurucusu Mustafa Kaplan ve Bünyamin Ateş gibi gazeteci ve yazarların El Kaide’yi manen desteklemek suçlamasıyla hapse atıldığı da hatırlarda tutulsun.
İlaveten... “17-25 Aralık soruşturmalarını kapatan filan savcının adını unutmayın” şeklindeki bir Twitter mesajı nedeniyle adli takibata uğradığı için Sedef Kabaş’ı yalnız bırakmadığımız gibi... Şırnak-Cizre’de işini yaparken kaldığı otelde PKK gençlik örgütlenmesinin silahlı saldırısına uğrayan El Cezire muhabiri Abdülkadir Konuksever ve kameraman arkadaşını da unutamadığımız bir yıl olsun.

* * *

Dördüncü beklentim; ‘Tahşiyeciler’e kumpas kurdukları iddiasından gözaltına alınanlarla dayanışmak için hükümete karşı bildiri yayınlayıp demokrasiye dönüş çağrısı yapan pek muhalif aydınlarımızın, 2015’te hiç değilse... Zülfüyare dokunan bir kitap yazdığı için başına gelmedik kumpas kalmayan Hanefi Avcı’yı da akıllarından çıkarmamalarıdır.
Ayrıca... 2014’te çok beklediğim halde, paralel kulakların düzmece ihbar ve sahte isimlerle organize suçtan, casusluktan, terör örgütü üyeliğinden vesair dinlediği benim durumumdaki onlarca gazetecinin haklarını yok sayan, ‘Senin gazetecin, benim gazetecim’ diye ayıran, gözüne Tayyip-fobi perdesi çekilmiş meslek örgütlerinin cümlesinin de vicdanen özgürleştiği, basiretlerinin açıldığı bir yıl olmasını dilerim.

* * *

Beşinci beklentim; “Aynı bomba hem Ergenekoncuda hem Tahşiyecide çıkıyor, üstünde de ne hikmetse onu eliyle koymuş gibi bulan polislerin parmak izi yakalanıyor, kumpas yoksa ne iş” sorusuna İdris Naim Şahin’in verdiği ibretlik cevabı her gün hatırladığımız bir yıl olmasıdır.
Zaman’da yazdığına göre şöyle demişti: “Bombaların seri numarası Ergenekon bombaları ile aynı denilmektedir. Kafile numarasının aynı olması, aslında Ergenekon-Tahşiye bağlantısının işaretidir. Esasen, Ergenekon ve Tahşiye sanıklarına, ne şekilde aynı seri bombaların bu adreslerden çıktığı sorulmalıdır.”
Üstlerine El Kaidecilik suçu uydurulan Tahşiyecileri bir de Ergenekon’a bağlama başarısı gösterdiği ve dolayısıyla Ergenekon’la El Kaide arasındaki gizli bağlantıyı gözü kapalı çözdüğü için İdris Naim Şahin’i cemaat medyasında yere göğe sığdıramama yarışmasının sonuçlandığı bir yıl olsun.
İdris Naim Şahin’i İçişleri Bakanlığı koltuğuna oturtabildiği için AK Parti’nin de milletten gece-gündüz af dilediği, yana yakıla dizlerini dövdüğü bir yıl...

* * *

Altıncı ve son beklentim; yukarıda saydığım beklentileri karşılamayanların, zarara rızalarıyla girdikleri için merhamet görmedikleri bir yıl olsun.