Karanlık değil tanıdık eller

Acının ve ölümün araçsallaştırılması ne midir?
Okmeydanı’ndaki sokak şiddetini, siyasi hesaplaşmasına alet edip kızıştırmaktır.
Ölenlere ağlar gibi yaparak kendi ideolojik kavgasına taraftar toplamaya çalışmaktır.
Yok mu böyle getto ağaları?
Yok mu böyle terör şefleri?
Yok mu fikir sermayesini çocuk tabutlarına yüklemiş böyle tepelere kurulu müstemleke aydınları?
Yok mu sömürü sözcüğünü bile hıçkıra hıçkıra sömüren böyle derisi kalın sömürge siyasetçileri?
Yok mu halkının acılarına yabancılaşıp emperyalizmin içerideki kompradoru haline gelmiş böyle gözü kara anti-emperyalistler?
Yok mu kamu otoritesiyle güç yarıştırmak için gencecik canları gözden çıkaran böyle gösteriş meraklısı örgüt egoları?
Yok mu şiddet ideolojisini hak ve hürriyet kutsallarına sarıp sarmalayan böyle radikalizm fedaileri?
Cevap vermeden önce etrafınıza bir bakının...

* * *

Yaktığımız ağıtlar tükendi...
Bu filmi mi seyretmedik daha önce?
Karanlık ellere mi içimizi karıştırtmadık?
Kardeşi mi kardeşe kırdırtmadık?
Alevi-Sünni çatışmasını mı körükletmedik?
Toplumsal yangınlara mı benzin döktürmedik?
Kaos ve kargaşaya mı teslim edilmedik?
Bölgeler mi kurtarmadık, kurtarılmış bölgeleri mi geri almadık, hangisini yaşamadık bunların?
Geriye yalın bir gerçek bıraktık.
Ellerinde el yapımı patlayıcılar, yüzlerinde kızıl maskelerle Okmeydanı sokaklarına salınan o gariban çocuklar bu ülkenin evladı...
Bellerinde devletin taktığı silahlar, ellerinde yasal şiddet yetkileriyle Okmeydanı sokaklarını zapturapda yollanan o muvazzaf polisler de bu ülkenin evladı...
Ellerini o çocukların üstünden çekmeyen hesap kitap sahipleri de...
Hangi uğursuz düşman, hangi meşum oyun ne yapsın bize?

* * *

Giden gittiğiyle kalıyor.
Kan bizim, barut bizim, kan ve barut kokan eller de bizim.
Ölü evlerinden yükselen feryatlar bizim, o yanmış yüreklere kor ateşler salan kurşunlar da...
Madem ki olan, ateş hattına sürülmüş çocuklara oluyor, onların sırtından tirat atan tuzu kuru hümanistlere değil.
İdeolojik akrabalıktan mıdır, aşırı bilenmişlikten mi, öfkeyle fazla haşir neşir olmaktan mı bize ne! Şiddet ideolojisine karşı sesini yükseltememiş hiç kimsenin gözyaşlarına kanmayın. Terörle ilişkisini kesmemiş, silah ve molotofla yolunu ayırmamış, vurmayla kırmayla bağını koparmamış hiç kimsenin ama hiç kimsenin...
Gayrısı yalan.