Yedi büyük günahın en fenası: Açgözlülük

BİR: Kibir. İKİ: Açgözlülük. ÜÇ: Şehvet. DÖRT: Öfke. BEŞ: Haset. ALTI: Tembellik. YEDİ: Oburluk.

*

Tek tek bakalım bu günahlara:

*

- KİBİR: Boşu boşuna kostaklanma illetidir. Kasım kasım kasılma halidir. Çok ciddiye alınacak bir tarafı yoktur bu günahın. Günah hiyerarşisindeki yeri aşağılardadır.

*

- ŞEHVET: Kriminal bir tarafı yoksa günahı işleyenin boynunadır. Bu açıdan “Bana ne, sana ne, ona ne” falan deyip geçmek dışında yapacağımız bir şey yoktur.

*

- ÖFKE: Artık buna çare buluyorlar. Öfke kontrol kursları var. Gidiyorsun bu kurslara. Sakinleşiyorsun. Halim selim biri olup çıkıyorsun yani. Bu açıdan baş edilemeyecek bir günah değil.

*

- HASET: Bunun tek zararı, bu günahın günahkârlarınadır. Kendilerini yer bitirirler, çatlarlar, patlarlar. Bu günaha maruz kalanlar ise bir nazar boncuğuyla bütün tehlikeyi bertaraf edebilirler.

*

- TEMBELLİK: En şirin, en sempatik günahtır bu. “Tembellik hakkımı kullanıyorum” diyen birisine “Tövbe et, günah işledin” diyemez insan. Tembele günahkâr muamelesi yapılmaz, yapılamaz.

*

- OBURLUK: Damak tadı pek gelişmemiş bir obur, kendisine “en büyük gurme” süsü verebilir. Oburluk, ancak işte böyle bir durumda günah olarak sayılabilir.

*

Ama sıra AÇGÖZLÜLÜK günahına gelince...

İşin rengi değişir.

*

Çünkü AÇGÖZLÜLÜK, bütün günahların anasıdır, babasıdır.

*

Mesela ponzi ya da saadet zinciri denilen bela, bu günaha yaslanmaktadır.

Mesela vurguncuların vurgun yaptıktan sonra birbirlerine düşmesinin temel nedeni bu günahtır.

Mesela daha fazla kazanç için elindekini bile kaybetmeyi göze alma cüretinin kaynağı bu günahtır.

Neyse... Uzatmayayım da güncel bir örnek vereyim:

*

Arda Turan kardeşimiz, ponziden daha fazla kazanmak için.

Bankadaki parasını çekip yatırmış. Yetinmemiş. Arkadaşından borç alıp yatırmış. Yetinmemiş. Arsasını satıp yatırmış. Yetinmemiş. Kredi çekip yatırmış.

*

Diğer altı günah, bir biçimde halledilir.

Ama AÇGÖZLÜLÜK, öyle büyük bir günahtır ki...

Aman Allah muhafaza.

HER İLDE ADAY ÇIKARACAĞIZ DEDİĞİNDE HİÇ İNANMAMIŞTIM

Meral Akşener ve dava arkadaşları, uzun bir süredir “Her ilde adayımızı çıkaracağız, ittifak yok” diyorlardı.

*

Buna hiçbir zaman inanmadım.

*

Hep şöyle dedim:

*

“Bakmayın böyle dediklerine. Kesin ittifak yapacaklar.”

*

Bakıyoruz:

Akşener ve Özel görüşmesine...

İttifak için kapılar aralanıvermiş.

*

Nereden mi bildim?

Şu üç şeyden:

*

- BİR: Politikacıların sözlerine pek inanmamayı öğrenecek kadar deneyim kazandım.

*

- İKİ: Akşener’in her ilde aday çıkaracak cesareti olmadığının farkındaydım.

*

- ÜÇ: Pazarlıkta el yükseltmenin siyasetteki yerini herkes gibi ben de anlayabiliyorum.

MÜFREDATIN DEĞİŞMESİ ÇOK KÖTÜ BİR ŞEY Mİ

Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin’le buluştuk geçen gün.

*

İlk kez görüştüm kendisiyle.

İzlenimim şudur:

*

Milli Eğitim Bakanlığı Müsteşarlığı yaptı en zor dönemde. Müsteşarlık, kendisine olağanüstü bir deneyim kazandırmış. O deneyime yaslanarak sorunları doğru saptama ve hızlı çözme avantajı var.

*

Bir şehir efsanesi var eğitimle ilgili.

Her gelen bakanın müfredatı değiştirmeye kalkıştığına inanılır.

Benim de aklımda böyle kalmış.

*

Bakan Yusuf Tekin, “Bu doğru değil. Her gelen bakan müfredat değişikliği yapmadı. Yapılan değişiklikler kısmi değişiklikler” dedi.

Ardından da en azından benim ezberimi bozan şu saptamayı yaptı.

*

“Müfredatı ele almak lazım. Yeni bir kurguyla. Sonra da gerektikçe sürekli değiştirmek gerekir. Müfredat değişimi, neden yadırganıyor anlamıyorum. Değişen koşullara göre müfredatı değiştirmek kadar makul bir şey olamaz.”