Muhalefetin adayını belirlemesinin vakti geldi de geçiyor bile

Muhalefet kamuoyunun gözünde adayla ilgili beklenti çıtası, yükseğe, en yükseğe çıkmakta. “Süpermen” gibi bir şey umuluyor yani. Bu da hayal kırıklığı potansiyelini fena halde arttırıcı bir durum.

*

Süreç uzadıkça...

*

“Ekremciler”, “Mansurcular”, “Kemalciler” diye gruplaşmalar söz konusu olacak gibi... Aday bir an önce belirlenmezse bu bölünme, tabanda genişleyebilir ve kemikleşebilir. Bu da çok büyük olmasa bile bazı küçük tatsızlıklara yol açar.


*

Süreç uzadıkça...

*

Kemal Kılıçdaroğlu, bütün stratejisini “kendi tabanına adaylığını kabul ettirmek” üzerine kurmak durumunda kalıyor. Abartılı agresiflikler, lüzumsuz sertlikler... Hepsinin temel nedeni bu.

*

Süreç uzadıkça...

*

Aday olarak isimleri geçenler, kendi aralarında bir rekabet içine giriyorlar. Tabii ki açıktan bir rekabet değil bu, gizli bir rekabet. Ama gizli de olsa sonuçları itibarıyla yıpratıcı olabilir.

TARIM BAKANI’NIN SESİNİ DUYDUM İLK DEFA

YENİ Tarım Bakanı Vahit Kirişci, dün TRT’ye çıktı.

Ses tonunu ilk kez duydum.



Konuşmasına ilk kez tanık oldum.

*

Konusuna hâkim görünüyordu. Üslubu gayet iyiydi. Tarımla ilgili doğru sanılan yanlışlara gayet düzgün bir şekilde açıklık getirdi. Umut verici bir yaklaşım içindeydi.

*

Bütün bu izlenimleri edindikten sonra buradan Bakan Kirişci’ye sormak isterim:

*

Sayın Bakan! Neden bugüne kadar sustunuz ki? Neden ısrarla ve inatla anlatma yolunu seçmiyorsunuz ki? Neden millet “tarım, tarım” diye inlerken “Buradayım” diye atılmıyorsunuz ki?

‘BUÇA’DA KATLİAM OLMADI’ LOBİSİ HAREKETE GEÇTİ

SAĞDAN soldan üzerimize şöyle şeyler boca ediliyor:

*

- Buça’daki katliam tiyatro.



- Amerika’nın oyunu.

- İşin içinde iş var aga.

Falan filan.

*

Kendilerine sadece şunu söylemek isterim:

*

Bu fikirlerinizi Buça meydanında katliama maruz kalmış ahalinin içinde anlatmayı düşünür müsünüz delikanlılar?

SAVCI SAYAN VE TANJU ÖZCAN

ANLI şanlı illerimiz var. Anlı şanlı belediye başkanlarımız var.

Ancak aralarında sadece ikisi, tüm Türkiye’nin gündemine gelebilme işini başarabiliyor.

*

Biri Bolu Belediye Başkanı Tanju Özcan, diğeri Ağrı Belediye Başkanı Savcı Sayan.

*

Her iki isim de...



Yüksek enerjili polemikler çıkarma, gündemi bir anda altüst edebilme, kendilerinden söz ettirme, her zaman konuşulur olabilme konusunda mahir.

*

“İyi de bu tercihe şayan bir durum mu? Sürekli tartışmaların ortasında olmak iyi bir şey mi?” diye sorabilirsiniz.

*

Vereceğim cevap şu olur:

*

İyi bir şey olup olmadığından emin değilim ama her konuda her zaman gündeme gelmeyi başarmanın bayağı bir maharet istediğinden eminim.

SOSYALİST DEVRİMCİ BİR ÜLKÜCÜYMÜŞ

İYİ Parti Genel İdari Kurulu Üyesi Arzu Önşen, kendisini şöyle tanımlamış:

*

“Ben sosyalist devrimci bir ülkücüyüm.”

*

Bu kadar kısa kesmese...



Biraz daha devam etse...

Atatürkçülüğünü, dindarlığını, muhafazakârlığını, merkez sağcılığını, Türkeşçiliğini, Ecevitçiliğini, Erbakancılığını, liberalliğini falan da zikredebilirdi.

*

Bütün bunlar...

İttifak sisteminin her kesimden oy almayı zorunlu kılan yapısından kaynaklanıyor maalesef.

TÜRKİYE’DE STANDARDI OLMAYAN BİRKAÇ ŞEY

- KRUVASAN: Bazı yerlerde küçük yapıyorlar, bazı yerlerde kocaman. Bazı yerlerde tamamen yağsız yapıyorlar, bazı yerlerde bol yağlı. Bazı yerlerde kat kat açılan bir şekli var, bazı yerlerde monoblok... Ama hepsi önümüze “kruvasan” denilerek getiriliyor. Bir standardı yok yani.

*

- SUFLE: Bunun da bir standardı yok. Bazen kıvamını aşırı yoğun yapıyorlar, bazen neredeyse kıvamsız. Bazen kaynar diyebileceğimiz bir ısıda getiriyorlar önümüze, bazen hayli ılık biçimde servis ediyorlar. Görüntüsünde de bir standart yok. Bazen kek gibi, bazen çorba gibi.

*

- AMERICANO: Bu kahve, her yerde farklı yapılıyor. Üstünde sıfır köpükle yapanlar da var, bol köpüklü yapan da var. Bir yerde sert içimli yapılıyorsa, öbür yerde yumuşak içimli yapılıyor. Ama sorsan hepsinin adı Americano.

*

- SÜTLAÇ: En milli ve yerli bu tatlımızda bile bir standart tutturabilmiş değiliz. Bir yerde pilava yakın bir pirinç yoğunluğuyla yapıyorlar. Başka bir yerde pirinç çorbası kıvamında. Bir yerde basıyorlar şekeri... Başka bir yerde şekerden kıstıkça kısıyorlar. Ama sonuçta hepsine sütlaç diyorlar.