Öyle bir renkli yaşam ki

Kendi deyimiyle 25 yıl kireççilik yapan, çeyrek asrın dolduğu gün, kendisine verdiği sözü tutup günlük iş koşturmacasından elini eteğini çeken Nezih Öztüre, şu an sadece ortağı, hissedarı olduğu şirketlerde yönetim kurulu üyesi, murahhas aza ve danışman olarak tecrübelerini paylaşıyor. Onun dışındaki zamanını ailesine, kendisine, eğitime ve sosyal işlere ayırıyor. Fotoğraf çekmekten, denizden, eski tabak, taş tepsi, antika araba biriktirmekten, can arkadaşı Nedim Atilla’yla Ege’yi karış karış gezip kitap yazmaktan, yeni lezzetleri tatmaktan, ince sazdan keyif alan gönül insanı Öztüre anlattı, biz dinledik...

OTOMOBİL
Hevesim birkaç yıl önce bitti

· İlk arabam ikinci el beyaz Murat 124’tü. Tavanı da tabanı da çürümüştü. Ama benim için çok güzeldi. Pencerenin önüne park edip seyrettiğimi hatırlıyorum. Yıllar geçti, o arabayı özledim, aynısından aldım, toplattım, hala duruyor.
· Her erkek gibi ben de arabalara düşkündüm. Ancak bu konudaki hevesim birkaç yıl önce bitti. Çok performanslı, teknolojik+, ultra arabalar beni artık heyecanlandırmıyor. Garajımda, anısı olan, nostaljik arabalar var. Bir de günlük kullandıklarım. Hangisi denk gelirse ona biniyorum.
· Babamın tavsiyesiyle iş hayatına atıldığımdan beri özel şoförüm var. Kendim de kullanıyorum ama dalgın bir sürücüyüm. Eskisi kadar da direksiyona geçmekten hoşlanmıyorum.
· Araba alırken duygusal yaklaşırım. Tipine bakar, alırım. Dünyada arka arkaya 4 tane Rover kullanan benden başka kimse yoktur herhalde.

MEKAN
Güleryüz, ilgi, saygı ararım

· İzmir’de; Fish House, Margaux, Bonjour, Sushico, Nihat Baba, Can Baba, İmren, Yengeç.
· İstanbul’da; Refik, Beyti, İmroz.
· Brüksel’de midye ve kurbağa bacağıyla ünlü Leon ve Yunanlıların çalıştırdıkları ‘Gyros’ dedikleri dönerci dükkanları.
· Bir mekanda önce güleryüz, ilgi, saygı, sonra lezzet ararım. Yatılı okumuş, sokakta bile yemek yemiş biri olarak hijyene çok dikkat etmem.

SPOR
Bir dönem atletizm yaptım

· BAL’da okurken atletizmle ilgilendim. Çekiç attım, sırıkla atladım, madalyalar aldım. İTÜ’de de devam ettim. Şimdi eşimle evin önünde yürüyoruz ya da imkan bulursak yüzüyoruz. Onları da son 5 yıldır terleyerek yaptığımı söyleyemem.

GÜNE BAŞLANGIÇ
Eskisi gibi koşturmaca yok

· Çok geçe kalmam, 22.30-23.00 gibi yatarım. 06.30’da da kalkarım.
· İlk iş bahçedeki hayvanları beslerim. Sonra gidip gazete, ekmek alırım. Urla’nın havasını solurum. Eve dönüp müzik dinler, gazetelere göz atarım. Ardından keyifli kahvaltı yapar, sohbet ederiz. Çok erken olmayan saatte de birlikte evden çıkarız.
· Eskiden, uyandıktan sonra 5-10 dakika içinde hazırlanıp işe koştururdum. Artık bitti. İki küçük çocuğum var. Onlar keyifli uyanıyor. Enerjileri bize de geçiyor. Ayrıca, işe gitme derdi olmayınca stres de olmuyor.

KARİYER
‘Bugün işe gitmesem’ demedim

· İTÜ Gemi İnşa ve Gemi Makineleri Mühendisliği mezunuyum. En büyük hayalim tersane kurup gemiler yapmak ve armatör olmaktı. Ama Özal gemi ithalatına müthiş teşvikler verince tersaneler battı.
· Onun üzerine aile işinde çalışmaya başladım. 25 yıl kireç işi yaptım, çok da sevdim. Hedefim 25 yıldı. Doldurduğum gün de bıraktım.
· Ortaokuldan beri hep çalıştım. Babam sağolsun bize iş hayatını sevdirdi. Hiç ayaklarımı sürüye sürüye işe gitmedim. ‘Bugün gitmesem’ demedim. Aksine keyifle, şevkle gittim.
· Şimdi yoğun çalışmıyorum. Hayatımı üçe ayırdım. Üçte biri aileme ait. Hafta sonları çalışmıyorum. Davetlere de gitmiyorum. Hafta içi bir günü geç çıkarak veya erken dönerek çocuklarla oluyorum.
· Üçte biri kendime ayırdığım zaman. Çoğunu eğitim gönüllüsü olarak değerlendiriyorum. Kalanını da işe ayırıyorum. Ben artık hiçbir yerde profesyonel yönetici değilim. 1.5 yıl önce genel müdürlüğü profesyonel arkadaşlara bıraktım. Eğer zamanında bırakmaz, arkanızdan gelecek insanlar yetiştirmezseniz kötü, bencil, başarısız yöneticisiniz demektir. Şu an ortağı olduğum şirketlerde yönetim kurulu üyeliğim, murahhas azalığım sürüyor.

BESLENME
Geçiştirilecek bir şey değil

· Yediğini saklamayan bir insanım. Ancak artık dikkat ediyorum.
· Yemek benim için geçiştirilecek bir şey değil. Ancak, öğlenleri çok da seçici değilim açıkcası.
· Akşamları eşim ne hazırlarsa onu yiyorum. Eve kırmızı et çok nadir giriyor. Onun yerine çiftliğimizde yetiştirdiğimiz tavuk ve hindiyi tercih ediyoruz. Urla’da yılın 365 günü müthiş otlar ve harika zeytinyağı var. Haftada bir kendimizi ödüllendiriyoruz, makarna-şarap gecesi yapıyoruz. Bir gün de dışarıya balık yemeye çıkıyoruz.
· Eşim de ben de değişik tatlara açığız. Nedim Atilla sayesinde bir sürü lezzeti, mutfağı öğrendik. 50’ye yakın yemek kitabımız var. Pazar günleri birlikte mutfağa girip yeni bir şeyler denemekten keyif alıyoruz.  En çok hoşlandığım mutfaklar Türk, İtalyan ve Japon.

TATİL
4’er günden 10 kez çıkarım

· Çok ama kısa tatil yaparım. 4 günü aşmamak kaydıyla 10 kez çıkarım.  İkisini İstanbul’a ayırıyorum. Birini de Doğu’ya ayırıyorum. Çünkü çok bilmiyorum.
· Yurtdışında ise ağırlıklı Yunan adalarını tercih ediyorum. Daha önce iş amaçlı gittiğim ama havaalanı, toplantı salonu ve otel dışında görmediğim yerleri de şimdi turlarla gezerek tanımaya çalışıyorum.
· 25 yıldır yazları Çeşme’de kızımın adını verdiğim teknemizde (Zeynep Kaptan) geçiriyoruz. Ben kullanıyorum.

MODA
Yüzde 90 outlettten alırım

· Modayla ilgim yok. Yüzde 90 outletten alışveriş yaparım. Yüzde 90 yerli markaları tercih ederim.
· Olmadık zamanda spor, olmadık zamanda takım giyiyorum. Dengeyi bir türlü tutturamıyorum.
· Eskiden siyah, lacivert, gri dışında başka renk giymezdim. Şimdi kırdım bunu. Pembe, fujya, sarı gibi en uçuk renkleri de alıyorum.
· Gömlekte Duffy, pantolonda Ruba, ayakkabıda da Hotiç’ten vazgeçmem. Yılda bir kez outlet mağazalarına gider ihtiyacım kadar alırım.

HOBİ
Fotoğraf çekmek büyük keyif

· En büyük hobim fotoğraf çekmek. Yedisi kişisel, biri eşimle ortaklaşa 8 sergi açtım. Daha çok cansız objeleri ya da doğayı çekiyorum. İnsanları görüntülemeye çekiniyorum. Onları rahatsız ediyor, özel hayatlarına giriyormuşum gibi geliyor. Tamamen kompozisyon ağırlıklı çalışıyorum.
· Çeşme Germiyan’da ormanım var. Sakız ve badem yetiştiriyorum. Lavanta, adaçayı, kekik de üretiyorum. Ticari değil, bir hobi olarak yapıyorum.
· Nedim Atilla’yla her yıl bir kitap hazırlıyoruz. O yazıyor, ben fotoğraflarını çekiyorum. En son Seferihisar’ı çıkardık. Birlikte 11’inci eserimiz. Seneye de sakızlı yemekleri kitapta toplayacağız.
· TSM, özellikle de İncesaz Grubu’nu çok severim. Cazdan da keyif alırım. Sabahları klasik dinlerim. Evde müzik hiç kapanmaz. Hatırı sayılır CD arşivim var. Muammer Ketencoğlu’yla da ‘İzmir Hatırası’ albümünü yaptık.
· Tiyatroda sadece Genco Erkal’ı seyrederim. Ama sinemaya düşkünüm, haftada en az bir kez giderim. Evde de birkaç DVD izlerim.
· Eski tabak, taş tepsi, antika araba koleksiyonum var. İşin keyfindeyim. Sınırlara sokulması zor bir insanım. Hangisi hoşuma giderse onu alırım.

TEKNOLOJİ
Sosyal medya hoşuma gitti

· Facebook, Twitter, Linkedin hepsinde varım. Çok da hoşuma gidiyor. Keşke daha önceden girseymişim. Facebook’ta 500 arkadaşım var. Her geçen gün de artıyor. İnsanları olumlu etkileyecek yazılar paylaşıyorum.

SEVİMLİ DOSTLAR
Keşke daha çok bakabilsek

· Germiyan’daki ormanımızda ikisi kangal, ikisi sokaktan dört köpeğimizle aklınıza gelen ne varsa hepsi mevcut. Evimizde ise ‘Karamel’ isimli bize sığınan bir kedimiz, tavuklarımız ve hindilerimiz var.

HAYAT FELSEFESİ
Mutlu olmak...