O bir gönül adamı

Hani derler ya, “Eşi benzeri olmayan insan...” Bu hafta Sıradışı’na konuk ettiğim Akça Holding Yönetim Kurulu Başkanı Rıza Akça işte bu söze en güzel örneklerden. Beyefendi, tuttuğunu koparan, arkadaş canlısı, çalışkan bir kişilik. 8 bin 600 kişilik ‘Akça ordusu’nun başındaki insan olarak sorumluluğu çok büyük. Kalbi sevgiyle dolu, büyürken küçülen, kazanan ve kazandıran, özel, sıradışı, renkli bir kimlik. Yüzünden tebessüm hiç eksik olmuyor. Sözünün eri, güvenilir. Sevdiğini asla yalnız bırakmıyor. Kendisini tanımanın keyfini tarifsiz bir tat ve heyecanla yaşadım. Çocuklara olan sevgisini, sahip olduğu maddi-manevi değerleri onların gelecekleri için harcayarak gösteren Rıza Akça, çalışanlarının evlatlarını kendi evlatlarından ayırt etmeyen sıcacık bir karakter. Sadece İzmir’in değil, ülkenin onun gibi insanlara çok ihtiyacı var.

OTOMOBİL

Güvenlik ilk sırada gelir

Kendi kazancımla satın aldığım ilk arabam yeşil bir BMW 3.20’ydi. Sonra tercihim Mercedes oldu. Şu an siyah bir S500 sahibiyim.

Otomobil kullanmaya çok meraklı değilim. O nedenle özel şoförüm var.

Kurallara uyan, hız sevmeyen bir yapım var. Şoförümden de aynısını istiyorum.

Hijyen konusunda titizim. Hayatımın her alanında olduğu gibi arabamda da bu konuya özen gösteriyorum.

Bir otomobil alırken güvenlik, sağlamlık (ağırlık-yere sağlam tutuş), renk ararım.

BESLENME

Balık gözdem, ciğer sevmem

2003’te by-pass oldum. Doktorum Mehmet Öz’ün tavsiyesiyle beslenme düzenimi değiştirdim.

Eskiden yapmazdım ama şimdi kahvaltıyı atlamıyorum. İki dilim light ekmek, iki kibrit kutusu kadar peynir, zeytin, domates ve çay...

Öğlenleri zeytinyağlı lezzetler tercih ediyorum. Bazen balık ya da tavuk yiyorum.

Akşamları öğlenden çok farklı değil. Ancak ara sıra kırmızı et kaçamağı yapabiliyorum.

Mevsiminde her türlü balığın buğulamasından hoşlanırım. Ciğer ve ağır sosları ise sevmem.

Türk, İtalyan ve Japon (suşi) mutfakları bana daha uygun. Ama diğerlerini de seçmem, yerim.

Mutfağa sadece tarif vermek için girerim.

Yemekten çok yedirmeyi, konuklarımı en iyi şekilde ağırlamayı severim.

MEKAN

Servis, hijyen ve rahatlık

İzmir’de Deniz, Sipari, Körfez, Yengeç, Kordonboyu Balık Pişiricisi, Hisar Balık Pişiricisi Veli Usta, Etçibaşı Naci Usta, Ora Lahmacun. İstanbul’da Park Fora, Kahraman’ın Yeri, Kıyı. Ankara’da Nusret, Trilye. Denizli’de Marina, Garson Şükrü’nün Yeri. Yurtdışında yerel lezzetler sunan yerlere giderim.

Bir mekanda öncelikle kendimi rahat hissetmeliyim. Sonra temiz olmalı. Tabii olmazsa olmaz kural servis hızı ve kalitesi.

SPOR

Doğuştan Beşiktaşlıyım

Sporla aram hiç iyi değil. 55 yaşındayım. 2003’te by-pass olduktan sonra sigarayı bıraktım. Ne kadar dikkat etsemde kilo aldım. Belime binen yük nedeniyle yürümede sıkıntı çekmeye başladım. Şimdi yeni bir diyet uyguluyorum. Hedefim, 7-8 kilo vermek. Eskiden olduğu gibi yürüyüşlere çıkmak. İklim ve zamanı düşünerek eve bir de yürüme bandı aldım.

Kendimi bildim bileli Beşiktaşlıyım. Kongre üyesiyim. İyi bir taraftar olduğumu düşünüyorum. İzmir ve Ege takımlarını da destekliyorum. Süper Lig’de görmek istiyorum.

TATİL

Tekne turuna çıkıyoruz

Rahmetli babam Osman Akça çalışmayı çok severdi. ‘Gün keşke 48 saat olsa’ derdi. Cumartesileri, gerekirse pazarları bile işe giderdi. Minimum 12 saat çalışırdı. Bu özelliği bize miras kaldı. Son birkaç yıla kadar tatil nedir bilmedik, hep çalıştık. Şimdilerde eniştem Ahmet Göksan’la birlikte aldığımız tekneyle yazları iki kez birer hafta koyları dolaşıyoruz.

HOBİ

Saatlere çok meraklıyım

Kol saati hastasıyım. Beğendiğimi alırım. Çocuk gibi severim.

Bir dönem avcılığa meraklıydım. Rahmetli amcamla Alaşehir’de ördek ve tavşan avına çıkardık.

Bir ara da Kangal köpeklerim vardı. Ama şimdi ne yazık ki hiçbirine ayıracak zamanım yok.

Türk Sanat Müziği ve Türk Halk Müziği dinlemek büyük keyif veriyor. Sesim fena değil, dost meclislerinde zaman zaman mırıldanırım.

Bir hobim de tavla. Hayır amaçlı turnuvalarda iddialıyım. En son geliri otistik çocuklara aktarılan bir şampiyonada yer aldım.

KARİYER

Osman Akça üniversiteliyim

1975’te Özel Türk Koleji’nden mezun oldum, Ankara Hukuk Fakültesi’ni kazandım.

Babam ufku geniş, ileriyi gören bir insandı. Zamanında kendisi okuyamadığı için benim ve kız kardeşimin mutlaka okumamızı istiyordu. Bana, “Oğlum ben seni burada okutmak istemiyorum. İsviçre, İngiltere ya da Amerika’ya git” dedi. Çünkü o dönem üniversiteler çok karışıktı. Ancak ben istemedim. Gönlümde onun dizinin dibinde çalışmak vardı. Ticareti çok seviyordum. Bir an önce hayata atılmak istiyordum. Böylece babamın hayat okuluna başladım.

“Ben Osman Akça Üniversitesi’nde okumalıyım” dedim ve babamın yanında çalışmaya başladım. İyi ki yurtdışına gitmek yerine o gün o kararı vermişim.

Şu anda, bu karardan dolayı çok mutluyum. Çünkü babamdan çok şey öğrendim; iş hayatını, işi, insanları, esnaflığı, tüccarlığı, sanayiciliği...

Yurtdışında beş üniversite bitirsem, bu kadar çok şey öğrenemezdim. Babam gerçekten insan sarrafıydı.

2000’de babamı kaybettiğimde 42 yaşındaydım. Kendimi dev bir sanayi imparatorluğunun başında buldum. Eniştemle birlikte devraldığımız bayrağı 2-3’e katladık. Örneğin, babamın öldüğü sene yanımızda aşağı yukarı 3 bin kişi çalışırken şu anda 8 bin 600 olduk. İşimizi katlayarak götürüyoruz. Tabii bunda bizimle sevinip bizimle üzülen ekibimizin payı çok büyük. Biz de babamızın verdiği öğütle çocuklarımıza iyi eğitim aldırdık. Üniversiteyi tamamlayan holdingin çeşitli birimlerinde görev yapıyor.

TOPLANTI

Ortak akılla karar alırız

Toplantılarımız 1 saati geçmez. Gündemli toplanırız. Çok özel bir gelişme olmadıkça dışına çıkmayız. Herkes fikrini söylemekte, eteğindeki taşı dökmekte serbesttir. Ortak akıla inanırız. Doğrusu neyse onu bulmaya çalışırız. ‘Patron böyle istiyor’ diye bir şey yok!

GÜNE BAŞLANGIÇ

Yataktan enerjik kalkarım

Her gün 06.30-07.00 gibi uyanırım. Yataktan enerjik kalkarım. İlk iş Ipad’imi açar, gazeteleri okurum. Sonra bilgisayarımdan raporlara bakarım. Maillerimi kontrol ederim. Kahvaltımı yapar, giyinir, 08.30-09.30 gibi işe giderim.

MODA

Kendime göre tarzım var

Giyim-kuşamı severim. Modayı da takip ederim. Kendime göre iyi giyinirim. Konumum gereği hafta için takım elbiseliyim. Lacivert ve siyah renklerden hoşlanırım. Gömlekte ise beyaz ve maviyi tercih ederim. Hafta sonları ise kadife-kot, spor gömlek, tişört, bazen de hafif mont giyerim.

SOSYAL MEDYA

Benim ilgimi çekmiyor

Facebook’ta da Twitter’da da yokum. Hiç anlamam. İlgimi de çekmiyor, zamanım da yok.

ASTROLOJİ

Başkaları için yaşarım

Terazi burcuyum. Çok vefakardır, veren taraftır. Kendisi için değil, başkaları için yaşar. Doğrudur. Günümün bir kısmı insanların dertlerini dinlemek, onlara yardım etmekle geçer.

SEVİMLİ DOSTLAR

Apartmanda bakmak zor

Geçmiş yıllarda evde bir Amerikan Cocker vardı. Ancak apartman dairesinde bakmak çok zor. Bir gün bahçeli eve taşındığımızda hemen alacağım.

HAYAT FELSEFESİ

İnsanları mutlu etmek, yardımcı olmak, işlerini görmek, hayır dualarını almak. Bundan büyük mutluluk yok.