Bulgaristan’dan Ayvalık’a uzanan bir lezzet öyküsü

1930’LU yıllar...
Göç mevsimi...
Ramadan Çetin, ailesiyle birlikte, Bulgaristan’dan yeni bir ülkeye doğru yola çıkar.
Edirne Keşan yeni hayatının ilk durağı olur.
Mücadelerle geçen yılların ardından, 1965’te ikinci ve son durak eklenir yolculuğuna:
Ayvalık Altınova...
Ramadan Çetin ve ailesi için burası kök salıp büyüyecekleri yeni yuva...
Aynı zamanda özlemini duydukları memleket sıcağı...
Ve başarılılarla dolu bir başlangıcın da ana vatanı ve dönüm noktası olur.
Çocukluğu çobanlıkla geçen Ramadan Çetin, olmayan sermayesiyle iş hayatına atılır.

MUCİZE YURDUN ADI ALTINOVA AKTEPE

1960’ta, Altınova’ya ilk pamuk çırçır fabrikasını kurar.
Ardından, bölgenin insanoğluna sunduğu en büyük mucizeyi bir başarı öyküsüne dönüştürür.
1986’da taş baskı sistemiyle ilk zeytinyağı fabrikasını kurar.
Kısa bir süre sonra da ilk kontinü sistem zeytinyağı tesisini açar.
Zeytini işleyerek, Altınova’nın ilk girişimci sanayicisi unvanını alır.
Birçok ailenin iş sahibi olmasını sağlar.
Ramadan Çetin’in yarattığı mucizenin yurdunun adı ise Aktepe...
Ayvalık’ın en verimli topraklarının bulunduğu yöre, burada kök salan zeytin ağaçları için tam bir cennet.
Zaten yörenin coğrafyasının zeytine verdiği tadın ayrıcalığı yapılan araştırmalarla da kanıtlanmış.
Işık ve rüzgarın birleşimiyle kusursuzluğu yakalayan zeytin ağaçları insanoğluna en verimli ve besleyici zeytinyağını sunuyor.
Aktepe’nin zeytinlerine kalite, tecrübe, sabır ve özverisini ekleyen Ramadan Çetin, 80’ine merdiven dayamış olmasına rağmen hala işinin başında ve yatırımlarına devam ediyor.

BAŞA GEÇTİ, MARKALAŞMA ATAĞI BAŞLATTI

Zeytinyağında en büyük yardımcısı ise kızı Adile Çetin Temiz...
Adile Hanım, 1971 Altınova doğumlu.
ODTÜ İşletme Fakültesi mezunu.
Okulunu bitirdikten sonra aile şirketi Akiş Tarım Ürünleri’nde iş hayatına atılmış.
Son iki yılda ağırlığını zeytinyağına vermiş.
Diyor ki:
‘Neden?’ diye sorarsanız, sevgili babam Ramadan Çetin’in zeytinyağı konusundaki deneyiminin, dürüstlüğünün, emeğinin ve inanılmaz çalışma enerjisinin markalaşıp dünya çapında duyurulması gerektiğine inandığım için...
Tabii bir de üretmenin ve üreticinin çok önemli olduğunu düşündüğüm için...
Ayvalık zeytinyağının mutlaka dünya çapında markalaşıp hak ettiği yere gelmesi gerekiyor.
Amacım, öncelikli olarak yurt içinde güvenilir bir marka olabilmek.
Birlikte çalıştığımız çiftçinin daha bilinçli üretim yapmasını ve hak ettiği kazancı elde etmesini sağlamak.
Sonuçta da ihracat yoluyla kaliteli zeytinyağımızı tüm dünyaya satmak.

AZ AMA KALİTELİ, HEPSİ COĞRAFİ İŞARETLİ

Adile Çetin Temiz butik tarzı üretim yaptıklarını söylüyor.
Üretim anlayışlarını ‘az ama kaliteli’ cümlesiyle özetliyor.
Bütün ürünlerinin Ayvalık coğrafi işaret logosu taşıdığının da altını çiziyor.
“Yani ürünlerimiz Ayvalık Ticaret Odası Zeytinyağı Laboratuvarı’nda analiz ediliyor.
Tadımcılar tarafından duyu ve tat analizine tabi tutuluyor.
Ve sadece Ayvalık yöresine ait olduğu belgeyle tasdik ediliyor.
Bu sayede, doğanın insanoğluna en büyük mirası zeytini farklı tat ve aromalarda işleyerek, yıllardır misafiri olduğumuz sofralara aynı mükemmellikle taşıyoruz” diye de ekliyor.
İşte; zeytinin bütün anlamlarını içinde barındıran, bir zeytin ağacı kadar sabırla, emekle, özveriyle yaşanan bir ömür daha...
Bulgaristan’dan Ayvalık’a, Çetin ailesinden tüm yurda uzanan yeni bir öyküde buluşmak üzere...

***
BİR DUYURU

Bu yarışma kaçmaz

ÇALIŞMALARINI yakından takip ettiğim İzmir İş Kadınları Derneği (İZİKAD), fotoğraf sanatının geliştirilmesi ve bu alanda çalışma yapan kadınların desteklenmesi amacıyla fotoğraf yarışması düzenledi.
Bu yıl 3’üncüsü gerçekleştirilen etkinliğin teması “Zeytine Hayat Veren Kadınlar...”
Amatör ya da profesyonel, objektifine güvenen tüm kadınlara açık.
Başvuru süresi 10 Eylül’de sona eriyor.
Dereceye giren ve sergilenmeye değer görülen eserler, ekimde önce İzmir’de, ardından da Girne Zeytin Festivali’nde sanatseverlerin beğenisine sunulacak.
Ayrıntılı bilgi, www.izikad.org adresinden edinilebilir.
Benden duyurması!

***
SANAYİ 4.0

Bir yerde yanlış var ama

SANAYİ 4.0... Türkiye’nin, dolayısıyla Ege sanayisinin de bir süredir konuştuğu bir konu.
Diğer sanayi devrimlerini kaçırdığımız için hemen her hafta konuyla ilgili bir toplantı ya da açıklama okuyoruz.
Ama gelin görün ki, tüm bunlara rağmen hala Sanayi 4.0’ı bilmiyoruz.
Bunun en somut örneğini Ege Bölgesi Sanayi Odası’nın 141 firmayla yaptığı Sanayi 4.0 Anketi’nin sonuçlarıyla gördük.
Buna göre...
141 firmanın yüzde 27.7’si Sanayi 4.0’ı bilmiyor.
Yine bu şirketlerin yarıdan fazlasının bu alanda bir yol haritası bile yok.
Destek durumunda ise yüzde 92’si Sanayi 4.0’a geçmeye hazır.
Firmaların yüzde 93’ü akıllı cihaz ve makine kullanıyor.
3D yazıcı kullananların oranı ise sadece yüzde 10.
Şirketlerin yüzde 5’i teknolojiye bütçelerinden yüzde 61’lik kaynak ayırıyor.
Yüzde 20’si gelecek 5 yıl içinde teknolojinin geliştirilmesi için planlama yapmamış.
Bu kadar toplantı, bilgilendirme, habere rağmen bu tabloyu inanın anlayamadım.
Bir yerde bir yanlış var ama nerede?