Yarım asırlık nalbant, son çivilerini çakıyor

Motorlu taşıtların yaygın olmadığı dönemlerde, yük taşımacılığında kullanılan at, eşek ve katırların nallarını yapan, takan ve hayvanların tırnaklarını kesen nalbantların Manisa'daki son temsilcisi Mustafa Kemal Işınak, 55 yıldır mesleğini sürdürüyor. Yunusemre ilçesinde yaşayan evli ve 2 çocuk babası Işınak, nalbantlığa 10 yaşında babasının yanında çırak olarak başlayarak öğrendi. Daha sonra nalbant bir ustanın daha yanında çalışan Işınak, yarım asrı aşkındır atların ayağına nal çakıyor. Motorlu araçlarının yaygınlaşmasıyla günümüzde işleri azalan Işınak, teknolojiye karşı direnerek, mesleğini geleceğe taşımaya çalışıyor.

'MESLEĞİMİZ KAYBOLDU DESEK YERİDİR'

Mesleğe ilk başladığında aşırı yoğun olduklarını şu anda ise haftada 1 veya 2 ata nal çaktığını dilen getiren Işınak, Babam nal imalatı yapıyordu. Babamdan nal yapmayı öğrendim. Manisa'nın en güzel nalbant dükkanında nalbantlık mesleğini ise Arif ustadan öğrendim. Mesleğimiz kayboldu desek yeridir. Haftada gelirse 1-2 ata nal çakıyoruz. Yaklaşık 55 senedir bu işi yapıyorum. Piyasada nalbant yok denecek kadar az artık. Yapanlarda bu işi bilmeden ve görmeden yapan insanlar. Türkiye'de hem nalı yapacak hem de çakacak çok az insan var. Mesleğe ilk başladığımda bizim için muazzam dönemlerdi. Ortalama günde 15-20 ata nal çakıyorduk. Manisa'da 7 nalbant vardı ama her evde de 2 at vardı. O zaman nakliyat yoktu. Zengin insanlar fayton tutarlardı, alışverişini yapar evlerine yine faytonla dönerlerdi. Eskiden ihtiyaçtı, şimdi ise zevk oldu. Bağı bahçesi olan binmek için at besliyor diye konuştu.

'NALBANTLIĞA KALSA KARNIMI DOYURAMAM'

Işınak, artık nalbantlıktan çok nal üreterek geçimini sağladığını belirterek, Zaten yaşlandım. Nalbantlığa kalsa karnımı doyuramam. Ürettiğim nalları satıyorum. Haftada 2 at gelse 150-250 liradan yapsam ne olacak. Hepsi para olsa ne olacak. Dükkanımı bağ evi gibi kullanıyorum. Sağlığım olduğu müddetçe de nal üretip satmayı düşünüyorum dedi.