Tarihi yanılgıda Baykal’ın ikinci valsi

Baykal’ın çarşafla ilk valsi. Resmi düzeyde, koalisyon kurmak için. Ama, o sırada CHP Genel Başkanı olan Bülent Ecevit’in talimatı doğrultusunda.

CHP-MSP koalisyonu kurulurken, Ecevit’in bir sözü, siyasal tarihimize geçiyor, herkesi yıllarca meÅŸgul ediyor: Â

"Tarihi yanılgıya son."Â

SÖZÜN ANLAMI

Son, dediğine göre, demek önce tarihi yanılgı var ki, o yanılgı sona eriyor. Nedir tarihi yanılgı?

CHP’nin o tarihe kadar, dinci kesimin partisini ve o partiye oy veren halkı dışlamış olmasını, Ecevit tarihi yanılgı olarak niteliyor.

Erbakan liderliğindeki MSP ile koalisyon kuran Ecevit tarihi yanılgıya son verdiğini ilan ediyor. O zamana kadar, MSP hükümetin h’sini görmüş değil. Tarihi yanılgıya son vermek, CHP ve Türkiye açısından büyük adım. Bu büyük adımda çok önemli iki nokta var.

Tarihi yanılgıya son, CHP’nin değil, MSP’nin işine yarıyor. Koalisyonla birlikte;

1- MSP oylarını arttırıyor.

2- Dinci kadrolar devlet içinde örgütlenmeye başlıyor.

Baykal’ın çarşafla temasında ilk valsi, CHP’ye pek yaramıyor. Deneyin başarısızlıkla sonuçlanması, onun çarşafla günümüzdeki temasını önlemiyor.

TARÄ°HÄ° UZLAÅžMA

Ecevit, Türkiye’de dinci kadrolarla tarihi yanılgıya son verirken, İtalyan Komünist Partisi lideri Berlinguer hemen aynı tarihlerde, 1975’te Hıristiyan Demokratlarla koalisyona gidiyor.

Tarihi Uzlaşma başlığı altında. Ecevit’le aynı anlamda.

Berlinguer, Sovyetler Birliği Komünist Partisi ile ipleri kopartıyor. Stalinizme karşı çıkıyor. Çoğulculuğu kabul ederek proletarya diktatörlüğüne reddiye yazıyor. Avrupa Komünizminin başlangıcı.

İki ayrı ülkede, Türkiye ve İtalya’da, aynı tarihlerde birbirine benzeyen iki ayrı deney.

İKİ FARKLI SONUÇ

İtalya’daki tarihi uzlaşma, birbiriyle çelişen iki ayrı sonuç veriyor.

1- Kısa dönemde, İtalyan Komünist Partisi oyunu yüzde 19’dan yüzde 34.4’e yükseltiyor.

2- Ama, uzun dönemde parti tabanı dağılıyor, parti küçülüyor.

CHP de, MSP ile koalisyon sonrasında oylarını arttırıyor. Ancak, oradaki etki Kıbrıs Barış Harekatı.

90’larda Ecevit söylemini tekrarlıyor. "İnançlara saygılı laiklik" tezi altında. Dinsel kesime, özellikle belli bir tarikata hoşgörü gösteriyor.

Baykal’ın bugün çarşafla ikinci valsini "helal olsun iyi yapıyor" diye alkışlamak ya da "kendine ters düşüyor" diye reddetmek yerine, bu tarihsel analizden hareket etmek gerek.

Yine de, Baykal ikinci valsinde, çarÅŸafa yıllardır yaptığı hücumu unutuyor. Dinci kesimin bunu yutacağını pek sanmıyorum.  Â