Tanju Baba’nın yanına, Park’a...
Bu hafta yazıyı Tanju Okan’a bırakmak niyetindeyim. 1978 model bu şarkının 45’liğini yıllar önce Alaçatı’da kurulan antika pazarından almıştım.
Çok sevdiğim Tanju Okan’ın hep gülümseyerek, hafiften “Ne matrak!” ifadesiyle dinlediğim şarkısı, Taksim Gezi Parkı direnişiyle birlikte bambaşka bir mana kazandı.
Güzel insan Mehmet Teoman ve Cenk Taşkan’ın çalışması olan şarkının aranjmanı ve orkestrasyonu Osman İzmen’e aittir, prodüktörlüğünü de Yeşil Giresunlu üstlenmiştir. Onların da adlarını saymak gerek.
Bir de bilgi notu meraklısı için: 45’liğin B yüzünde Çocukluğum şarkısı vardır.
Tanju Baba söylüyor… Günlerdir parkta yaşayan, direnen, ağacına ve sözüne sahip çıkan arkadaşlara armağan ediyor ve bu şarkı eşliğinde Gezi’ye gidiyorum. Söyleyecek daha güzel lafım yok açıkçası...
PARKTA YATIYORUM
Yıldızlardan yapılmış bir yorgan örttüm üstüme
Yaslamışım başımı o güleç yüzlü mehtaba
Tıkamışım kulaklarımı
şehrin keşmekeşine
Sarınmışım geceye bir
sevgili niyetine
Ben mekânımı çoktan seçmişim
Ne ev sahibi ne pul ne senet
Ne suyun derdi ne de elektrik
Ben artık parkta yatıyorum
Ben artık parkta yaşıyorum
Ben mekânımı çoktan seçmişim
Ne çatı katının merdiveni
Ne de bodrum katının hücresi
Ben artık parkta yatıyorum
Ben artık parkta yaşıyorum
Yıldızlardan yapılmış bir yorgan örttüm üstüme
Uzanmışım yeşil çimenlere boylu boyunca
Derin derin çekmişim sıcak geceyi içime
Yaşamanın tadını çıkarıyorum böylece
Ben mekânımı çoktan seçmişim
Ne mutfak derdi ne de kapıcı
Ne konu komşu ne çoluk çocuk
Ben artık parkta yatıyorum
Ben artık parkta yaşıyorum
Ben mekânımı çoktan
seçmişim
Ne kasap ne de bakkal hesabı
Ne borcum var ne de alacaklım
Ben artık parkta yatıyorum
Ben artık parkta yaşıyorum
Ben mekânımı çoktan seçmişim
Ne ev sahibi ne pul ne senet
Ne suyun derdi ne de elektrik
Ben artık parkta yatıyorum
Ben artık parkta yaşıyorum
