Puan yok, kazanımlar var

Ama topu paylaşacaklarsa, orta sahanın geçirgenliğiyle ilgili çekinceleri varsa Marquinhos-Verratti-Gueye üçlüsüyle oynuyorlar. Real Madrid’e karşı bu üçlü oynamıştı, Bordeaux deplasmanına bu üçlü gitti. İstanbul’da da nispeten tutucu olan bu merkez üçlüsü başladı. Ancak anlaşılan o ki, Terim’in beklentisi bu değildi.

İlk 40 dakika itibariyle Galatasaray rakibini sanki gereğinden biraz fazla derinde karşıladı, öne çıktığında da telaşlı fauller yaptı. İlk 40 dakikada PSG 8, G.Saray 1 şut attı. Galatasaray rakibini tam 16 kez faulle durdurdu, bunların 12’si rakip yarı sahadaydı; 5’i Belhanda’dan, 3’ü Falcao’dan gelmişti.

FALCAO KAZANDI

Oyunun gidişatı 40’ta değişti. O dakikada ilk kez Galatasaraylılar öne kalabalık gidip baskı yaptılar. Ve bu pozitif oyun 70’e kadar sürdü. Bu yarım saat içinde şutlarda Galatasaray 5-2 üstünlük kurdu, tek bir faul yapmadı. Bu bölüm kesinlikle takdire değer. O pasajda Icardi’nin golünün gelmesi şanssızlık. Galatasaray savunmada kalabalık ve yerleşikken maalesef seyrederek yedi golü. Ancak 40’la 70 arasındaki o cesur oyunu görünce Galatasaraylılar muhtemelen şu soruyu sordular içlerinden: Acaba kaygının bu kadarı fazla mıydı? Galatasaray 40’ta start verdiği cesur futbolu, taraftarı da arkasına alarak başta deneyemez miydi? Puan kazanılamayan günün kazanım hanesine sanırım Falcao’nun nispeten biraz daha hareketli olması yazılabilir. Topla buluşturulduğunda muhakkak bir şeyler üreteceğini PSG önünde gösterdi, bir kafası çizgiden çıktı, Donk’un ara pasında da Babel’e gollük fırsat yarattı. Ama bu kadarı puana yetmedi tabii.

ÜÇLÜ SAVUNMA ÜZERİNE

 8 resmi maçın hiçbirinde denenmemiş üçlü savunmanın PSG önünde oynanması elbette riskliydi. Ama görüntü kötü değil. Donk geçmişe göre daha dengeli ve sanki Marcao veya Luyindama ile dörtlüde oynama fırsatını da hak ediyor. Donk-Marcao ve Donk-Luyindama opsiyonlarını bence Terim ilk fırsatta denemeli. Bu deneme, savunmada rekabet de doğurur.