Hem teoride hem pratikte
Fenerbahçe, İstanbulspor karşısında favoriydi, beklendiği gibi de oldu.
Lige verilen yaklaşık 40 günlük ara sonrası, kazananın yoluna devam ettiği kupa maçlarıyla ülke futboluna geri dönmüş olduk. Dünya Kupası’nı gelmiş geçmiş en iyi finallerden biriyle kapatmamış olsaydık belki adaptasyonumuz daha kolay olabilirdi ancak ilk gole kadar geçen sürede izlediğimiz oyun, takımlarının özlemiyle tribünlere koşan 20 bine yakın taraftar dışında sanırım kimseyi mutlu etmedi. Maç ritmini 30. dakikada King’in ayağından gelen gol sonrasında buldu.
iSTANBULSPOR DEĞiŞMEMiŞ
Lig arasını daha iyi geçiren, bu süreçte yerli-yabancı rakiplerle oynadığı hazırlık maçlarının hiçbirini kaybetmeyen ve farklı galibiyetler alan ev sahibi Fenerbahçe; aynı dönemde benzer hazırlık maçlarında çok da parlak skorlar almayan, Fatih Tekke’nin takımın başına geçmesi sonrası bir değişim sürecine girmeyi uman ama henüz oralarda olmayan rakibi İstanbulspor karşısında teoride ağır basan taraftı, pratikte de öyle oldu.
Farkı ikiye çıkaran Batshuayi golü öncesindeki pozisyon VAR olsaydı belki faul olarak kayda geçer ve gol de iptal olabilirdi ancak ne o pozisyon ne de maçın ilerleyen dakikalarında penaltı beklentisiyle itiraz edilen diğerleri, herhangi bir kararı değiştirmedi. Fenerbahçe Batshuayi’nin ikinci golüyle farkı üçe çıkardıktan sonra golü aramaktan hiç vazgeçmediyse de aranan gol maçın son dakikalarında santrası yapılmayan pozisyonda Topalli’nin takipçiliğinde İstanbul’dan geldi.
