Şampiyon Fenerbahçe Beko!

İki farklı ekolün mücadelesiydi aslında…

Anadolu Efes oyuna yön veren oyuncuların, uzun süre aldığı ve maçın sonucu belirlediği bir sistem ile oynuyordu.

Avrupa’da başarılı da oldu.

Fenerbahçe Beko ise geniş rotasyonla, topu paylaşarak, oynuyordu.

Onlar da Avrupa şampiyonunu yenerek Türkiye Ligini kazandılar. 

***

Efes’in kaderi Micic ve Larkin’in ellerindeydi.

Yorucu seri boyunca bu oyuncular 35 dakikanın üstünde süre aldılar.

Sağlıklı oldukları ve elleri tuttuğunda kazandılar.

Ancak bu seride sadece tek maça güçleri yetti.

Fenerbahçe Beko ise her maçı 10 oyuncu ile oynadı.

Özellikle Türk genç oyuncular ciddi süre aldılar ve katkı verdiler.

Hata yaptıklarında kulübeye oturmadılar. Israrla güvenle oynatıldılar.

Hep birlikte bir teşekkür borcumuz var Dordevic’e… 

***

3 tane bomboş üç sayılık atışı kaçıran Metecan oyunda kaldı.

Ribaunt aldı.

Şehmus top kaybı yaptı, şut kaçırdı ama süre aldı. Enerjisini kattı.

Melih Mahmutoğlu, ellerin titrediği anda direksiyonu aldı, o tertemiz bileğiyle takımı rahatlattı.

Biberovic sürekli 5 başladı ve Micic’i savundu.

Booker, Henry, Nando de Colo çok istiyorlardı.

İstediklerini aldılar… 

***

Belki de son maçını oynayan taraftarın sevgilisi Jan Vesely, oyunu kurandı, ribaundu alandı, bloğu yapandı, savunmanın bel kemiğiydi ve orta mesafede çok yüzdeli atışlarıyla;

“Gitme, kal”, dedirtti…

Guduric’e ayrı bir parantez açmak gerek!

O kaptandı. Liderdi.

Basketbolun zekâ oyunu olduğunu da gösterdi.

Hücumda takımı rahatlatırken, savunmada Micic’e nefes aldırmadı.

Dordevic belki son maçını yönetti.

Felsefesinden taviz vermedi ve kazandı.

Sarı Laciverte gönül verenlerin gönlünde kaldı. 

***

Sinan Erdem’e Fenerbahçe taraftarının girmesi yasaktı.

Biletler satışa çıkmadan dağıtılıyordu…

Sarı renk giyenler, sadece alkışlayanlar bile salon dışına çıkartılıyordu…

Yetmedi…

Maç bittiğinde birde baktık ki salon;

“Sevdik seni her şeyden çok, Fenerbahçe bize bu yolda geri dönüş yok!” diye inliyor…

Meğer salonun yarısında sevdalarını kalbine gömenler varmış.

Duygularını saklarlarmış…

Şampiyonluk gelince haykırdılar…

Onları saklamamak lazım!

Onlarla basketbol büyüyor…

Onlar olmadan olmuyor…

Onlar da şartlar ne olursa olsun, takımlarının yanında oluyor!

Bir tebrik ve teşekkür de onlara…