İHA
Koca adada sadece bir aile yaşıyor! “Buraya ilk geldiğimizde 1 yaşındaydım”
Kocaeli’nin Kandıra ilçesi açıklarında Karadeniz’in mavi sularının ortasında güzelliği ile büyüyen Kefken Adası’nda sadece bir ailenin yaşamasına izin veriliyor. Uzun yıllar boyunca deniz fenerinden sorumlu memur olarak görev yapan babalarından devraldıkları adada yaşayan Işık ailesi, güzelliği ile kıskandıran adadan ayrılamıyor.
Kocaeli’nin Kandıra ilçesi Cebeci açıklarında bulunan ve Karadeniz’deki iki adadan birisi olan Kefken Adası güzelliği ile görenleri kendisine hayran bırakıyor.
Babasının işi nedeni ile Mustafa Işık ve kardeşleri uzun yıllar boyunca adada yaşamak zorunda kaldı. Babaları emekli olduktan sonra Işık ailesi adayı terk etmedi. Meliha Işık ile evlenen Mustafa Işık, dünyaya gelen 3 çocuklarıyla birlikte uzun yıllardır adada yaşıyor.
Adaya ulaşımı küçük sandalla sağlıyorlar
Koruma altında tutulan adada sadece uzun yıllar verdikleri hizmetten dolayı Işık ailesinin yaşamasına izin veriliyor.
Aile, ihtiyaçlarını karşılamak için ise adaya en yakında bulunan Cebeci’ye ulaşımı küçük sandalıyla sağlıyor.
Kış aylarında bir süreliğine adadan ayrıldıklarını söyleyen Mustafa Işık, havaların ısınması ile soluğu adada aldıklarını ve tüm seneyi burada geçirdiklerini söyledi. Işık, adada kendilerinden başka hiç kimsenin olmaması sebebiyle korona virüsten hiçbir önlem almadan korunabildiklerini dile getirdi.
“Adaya ilk geldiğimizde ben 1 yaşındaydım”
1 yaşından beri yaşadığı adada çok mutlu olduklarını ifade eden Mustafa Işık, “Babam fenerciydi. Onun görevinden dolayı biz de burada kaldık. O günden bu yana biz burada yaşıyoruz, ilk geldiğimizde ben 1 yaşındaydım. Balıkçılık yapıyorum, bahçemiz var.
Ben genç durmamı ona borçluyum, herkes de öyle söylüyor. Burası dışarıya göre daha iyi. Mesela, yazın Cebeci’ye gittiğimizde çok sıcak, ama burası daha havadar. Virüs nedeniyle de burası daha güvenli” dedi.
Adada kendilerini çok özgür hissettiklerini belirten Kalfa, “Babam buraya fener memuru olarak atandı. Biz de burada yaşamaya başladık. Babam emekli olduktan sonra biz buradan çıkamadık. Yıllardır biz burada yaşıyoruz.
Geçen geldiğimde her yer çok kalabalıktı. Onu görünce dedim ki biz dünyanın en şanslı insanlarıyız. Burası bir ada ama özgür bir ada. Özgürüz, hiç kimse karışmıyor. Böyle güzel bir yer burası. Burada her leyi unutuyoruz.