Göç edilecek en özel ülke: Avustralya

Ben, gezdiğim ülke sayısı, daha önce doğup büyüdüğüm ülkeden farklı bir yerde yaşama deneyimim olması nedeniyle bu göçmenlik sürecini kolay atlatan şanslı insanlardanım. Seyahat deneyiminin, bir yere adapte olmada en büyük kriter olduğuna inanıyorum.

1000 lira maaşla kiramı bile ailem öderken, her gün söyleneceğim bir işe gidip, kalan tüm paramı hafta sonu bir eğlence mekânında bırakabilirdim. Ama ama insanın şalterleri atar, son damla taşar, sabır taşı çatlar ya, benimkilerin hepsi aynı zaman denk geldi ve Avustralya'ya gittim.

Avustralya'da yarım gün bile çalışan herkes hayatını geçindirecek maaşı alıyor. Herkesin tek derdi eğlenmek. Biri birini öldürünce tüm yıl o konuşuluyor çünkü birinin başka bir kişinin yaşam hakkını elinden alması olağanüstü bir olay...

Avustralya bana, yeni yıl gibi herkesin kutladığını düşündüğümüz bir günün bile aslında toplumun bir çok kesimi tarafından yeni yıl kabul edilmediğini gösteren, basit bir pilavı bile yapmanın bir çok yolu olduğunu öğreten bir ülke.

Neden-sonuç, etki-tepki döngüsü ile de herkes mutlu ve huzurlu. İnsanlar sokakta gördüğü, karşılaştığı herkese gülüp, hal hatır soruyor, ayrımcılık yok, gelir uçurumları ve dolayısıyla da tek hayali başkasının hayatını yaşamak olan insanlar bulunmuyor.

Alışagelmiş aktif bir günlük hayat yaşanıyor. Ebeveynler, her hafta sonunu çocuklarına bir şeyler öğretmek için harcıyor, tüm nesil spor yaparak büyüyor, çocuklar okurken paralarını kazanıp sorumluluk alma konusunda teşvik ediliyor. Düzen insanları okurken bile ailesine muhtaç olmayacakları şekilde işliyor. Üç yaşında sorumluluk aldırmaya başlanan çocuklar, kendi hayatlarını erkenden kurmayı öğreniyor.

Sekiz yaşında masayı yapmaya yardımcı olan, on yaşında bulaşıkları yıkayan, on beş yaşında kardeşini okuldan alan çocuk, büyüdüğünde evdeki iş paylaşımı yadırgamıyor.

Avustralya’da, ev kiraları haftalık 400-450 dolardan başlıyor fakat bu rakamları Türkiye’de kazanılan paralarla karşılaştırıp, ‘Avustralya çok pahalı!’ demek büyük bir hata olur. Türkiye’de hiçbir zaman yarım zamanlı çalışırken, ayrı eve çıkıp, okul masraflarını karşılayacak bir maaş kazanamazsınız.

Avustralya’da çalışırken, geçiminizi sağlayacak ücret garantiniz bulunuyor. Kısacası siz yeter ki isteyin, işi her yerde bulabiliyorsunuz. Tabi başka bir ülkede sıfırdan başlarken, mutlu olmak istiyorsanız ‘koskoca mühendisim, garsonluk yapıyorum!’ gibi egolarınızı arkanızda bırakmanızda yarar var.

Sokaklar daha önce ismini bile duymadığınız canlılarla dolu. Eğer çok yüksek katlı binalarda oturmuyorsanız, şehrin içinde bile uçan hamam böcekleri, huntsman örümcekleri, possumları, uçan tilkileri, rengarenk papağanları her gün görüyorsunuz.

Kangurular sokaklarda cirit atmıyor ama en yakın bir saat mesafedeki bir parka gidince onları da görüyorsunuz. Tehlikeli ölümcül canlılar tamamen devlet kontrolünde olduğu için korkulacak bir durum bulunmuyor.

Tabi bu kadar güzel özelliğin yanında Avustralya’nın kötüleyen, alışamayan ve ülkesini özlediği için her gün söylenen, evden işe gidip robotlaştığını söyleyen, çevresi olmadığı için gidelecek bir yer olmadığını iddia eden bir çok insanla da karşılaşabilirsiniz. Bana kalırsa bu durumun kazanılan parayla ya da bulunduğunuz yerle bir ilgisi yok.

O yüzden her hangi bir ülkede yaşayan insanlardan, her hangi bir yere yerleşip yerleşmeme konusunda fikir alırken, insanların yaşam şekline dikkat edilmelidir. Her şeyi bırakıp başka bir ülkeye taşınma konusu kolay da ‘değer mi?’nin cevabı beklentiniz ve seyahat deneyiminize göre değişecektir.

Burası öyle ilginç bir ülke ki yolda yürürken bir ağacın arasından aşağı sarkan ilginç bir tür yarasa ile karşılaşabilirsiniz! Bir de yakından görünce doğanın gücüne ve güzelliğine hayran kalıyorsunuz