Saflık nerede?

Kabul, aşağıda değineceğim gibi, yanılgısını açıklayacak ciddi nedenler tabii ki vardı.

Ama olsun, bir devlet adamının bu denli ketenpereye gelmesi yenip yutulamaz.

* * *

EN önce, zeytinyağı gibi üste çıkmaya kalkışan ve timsah gözyaşları dökerek şimdi pek bir "mazlûm" (!) edásı takınan Rusya’ya bir tek bizim "Putinci ulusalcılar" inanır.

Çünkü, Kafkasya’daki son gelişmelerin senaryosu tabii ki Kremlin tarafından yazıldı.

Daha doğrusu, Moskova’da "silovikis" denilen "şahinler" önce denize olta attılar.

Gürcistan’ın zokayı yutması için de Slavların hámisi Aziz Vladimir’e dua ettiler.

Ve, durumu kavramayan Mihail Saakaşvili ona takıldığı anda da, önceden hazır planı derhal uygulamaya koyarak "arka bahçe" addettikleri Kafkas’ta stratejik zafer kazandılar.

Bu gelişmeleri irdeleyebilmek için kronolojik olarak biraz geriye dönmemiz gerekiyor.

* * *

ASLINA bakarsanız, bir "koçbaşı" ve "koz" olarak saklamaktan başka Moskova için fazla önem taşımayan ve angarya niteliği daha ağır basan şu otuz bin nüfuslu Güney Osetya, geçtiğimiz yakın dönemde ne Rusya’nın, ne de Gürcistan’ın ana gündeminde yer alıyordu.

Hanidir Tiflis’e isyan etmiş bu garip diyarda "de facto" bir statüko hüküm sürüyordu.

Esas sorun, Suhumi limanının varlığından ve 2014 Soşi olimpiyatlarının emniyetinden dolayı Kremlin’in çok daha hayati addettiği diğer ayrılıkçı bölge Abhazya’ya odaklanıyordu.

Nitekim de, her iki taraf AB - ABD planı ekseninde bu konuyu tartışıyorlardı.

* * *

İŞTE tam o sırada, yani temmuz sonu, ağustos başlarına doğru, daha önce Sen Petersburg’da "kumarhaneler kralı" olan ve aniden Güney Osetya’da "savaş ağası" olarak zuhur ediveren Edvard Kokoyti yönetimindeki "milliyetçiler" (!); yani Ali kıran baş kesen eşkıyalar, haydutlar ve kaçakçılar, Gürcistan’a karşı yeni bir silahlı provokasyon başlattılar.

Çok doğal olarak da, eli nal toplamayan Tiflis karşılık verdi. Gerilim birden tırmandı.

Bunun üzerine, "arabulucu" (!) olacağını ve o Kokoyti’yi masaya oturtacağını Gürcistan’a vaat eden Rusya, gezgin elçi Yuri Popov’u 4 Ağustos’ta bölgeye gönderdi.

Ama Oset ásiler "takmayınca", Rus heyeti açıkça "kumarhaneler kralı"nı suçladı.

"Arabulucular" (!), "artık biz bile bunlara söz geçiremiyoruz" diye konuştular.

İmdiii?

* * *

İMDİSİ şu ki, Saaşkavili de işte tam burada tongaya bastı. Tam burada zokayı yuttu.

Büyük iyimserlikle, "duruma şaşıran Ruslarla temas halindeyiz" dediği 7 Ağustos gecesi Osetler tekrar saldırınca, sandı ki karşı taarruza geçerse Moskova işe karışmayacaktır.

Dolayısıyla da, kanserli uru kesip atmak için sonun başlangıcı olacak olan emri verdi.

Yani, Gürcü lider bizdeki "Putinci ulusalcılar"ın uydurduğu gibi, ABD’ye, NATO’ya, AB’ye güvendiği için falan değil aksine, Rusya’nın "olta"sına güvendiği için şapa oturdu.

Bu arada hatırlatayım, KGB şefi Baranov bir; İçişleri Bakanı Minzayev iki; Savunma Bakanı Lunev üç; Güvenlik Sekreteri Barankeviç dört, Güney Osetya’daki tüm kilit şahıslar hem Rus’tur; hem de daha önce diğer "netámeli" bölgelerde "alengirli" görev yapmışlardır.

* * *

İŞTE, Mihail Saaşkavili’nin saftirikliği hem bu genel tabloyu, hem de kaçın kurası Kremlin’de gayet ustaca ve hince hazırlanmış olan son tuzağı görememekten kaynaklanıyor.

Bu "naiflik"iyle de Rus yayılmacılığına altın tepsi içinde stratejik zafer sunmuş oldu.

Ve heyhat, bedelini sırf Gürcistan değil, bütün bir bölge ve bütün bir Batı ödeyecek.