Öyle ya da böyle Süper Lig

Şanssızlığı.Yıllardır Süper Lig’de takımı yok.3 büyük ilden biri, ama...Süper Lig’de yok.Bu; aslında kentte birliğin, spor etkinliğinin ve verimliliğinin olmaması demek.Altay direkten döndü.Şanssızlık, beceriksizlik...Her neyse...Olmadı.Belki başka bahara.Ama... İrdelenecek şeyler var.İletişimsizlik... İlgisizlik... Şov merakı...Belki... Suçlular da var."Ayağa kalk" desen kimse kalkmaz, ama...Bunlar bildik isimler.Yazık değil mi?Bir Süper Lig hayali daha bitti.Biraz Karşıyaka, sonra Altay...Heyecan, umut. Hatta güzel bir sonun kapıya dayanması...Olmadı.Oysa Süper Lig, sadece bir sportif mücadele değil, kent birliği, paylaşım ve dayanışma da demek.Kent ekonomisinin spor yolu ile gelişmesi demek.Esnafın, otellerin, eğlence yerlerinin, ulaşımın büyümesi demek.Yani... İstihdamın gelişmesi... İnsanların bir pastadan pay alması... Çok şükür; bir süredir bundan mahrumuz!Her zamanki kısır çekişmeler... Her zamanki "ille ben" tutkusu... Rant hesapları. Oysa hedef bu mu?Önce başarı, önce ileri hamle... Süper Lig’de temsil.Bu yıl da gitti.Her şey bitti.Hayaller söndü.Belki başka bahara... Ama... Bu kafa ile gerçekten zor.Oysa yapılması gereken "tam bir uyum".Hedefe kenetlenme.Son dakikada değil...İşin başından...Ciddiyet, heves, istek..."Ben" değil, İzmir...Bunun için olanakların seferber edilmesi.Kentte herkesin el ele vermesi.Vali’nin, Belediye Başkanları’nın, sivil toplumun, zengin odaların... Hatta tuttuğu takımla gurur duyan taraftarın.Öncelikle de hali vakti yerinde olanların.Kuru kuru takım sevgisi olmaz. Takımını seviyorsan, kentini de seviyorsun demektir.Onun için bu yıldan hedefi belirleme.Stratejiyi saptama.Örneğin; puanın ödüllendirilmesi.Yaratılacak bir pastanın başarıya giden takıma sunulması.Galibiyete ve puana para.Yenilgide "hava".Çağdaş ülkelerde uygulanan metot da bu.Ama bir yandan da yerel yönetimler ve Vilayet kanalı ile kulüplerin altyapısının güçlendirilmesi.Saha, tesis... Böylelikle yetenekli gençlerin yetişmesi...Onların takımlarının ve kentlerinin sportif gelişimine katkı sağlaması...Yoksa... Hep aynı "umutsuz şarkı".Bunu yapmak o kadar zor mu?Yani... Bir masanın etrafında buluşmak. Stratejiyi belirmek ve hedefe koşmak.Sahi o kadar zor mu?