Karikatür de yemek de aceleye gelmez

 Karikatür ve yemek arasında bir benzerlik, bağlantı var mı?
- İkisinde de detay ve titizlik gerekiyor. Gelişigüzel çizemem, yemekte de aynı şeyi yapıyorum. Pişirmesinden tabağa konma şekline kadar her şeyinde titizimdir. Yemek bence bir başkasına tarif edilemez. Senin bildiğin, yazılı olmayan bir tarif vardır. Ölçü senin elindir. Tariflere bakmam, benim bir ağız tadım var ve ben ona göre yapıyorum.
 Peki karikatürcüler neden kötü beslenir?
- Dergilerde olurdu o kötü beslenme, dergilerden çekilip eve dönünce daha doğru besleniyorlardır herhalde. Dergilerde sabahlarsın, Kürt böreği gelir, ekmek arası salam gelir, hamburger gelir, atıştırılır. Hep iştesindir, ara vermemek için masana gelenle yetinirsin. Ben ara vermeyi de atıştırmayı da sevmiyorum.
 Yaratıcılıktan uzaklaşmamak için mi yemekten kaçıyorlar?
- Başka bir şeyle ilgilendiğin zaman yaratıcılık kaçabiliyor. Ben çalışırken yemeği falan düşünmem, televizyonu bile açmam. Telefon konuşması bile kafayı dağıtabiliyor. Çizerken sadece sigara, kahve, çay içiyorum.

YEMEK MASASINDA İNSAN SESİ OLACAK

 İlham veren bir yemek var mı?
- Hayır, öyle bir yemek yok. Uzun pişmiş yemekleri severim, iki-üç saat tencerede pişmiş eti severim. Tencerenin başında yemek pişene kadar beklerim, kapağın açılmaması gerekir ama ben sabredemem.
 Press Bey ne tür mutfağı sever?
- Press Bey’in evinde Güllü Hanım var, yemek işi ondan soruluyor. Hani her ailede, yaşlı teyze ya da hala, güzel yemek yapan biri olur ya, Güllü Hanım öyle biri. Tencere yemekleri yapıyor. Press Bey Batı türü yemekleri dışarıda hallediyor, evdeyse tencere yemekleri yiyor. Koruma Sabit desen, o ekmek arası kavurmacı.
 Hangi yemek yüreğini titretir?
- Tek bir yemek ismi söylemeyeyim ama üstüne yoğurt konan tüm yemekleri çok severim. Nedenini bilmiyorum, yoğurtlu bakla, yoğurtlu ıspanak, yoğurtlu patlıcan en sevdiğim yemekler. Yurtiçi ya da yurtdışı fark etmez, mutfak eşyaları satan mağazalara girerim, işim de olsa, acelem de olsa bakarım, ellerim.
 Yemek programlarını izliyor musun?
- İzliyorum. Yabancı, yerli hepsine bakıyorum. Öyle tarif falan almıyorum ama püf noktaları aklımda kalıyor.
 Ekmek arası köfte mi, kokoreç mi?
- Köfteyi severim de, ekmek arası kokoreç daha güzel olur. Çok sık yemem ama yediğim zaman da sadesini tercih ederim. Öyle kekik, pul biber filan sevmem, kokorecin kendi tadını severim.
 Yaz sofraları mı kış sofraları mı?
- İkisinin de ayrı güzelliği var. Yazın daha çok kızartmalı, yoğurtlu, zeytinyağlı şeyler severim. Kışınsa kuru fasulye, kıymalı patates, etli, kuzu butlu, uzun pişmiş tencere yemeklerini seviyorum.
 Masanda hangi içkiyi ağırlamaktan keyif alırsın?
- Viski içmeyi daha çok seviyorum. Yemekte tercihim şarap. Plaj gibi bir yerdeysem buz gibi birayı tercih ederim. Kola gibi meşrubatla hiç aram yok ama ayranı severim.
 Tadına bakmaya korktuğun bir yemek var mı?
- Sevmediğim yemek yok, ancak neden yapıldığını falan anlamadıysam pek yanaşmam, işim olmaz yani. Bakınca ne olduğunu anlamalıyım, anlamamışsam ne olursa olsun ayrım yapmadan yemem.
 Kimlerle yemek yemek sana keyif verir?
- Muhabbet eden insanlarla yemek yemekten çok keyif alırım. Yemek masasında sadece çatal, kaşık sesi değil, insan sesi olacak. Öyle bir an önce yiyelim de masadan kalkalım diyenlerle yemeğe gitmemeye çalışırım.
 Favori yemek mekânların?
- Ocakbaşı severim ama her gün gidip ateşin başına oturayım diye bir alışkanlığım yok. Ara ara canım ister. Boğaz’daki Lacivert’i seviyorum. Yeri muhteşem. Oturduğunuzda Boğaz yanınızdan akar gider. Üsküdar’daki Kanaat’a bana ters geldiği için her zaman gidemem ama çok severim. Köftecilere düşkünüm. Fransız Konsolosluğu’nun arkasında Köfteci Hüseyin vardı, oraya giderdim. Çocukken ayda bir, pazar günleri ailece Sultanahmet Köftecisi’ne gidilirdi. Gırgır zamanında da çok giderdim.

KOCAMAN, SALON GİBİ MUTFAĞIM OLMALI

 Çocukluk mutfağından aklında ne kaldı?
- Çok şey, çok yemek. Küçük bir ev mutfağıydı. Daha çok aileden gelen Ege yöresi yemekleri, zeytinyağlılar, tencere yemekleri pişerdi. Uzun saplı tost makinesi vardı, sandviçi arasına koyup, ocağın üzerinde yapardık. Arada ben de yapardım, tek ekmeklik küçük siyah bir şeydi. Küçük eski bir buzdolabı vardı yine.
 Evde mutfağın hâkimi kimdi?
- Annemdi ve herkesin annesi gibi güzel yemek yapardı. Annem de, babam da Denizlili. O yöre yemekleri yapılırdı genellikle. İnsanlar, “Eski tatlar kalmadı” diyor ya bu doğru değil. Doğru malzeme kullandığında yakalıyorsun.
 Annenin en çok hangi yemeğini severdin?
- Tarhana ki şimdi de çok sevdiğim bir çorba. Bir de yoğurtlu sıcak patlıcan közlemesini...
 Baban mutfağa girer miydi?
- Salata, karpuz kesmek gibi işleri yapardı. Karpuz kesmek derken başka şekilde soyardı, yıldız yapardı, çekirdekleri tek tek ayıklardı.
 Senin mutfakla aran nasıl?
- Çok iyi, her türlü yemeği yaparım. Bir gurme gibi değilim ama mutfakta olmayı, bir şeyi kesip biçmeyi severim, acele etmem ve hakkıyla yapmayı severim. Mesela maydanoz yoksa çoban salatası yapmam. Diyelim canım mücver istedi, hemen gider malzemeleri alır yaparım.
 Mutfağın nasıl?
- Mutfağım kocaman, bir salon gibi olmalı ama hiç öyle bir mutfağa sahip olamadım. Bir yandan yemek yapayım, bir yandan etraftakilerle sohbet edeyim isterim.
 İyi yemek yapan kadınlar seni etkiler mi?
- Etkiler tabii, yemek önemli. Şimdiki kadınlar “Yağı çok koymamak lazım, tuz zararlı” falan diyerek yemeğin tadını kaçırıyor.
 Sen kimseyi etkiledin mi?
- Etkilemişimdir. Bir kere, yemek yapan erkeğe kadınlar şaşırıyor. Omlet değil tabii ama dolma falan yapan erkeğe şaşırıyorlar. Hayatımda bir tek yaprak sarmadım. Tencere yemeği yaparım, kuzu, patates, fasulye... Bunları yapabilmem şaşırtıcı geliyor herhalde.

KÖY KAHVALTISI DİYE BİR ŞEY YOK

Nedir köy kahvaltısı, sucuk, bal, tereyağı, yüz çeşit peynir... Köylüler böyle kahvaltı etmez ki. Ekmeğin, dürümün arasına peynir koyarlar çayla yerler.