Bugün köşemi gençlere ayırdım

Bakın nasıl da akıllı akıllı ve düzgün yazıyorlar (inanın bu yazıları pek az düzelttim). Bayılıyorum ben onlara...

Amerika’yı özgürlükler ülkesi sanıyorlar

Sevgili Güzin Ablacığım, ben 16 yaşında bir genç kızım. Aslında size anlatmak istediğim çok şey var. Ben Amerika’da yaşıyorum. Burada doğmadım belki ama buraya çok küçükken geldim. Ve buradaki hayatın ne kadar acımasız olduğunu anladım. Bu yaşıma kadar Allahıma bin şükür hep ailemin desteğini aldım ve hiçbir zaman ailemden baskı ve şiddet görmedim. Ailemle aram çok iyi, fakat en kötüsü gurbette olmak. Ben Türkiye’deyken deli dolu, hayata bağlı bir kızdım. Burada her şey çok değişik. Geldiğimde 10 yaşlarındaydım. Bunca yıldır Türkiye’ye gidip gelmeme rağmen çocukluk hayatımı yaşayamadığıma yanıyor, bir yandan da arkadaşlarımı çok özlüyorum. Gurbetlik, yaşamayan insanlara o kadar kolay geliyor ki. Her şeyi mükemmel sanıyorlar. Amerika’nın hayaller ülkesi olduğunu söylüyorlar ama bilmiyorlar ki burada neler oluyor, neler yaşanıyor. Anlattığımda ise çok garip cevaplar alıyorum. "Yalan söylüyorsun, orası özgürlükler ülkesi" diyorlar. Burada özgür olmak sanıldığı kadar iyi değil. Çünkü bu özgürlük gençlere de yansıyor ve gençleri kötü yola düşürebiliyor. Benim anlatmak istediğim, hiçbir zaman gerçekleri bilmeden konuşmasınlar. Ve gurbetin ne demek olduğunu ancak biz gurbetçiler biliriz. Yaşamayan ne bilsin!l RUMUZ: DİLAN Ç.

Şiddetin nedenlerini dizilerde aramayın

Merhaba. Ben 14 yaşındayım, İzmir’de yaşıyorum. Açıkçası köşenizi her zaman takip edemediğim için aklıma takılan bu konu üzerinde duruldu mu bilmiyorum, ama ben fikrimi söylemek ve kafamdaki soru işaretlerinden kurtulmak istedim. Hepimizin bildiği gibi son zamanlarda okullardaki şiddet olayları arttı. Bir internet sitesinde bir anket vardı; "Son zamanlarda okullarda şiddet olaylarının artmasında ’Kurtlar Vadisi’ dizisinin etkili olduğunu düşünüyor musunuz?" diye. Sonuçlara baktım, oy kullananların yüzde 60’ı "Evet düşünüyorum" demiş. Aklıma takılan da bu zaten. Niye "Kurtlar Vadisi" dizisi neden olmuş olsun ki? Bu dizi şunun şurasında 2-3 yıldır oynamıyor mu? Bu dizi başlamadan önce, bu kadar sık olmasa da, görülmüyor muydu bu olaylar? Ben bu dizinin etken olduğunu düşünmüyorum.

Aslında biraz daha genel anlamda bakarsak "Kurtlar Vadisi Irak" filmi için toplum psikolojisini bozduğu ve insanları şiddete ittiği söylenmiş, "Gençler bu filmi izlemesin" denmişti. Neden? Hem herkesin sinemaya gitme imkanı olmayabilir, ama televizyonda haberleri herkes izliyor. Çoğunuz haberlerle şiddetin ne ilgisi olduğunu düşünebilir, sizce yok mu ilgisi? Birkaç yıl önce adamın biri, karısını bilmem kaç yerinden bıçaklamıştı da, haberlerde ayrıntılarıyla zoomlaya zoomlaya gösterilmişti. Bu yalnızca bir örnek. Haberlerde kavgalar, kazalar, cinayetler gibi şiddet içeren olaylar gösteriliyor. Peki bunlar insanları şiddete itmez mi; toplum psikolojisine zarar vermez mi? Neden sadece dizilere atılıyor suç? Ya da aileler?

Biraz kendilerinde arasalar ya suçu? Bugün aile içi şiddet had safhada! Bu yaşananlar o ailedeki çocukları etkilemez mi? Bence bunlar düşünülmesi gereken çok önemli konular. Eğer yazımı köşenizde yayınlamaya layık bulursanız sevinirim.

l RUMUZ: GÜNAL T.

Hayellerle doluyum ama beni tükettiler

Sevgili Güzin Abla, öncelikle bu kadar saçma bir nedenden dolayı sizi rahatsız ettiğim için sizden özür dilemek istiyorum. Belki siz de arkadaşlarım gibi bana "Çok çabuk gaza geliyormuşsun kızım" diyeceksiniz, ama ben yine de son bir kez şansımı denemek istiyorum.

Ben 15 yaşındayım ve bir o kadar da hayallerle doluydum. Hep imkansızı seçtim. Hep altından kalkamayacağım yükü taşımaya çalıştım. Biliyorum yaşım daha çok küçük, ama artık hayal kuramadığımı fark ediyorum. Ben hep birilerine yardım etmek, elimden gelenin en iyisini yapmak istedim. Örneğin, belki herkes unuttu ama ben Çocuk Esirgeme Yurdunda çocuklara yapılan işkenceyi unutamıyorum. Ben bu olayda sadece devleti değil de kendimi de sorumlu tutuyorum. O videoları gördükten sonra, onlar benim kardeşlerim ben de yardım etmeliyim dedim, fakat o kadar çok hevesimi kıran oldu ki, bir şey yapamadım.

Size bu konuda belki onlarca mektup yazmak istedim, fakat hepsinin gittiği yer aynı oldu, bilinmezlik. Ve ben sizden sadece beni anladığınızı söylemenizi istiyorum.

Ablacığım ben nasıl mutlu olacağım bu hayatta? Her şey bu kadar boşken, bu kadar yarımken... Şu ana kadar yaptığım sadece boş şeylerin peşinden koşmak. Hani bir dağın tepesine zorluklarla geride pek çok şey bırakarak, pek çok fedakarlık ederek çıkarsın da, çıktığında umduğunu bulamaz ve iki kat hızla aşağı yuvarlanırsın ya... Durumum işte bu. Ben sizden yararlı olabileceğim bir ışık istiyorum. Yardım etmek konusunda elimden geleni yapmaya çalışacağım. Tekrarlıyorum ablam; bana nasihat etmeni, ya da "Etrafındaki güzellikleri gör, yaşamak zaten kendi başına apayrı bir güzellik" demeni beklemiyorum. Sadece nereden başlamam gerektiğini söyle. Eğer cevap vermezsen de canın sağ olsun, ben alışığım.l RUMUZ: SIRIUS-90

Canım yavrum, elbette seni anlıyorum. Bu güzel yüreğin ve iyi niyetinle elbette ki insanlara yararlı bir şeyler yapabilirsin. Bunun için eğitimine ağırlık ver, insanlara yararlı bir meslek edin. Doktor ol örneğin; bir can kurtarmaktan daha yararlı ne olabilir hayatta!