Bekir Coşkun: Bir tren geçer rüyalarımdan...

Bekir COŞKUN

Bir tahta kompartımanda, eskimiş yeşil muşamba koltuklarda insan siluetleri arasında bir çocuk... Üzerine ay-yıldız kazınmış camlar... Bir kumarbazın hızlı elinden fırlıyormuş gibi döne döne geçen sarı-kahverengi tarlalar...

O ‘‘takır-tukur’’ gibi müzikten en uzak notasız vuruşların, o inanılmaz güzel melodisi...

Vagonun penceresini yumrukluyormuş gibi görültü koparıp geride kalan demir köprülerin çelik korkulukları...

Yüreğime kazınmış o hüzünlü ses hiç bitmez.

‘‘Ceylanpınar treni’’nde yeni bir göreve giden sevgili babam Zeki Coşkun, o saygın devletin, mağrur memuru, yine kaşları çatık.

Yüreğime kazınmış o hüzünlü ses hiç bitmez.

*

Rüyalarımda bir şeye binmem gerekiyorsa, o trendir.

Ben trenleri severim, kamyonları sevmem.

Şairler trenler üzerine ne çok şiirler yazdılar:

‘‘Çelik yığını demeyin

Yüreği var trenin

Dolduysa zaman

Beni bir trene bindirin.’’

Güfte yazarları, besteciler ‘‘Uzayıp giden o tren yolları’’nı şarkı yaptılar.

Bir tek kamyon şiiri var mı?..

Yok...

Ki bu yüzden kamyoncular kendi şiirlerini yapıp yapıp, kamyonlarının kasasına yazarlar.

*

Sağ siyasetçilere göre trenler solcudur, kamyonlar sağcı. Muhtemelen bu yüzden 1950'den bu yana bir karış olsun demiryolu yapmadılar ki komünizm yayılmasın.

Neyse ki Başbakan Ecevit geçen gün iktidarının ilk kayda değer müjdesini verdi:

Cumhuriyet tarihinin ikinci demiryolu atağını başlatacaklarını, kaldığı yerden Türkiye'yi demir ağlarla öreceklerini açıkladı.

Kutlarım.

Geçen bir yıl içinde trafik kazalarının Türkiye'ye maliyeti; 2 katrilyon 833 trilyon liradır. Ölü sayısı 4 bin 854 kişi.

Bayram nedeniyle yollar yine kamyonlara kapatıldığı için bunları yazıyorum. Demek ki trenler komünist olsa bile, devlet asıl kamyonların tehlikeli olduğunun bilincinde.

Yoksa kamyonlara yasak niçin?..

*

Ben trenleri severim, kamyonları sevmem.

Bir tek kamyon rüyama girmiş değil.

Ama trenler geçer rüyalarımdan...