28 yaşına geldi, annesinin önünde hâlâ tir tir titriyor

Canım ablacığım, sana bayılıyorum. O kadar iyi ayırt edebiliyorsun ki haklıyla haksızı. Bir insan bu kadar mı adaletli olur...
Sana daha önce defalarca yazmış olmama rağmen cevap alamadım, ama olsun, yine de seni her gün okumaktan vazgeçmedim...
Geçenlerde “Karım annemle ilk kavgasında intihara kalkıştı” başlıklı bir mektup yayınlamıştın.
Mektubu yazan genç adam, “Henüz bir aylık evliyiz ve annemlerle oturuyoruz. Ama eşim bir ay bile dayanamadı, annemle yaşadığı ilk kavgada intihara teşebbüs etti. Zaten annemi hiçbir zaman annesi olarak görmedi, boşansam daha mı mutlu olurum?” diyordu.
Sen de “Karının anneni kendi annesi gibi sevmesini beklemen hata. Kimse kimseyi annesinin yerine koyamaz. Karın intiharı düşünecek hale gelmişse, acaba annen ne yapmış da onu bu derece üzmüş? Ölümü düşündürecek hale getirmiş? Henüz bir aylık evlisiniz ve eşinin yanında yer almak yerine, annenle anlaşamadığı için ayrılmayı düşündüğüne göre, eşini hiç sevmiyorsun. ‘Boşanırsak daha mı mutlu olurum?’ sözün ise hiç hoşuma gitmedi, sadece senin mutluluğun mu önemli?” diye yanıt vermişsin.
İşte ablacığım, ben de aynı konudan rahatsızım maalesef. Çok acı çekiyorum. Kendime bir kötülük yapmaktan korkuyorum, çünkü bunalımdayım. Sanki hayatım pamuk ipliğine bağlı.
Eşimle yedi yıldır beraberiz, iki yıldır da evliyiz. Ama hem bana hem de aileme çok çektirdi. Hâlâ da çektirmeye devam ediyor.
Eşim sürekli annesini savunduğu için ondan çok soğudum. Bir erkek annesine bu kadar düşkün olur mu?
Evlendikten sonra bile bu kadar ana kuzusu olabilir mi? 28 yaşına gelmiş olmasına rağmen annesinin önünde tir tir titrer mi?
Ama tüm bunlara rağmen ondan kopamıyorum.
Biliyorum belki yine cevap alamayacağım senden. Fakat olsun, yine de sana içimi dökmek istedim...
? Rumuz: Rose
Canım kızım, inan diğer mektupların elime geçmedi, yoksa cevaplardım.
Hakkımdaki güzel düşüncelerin için teşekkür ederim. Beni böyle değerlendiren okurlarım oldukça, tüm yorgunluğum ve kırgınlığım geçiyor...
Senin sorunun da gerçekten örnek olarak gösterdiğin mektubu hatırlatıyor. Aradaki fark, orada şikayetçi olan kocaydı.
Eğer bir erkek evlendikten sonra eşini ayrı, annesini ayrı kefeye koymaya kalkışacaksa, eşine hiç hak tanımayıp hep annesini haklı görecekse, hâlâ küçük bir çocuk gibi davranıp gerçekleri görmekten kaçınacaksa, kısacası bir başka ana evladını, bir genç kadını üzüp, kıracak, ona hayatı zehir edecekse; lütfen evlenmesin.
Evlenmesin ve annesinin dizinin dibinde kuzu kuzu otursun. Ki bunun pek çok örneği var.
Bazı erkek anneleri, evlatlarının başka bir kadını sevmesine, başka bir kadına değer vermesine katlanamıyor.
Gelinini bir anlamda rakip gibi görüp hayatı ona da, tabii dolayısıyla kendi oğullarına da zehir edebiliyorlar.
Tüm sorun işte burada...

Hamile kalırsam evliliğim kurtulur mu

Merhaba ablacığım, ben
iki yıllık evli genç bir kadınım . Eşim benden boşanmak istiyor.
Ben bir çocuğumuz olmasını istiyorum, çünkü bir çocuğun yuvamızı kurtarabileceğine inanıyorum. Ama eşim istemiyor.
Kocamın izni olmadan hamile kalmanın yolları var mı acaba? Yardımcı olursanız çok sevinirim.
? Rumuz: Karİna

Sevgili kızım, herhalde ‘kocamın izni’ derken, eşinin haberi olmadan hamile kalmaktan söz ediyorsun.
Bu çok kolay ama hayatta yapabileceğin en büyük hata olur, inan bana.
Seni artık istemeyen, senden boşanmak istediğini söyleyen bir adamı bir çocukla kendine bağlayacağını mı sanıyorsun?
Hem sana hem de daha önemlisi o çocuğa yazık edersin. Senin gibi düşünen pek çok genç kadın, hayatlarının en büyük hayal kırıklığını yaşamıştır bu şekilde.
Seni istemeyen bu adamı ne yapacaksın? Böyle bir evlilik asla yürümez. Hemen bırak onu, bugünden itibaren kendine yeni bir yaşam çizmeye başla...