Tek kişilik dev ordu

İlk yarıda Galatasaray skoru geliştirebilecek fırsatlara daha yakın taraftı ama olmadı, perde 1-0 ile kapandı.

İlk yarıyı hızlı geçmekte bir sıkıntı yok, çünkü asıl hikâye ikinci 45 dakikada yaşandı...

Trabzonspor soyunma odasında ince ayarlarını yapmış vaziyette belirdi sahada. Galatasaray’ın zaaflarını sezmiş, golü ha buldu ha bulacak kıvama getirmeye başlamıştı.

Rıza Çalımbay 56’ıncı dakikada sarı kartı da bulunan Hubocan’ı çıkartırken, hücum hattına N’Doye ile takviye yapıyordu.

KARAKTERİN ÖNEMİ

Galatasaray cephesinde hücum planı tutukluk yapmışken, pas hataları-top kayıpları artarken, rakip gol için vitesi yükseltmişken sahneye Gomis çıktı.

Tek başına bir savaşa girişti, yoktan pozisyon var etti, rakibi Okay’dan topu söktü, ilerledi ve “A Kalite golcü aşırtması” ile golünü attı.

Bafetimbi Gomis’in attığı gol elbette çok şık ama pek çok açıdan ders de barındıran bir gol. Kâbusa dönüşme belirtileri hissedilen maçta farkı ikiye çıkarttı, takımını, sessizleşmiş tribünü ateşledi, rakibinin biriktirdiği tüm morali sıfırladı.

Ve bunu yılmayarak, yıkılmayarak, bezmeyerek, küsmeyerek, denemeyi ve istemeyi sürdürerek yaptı. Tek başına yaptı.

Dün Gomis’in gösterdiği karakter attığı golden de değerlidir sanırım...

Maçın kalan kısmında bir hikâye daha gizliymiş meğer...

Çok iyi bir maç çıkartan, formu giderek yükselen Muslera açısından talihsiz, Kucka için ve genel olarak futbolseverler için şahane bir golle bitti maç.

Galatasaray’ın güçlü bir rakibi genel hatlarıyla iyi oynayarak yenmesi önemliydi. Yarışa devam, koşuya devam...