Herkes kırılamaz

Eylül 06, 2013 09:26

Sahayı, gözyaşlarını formasına sile sile terk eden bir futbolcuya “Ama profesyonellik” diye başlayan “Aynı yolda yürümeyiz artık” diye devam eden ezber, bedelini ödediğin müddetçe kendinde her hakkı gören bir akla çıkıyor.

Haberin Devamı

Meryem Uzerli, “Hastayım, dayanamıyorum” deyip çekip gittiğinde setteki oyuncu arkadaşlarının yapımcıyla ağız birliği yaptıkları açıklamaları ne kadar tuhaftı. Efendim Almanya’ya kaçarak gitmek yerine neden Türkiye’de bir psikiyatri kliniğine gidip rapor almamıştı. E zaten Almanya’dan gönderdiği raporlar da klinik raporları değilmiş de bir pratisyen hekimdenmiş. Kliniğe yatacak kadar depresyonda olan bir insan, Bodrum’da partilerde gezebilir miymiş?

İki yüz kişinin ekmeğiyle oynuyormuş. Tamamen parasal nedenlerle gitmişmiş. Çuvalla para kazanıyormuş, ne tükenmesiymiş, profesyonellikmiş.

Herkes kırılamaz

Söyleye söyleye bunları söylemişlerdi arkasından. Kimse de bunlara dönüp demedi ki, o pratisyen hekimler ömürlerini veriyorlar hekim olmak için, bir ömür de kazanamıyorlar sizin altı ayda kazandığınızı. Ayrıca ne meraklıymışsınız eğitime! Oyunculuk yüksek lisanslarınız hangi üniversitelerden? Depresyonda olan insan partilere akabilir sonra dört duvarın arasından günlerce çıkamayabilir, ruhunun kâhyası mısınız? Ekmekle oynamak ile ilgili fikirlerinizi yapımcılarla, kanal patronlarıyla konuşsanız, yerli diziler yersiz uzun olmaz belki!

Haberin Devamı

Brecht, “Mahagonny Kentinin Yükselişi ve Düşüşü” oyununda bir “zevk endüstrisi” tarif eder. Kapitalizmin mekanizmasını açık etmeyi hedefleyen oyunda, bedeli ödendiği sürece her tür zevkin serbest olduğu bir cennet kent anlatılır. Oyunu, dizi sektörünün şifreleriyle okuduğumuzda Meryem Uzerli’nin, endüstriyel futbolun şifreleriyle okuduğumuzda Volkan Şen’in gözyaşlarına çarpıyoruz.

Sahayı, gözyaşlarını formasına sile sile terk eden bir sporcuya “Ama profesyonellik” diye başlayan “Aynı yolda yürümeyiz artık” diye devam eden ezber, bedelini ödediğin müddetçe kendinde her hakkı gören bir akla çıkıyor.

Volkan Şen’in de çarptığı budur. Biletin parasını ödedikleri sürece kendilerinde futbolcuya küfür etme hakkı görenlerin cennet kenti. Ağlayanın neden ağladığını hiçe sayan, insani olanı sıfır noktasına kadar çeken, “Paranı verdik, ağlama, oyna!” diyen, ağlatanın değil ağlatılanın özür dilediği bir zevk endüstrisi.

Haberin Devamı

Herkes kırılamaz