Nerdesin aşkım?

Sporseverler, doksanlı yılların sonlarına doğru, defterlerine açtıkları yeni sayfanın tepesine Yelena İsinbeyeva yazar, yanına kocaman bir soru işareti koyarlar. Dünya ve Avrupa Gençler Şampiyonaları’nda, sırıkla yavaş yavaş yükselişini takibe aldıkları bu ismin yanına yıldız çakmaları 2004 Atina Olimpiyatlarına rastlar. 2005 yılına, ilk kez bir kadın sporcunun 5 metre atlamayı deneyeceği o güne gelindiğinde sporseverleri artık yıldız filan kesmez olur. Sonrası çorap söküğü… Olimpiyat, Dünya, Avrupa Şampiyonlukları, Avrupa Salon şampiyonlukları, rekorlar…

İsinbeyeva’nın kariyeri boyunca rekorları santim santim kırmasının altında yatan parasal nedenleri bilenler için durum can sıkıcı olsa da, İsinbeyava ile seyircisi arasında uzun yıllar bir aşk ilişkisi yaşanır.

İsinbeyeva ile sporseverlerin aşkının sırrı, sanki Lorca’nın “duende” diye tarif ettiği şeyde, bir tür kendinden geçme halindeydi. Genel olarak sporcuların kendilerine sakladıkları, yalnız kalmak istedikleri, mahrem saydıkları hazırlanma anını, rahatça dışa vurma hallerindeydi. O ana, sanki seyirciyle birlikte yaptığı bir ritüelle hazırlanmasındaydı.

Hazırlığı onunla özdeşleşen, herkesin ezberlediği, statta, tribünde, televizyonun başındakilerin hep birlikte gerçekleştirdiği bir seremoniye dönüştü. Seyirci önce sessizce sırığıyla yaptığı sohbeti izler, kendine fısıldadığı anları beklerdi. O havlunun altında girdiğinde, tribünlerde aynı şeyi yapan bile olurdu. Vakit geldiğinde seyircisine döner kollarını kaldırır, istediği tempoyla seyirciyi alkışa davet ederdi. Sonra İsinbeyeva ve seyircisi çıtanın üstünden mindere düşer, hep birlikte kalkardı.

6 yaşındayken kendisine “Büyüyünce ne olacaksın?” diye soranlara “Olimpiyat şampiyonu” cevabını veren, spor tarihine “Tarihin en iyi kadın sırıkçısı” olan geçen, Uluslararası Olimpiyat Komitesi tarafından 2010'da “Gençliğe örnek olacak bir atlet” tanımlamasıyla “Gençlik Olimpiyat Elçisi” olarak görevlendirilen, seyircisine “Biz senin için o yüksekliği sırıksız atlarız!” dedirten Yelena İsinbeyeva, Rusya'da yapılan 14. Dünya Atletizm Şampiyonası’ndaki açıklamalarıyla bu defa çıtayı mindere düşürdü.

İsveçli yüksek atlamacı Emma Green-Tregaro’nun, gökkuşağı renklerindeki ojelerini eleştiren İsinbeyeva, Rusya’daki homofobik yasaya atıfla “Milletimiz için endişeliyiz çünkü biz kendimizi normal ve standart olarak kabul ediyoruz. Rusya'da erkekler

kadınlarla, kadınlar erkeklerle birlikte olur. Bu tarihten gelen bir şey, Rusya’da bu tarz problemleri hiç yaşamadık, gelecekte de yaşamak istemiyoruz” minvalinden bir şeyler söyledi.

Kendisine gerekli cevabı Britanyalı heptatlet Louise Hazel, İsinbayeva’nın, elçilik görevinin gözden geçirilmesini isteyerek ve gelecek kuşakların, ileride İsinbayeva’yı örnek almalarından çok korktuğunu söyleyerek verdi. 21. yüzyılda, eşcinsellikle ilgili böyle bir açıklamanın kabul edilemez olduğunu ve bu ayrımcı mesajların spor ruhuna tamamen aykırı olduğunu söyledi.

Karşılaştığı haklı tepkinin ardından U dönüşü yapmaya çabaladığı açıklamasının ilk dönemecinde “İngilizce benim ana dilim değil ve belki de bu yüzden dün söylediklerim yanlış anlaşılmış olabilir. Söylemek istediğim şey insanlar ziyaretçi olarak bulundukları ülkenin kurallarına saygı duymalı” demiş. O öyle değil işte. İnsanlık tarihinin en kara sayfaları, insanlık dışı yasalara saygı duyulmasının dayatıldığı günlerde yazılır. O yüzden insanlar, yurttaşı oldukları ya da ziyaretçi olarak bulundukları ülkelerin faşist, ırkçı, ayrımcı uygulamalarını protesto etme hakkına sahiptirler.

İsinbeyeva “Ama şunu açıklamama izin verin ki tüm atletlerin görüşlerine saygı duyuyorum ve eşcinsellere karşı uygulanan bütün ayrımcılıklara karşıyım” diye dönüşünü tamamlamış. O öyle olmuyor işte, homofobik yasaları destekleyip, bunu protesto eden bir atleti eleştirirsen, “normallik”, “bizim tarihimiz”, “problem” filan dersen, ne kadar zıplarsan zıpla o çıta pat diye düşüverir mindere.

Seni sevenleri “Nerdesin aşkım?” diye çok ararsın sonra, kusura bakmayasın sırığı sen kırdın.

#13 Ağustos 2013Ne ekersen
#10 Ağustos 2013 Bu defa bitti
# 6 Ağustos 2013 Bugün de ölmedin
# 3 Ağustos 2013 Kerrat cetveli cümleler
#30 Temmuz 2013 Uysak ne uymasak ne
#23 Temmuz 2013 Rüya bütün çektiğimiz
#23 Temmuz 2013 Sayıların zaferi


YAZARIN TÜM YAZILARI İÇİN >>