Köy köy dolaşıp engellileri sporla hayata bağlıyor
Güncelleme Tarihi:
- Yozgat'ta, emekli olduktan sonra hayatını engellilere adayan Zeynep Ertal Altunkuyu, kurduğu spor kulübüne kazandırdığı engellilere yeni bir hayata başlamaları için fırsat sunuyor- Daha önce sporla hiç ilgisi olmamasına karşın antrenörlük belgesi alan Altunkuyu, Sorgun ilçesinin köylerinden bulduğu 14 engelli genci basketbol, 6 engelliyi de badminton sporuyla tanıştırarak hayatlarında yeni bir sayfa açtı- Umut Engelliler Spor Kulübü Başkanı Altunkuyu: "İstiyorum ki, beyinlerdeki engel kelimesini kaldırsınlar. Arkadaşlarımız sandalyeye oturduğu zaman, maç yaparken engellerini unutuyorlar. Hiç engelli gibi hissetmiyorlar, engellerinden uzaklaşıyorlar"
YOZGAT (AA) - ÖZCAN GÜNEY - Memuriyet hayatını emeklilikle sonlandırdıktan sonra memleketi Yozgat'ın Sorgun ilçesine yerleşen Zeynep Ertal Altunkuyu, kurduğu spor kulübüyle engellilere yeni bir hayatın kapısını aralamak için mücadele ediyor.
Hayatını, komşusunun bedensel engelli kızı sayesinde tanıştığı engellilere adayan 55 yaşındaki Altunkuyu, emekli olduktan sonra 2011 yılında üye olduğu Sorgun Umut Engelliler Derneği bünyesinde köy köy gezerek, engelli vatandaşların sorunlarıyla ilgileniyor, kurduğu Umut Engelliler Spor Kulübü kanalıyla da engellileri sporla hayata bağlıyor.
Derneğe üye olmadan önce sporla hiç ilgisi olmamasına karşın, engellilerin spor yapabildiğini öğrenip kursa giderek bedensel engelli tekerlekli sandalye basketbol takımı antrenörlük belgesi de alan Altunkuyu, kulüp bünyesine kattığı engellilere basketbol ve badminton sporlarıyla neler yapabileceklerini görmelerine imkan sağlıyor.
Maliyede memur olarak çalıştığını ve 2000 yılında emekli olduktan sonra kendisine yeni uğraşlar aradığını ifade eden Zeynep Ertal Altunkuyu, AA muhabirine yaptığı açıklamada, bir süre evde kaldığını ve kendini boşlukta hissettiğini, komşusunun bedensel engelli kızı vasıtasıyla da ilçede faaliyet gösteren engelliler derneğiyle tanıştığını söyledi.
Engeli olmayan birinin engelliler için çalışmasının önceleri çevresinde yadırgandığını anlatan Altunkuyu, ilk zamanlar bu düşünceyi kırmak için çalıştığını, artık çevresindeki herkesin kendisini kabullendiğini ifade etti.
- Engelliler için antrenörlük belgesi aldı
Altunkuyu, dernekle tanışana kadar engellilerin spor yaptığını bilmediğini, kendisinin de uzaktan yakından spor dallarına hiç ilgisinin olmadığını dile getirerek, engelli basketbol maçlarını gördükten sonra bu konuda araştırma yaptığını kaydetti.
Engellilerin spor yaptığını öğrendiğinde dernekteki arkadaşlarıyla bu alana yönelmeye karar verdiğini belirten Altunkuyu, şöyle konuştu:
"Arkadaşlar dedim ki; burada oturmak yeterli değil. Daha çok üretelim, daha çok dikkat çekelim, engellileri motive edelim, spora yönelelim. Bu düşünceyle spor kulübümüzü kurduk. Tekerlekli sandalye basketbol antrenör belgesi olması gerekiyormuş, bunu bilmiyordum. Ailemde sporcu yok, spor birikimim ise hiç yoktu. Sadece televizyonda milli takım maçlarını izleriz. Kulübü kurduktan sonra Türkiye Bedensel Engelli Spor Federasyonunun düzenlediği tekerlekli sandalye birinci kademe basketbol antrenörlük kursuna katıldım. 21 günlük eğitim seminerinde antrenörlük belgesi aldım. Basketbolda kendimde gördüğüm eksikleri tamamlamaya çalıştım. Yolun başındayım, eksiğim çok ama buna rağmen başarılar elde ettik. 6 aylık bir kulüp olmamıza rağmen badmintonda Türkiye üçüncülüğü elde ettik. Badminton için sandalyemiz yokken başardık bunu. Arkadaşımız normal kullandığı sandalyesiyle maça çıktı. Demek ki inanarak yaptığımız zaman bir şeyleri başarabiliyoruz.''
Basketbol takımı kurduktan sonra kendilerinin de inanamadığı şekilde bütün zorlukları bir bir aştıklarına işaret eden Altunkuyu, sandalye temininde sıkıntılar yaşadıklarını, ailelerin engelli çocuklarının başına bir kaza gelebileceği düşüncesiyle spora gitmelerini soğuk baktıklarını aktardı.
Altunkuyu, kulübe sporcu kazandırmak için köy köy dolaştığını vurgulayarak, "Basketbol takımımızda 14, badmintonda 6 sporcumuz var. Hala takımımıza katmak için uğraştığım sporcular var. Her gün ailelerini ve kendilerini arıyorum. Hatta 'işe yerleştirelim siz takıma gelin' dediğimiz engelliler var. İstiyorum ki, beyinlerdeki engel kelimesini kaldırsınlar. Arkadaşlarımız sandalyeye oturduğu zaman, maç yaparken engellerini unutuyorlar. Hiç engelli gibi hissetmiyorlar, engellerinden uzaklaşıyorlar.'' dedi.
- ''Görünen engelimiz yok, gözükmeyen engelimiz çok''
Ailesinde engelli kimse olmadığını, engelli vatandaşlarla vakit geçirmenin kendisini manevi olarak doyurduğunu söyleyen Altunkuyu, ''Görünen engelimiz yok ama gözükmeyen engelimiz o kadar çok ki. Şiddette, paylaşmada, kıskançlıkta hangimiz engelli değiliz ki. Bizimki gözüküyor, ya gözükmeyen engelleri ne yapacağız?" ifadelerini kullandı.
Zeynep Ertal Altunkuyu'nun gayretleriyle 6 ay önce Umut Engelliler Spor Kulübü ile tanışan İsa Arslan da kısa süre önce tekerlekli basketbol milli takım seçmelerine davet edildiğini söyledi.
Spora başlamasıyla hayatının değiştiğini dile getiren İsa Arslan, ''Zeynep abla sayesinde basketbolla tanıştım. Zaman zaman sıkılıp bırakmayı düşündüm ama Zeynep abla beni bırakmadı. Kaç sefer köye gelip gitti. Spor salonunda benim gibi engelli arkadaşları görünce kendime olan güvenim arttı. Milli takım seçmelerine davet edildim. Bendeki azmi ve mücadeleyi gördüler demek ki çağırdılar. Bu kadar başarılı olduğumu düşünmüyordum. Çok gururlandım.'' diye konuştu.