Fabrika gibi cezaevi

SİVAS (AA) - Sivas Açık Ceza İnfaz Kurumunda açılan tekstil atölyesinde çeşitli kıyafetler diken 35 kadın mahkum, hem meslek öğreniyor hem de aylık 240 lira kazanıyor.

Kamu-özel sektör iş birliğinde kısa süre önce açılan atölyede çalışan kadın hükümlüler, kentte faaliyet gösteren bir firmanın siparişlerini karşılamak için çaba sarf ediyor.

Dikiş için her türlü ekipmanın firma tarafından karşılandığı atölyede çalışan 35 kadın mahkum, hem meslek öğreniyor hem de para kazanıyor. Müzik eşliğinde dikiş dikerek stres atan mahkumlar, kazandıkları parayı çocuklarına ve diğer aile bireylerine gönderiyor.

Üretimin her aşamasında aktif olarak çalışan mahkumların diktiği kıyafetler, ilgili firma tarafından hem Türkiye genelinde satışa sunuluyor hem de Fas, Tunus, Libya, Cezayir gibi birçok ülkeye ihraç ediliyor.

Firma sahiplerinin de kadınlara kurs verdiği atölyede günde 500 tekstil ürünü üretiliyor.

- Günlük 8 lira yevmiyeyle çalışıyorlar

Sivas Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürü Zeki Yıldırım, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kurumda 1,5 yıldır görev yaptığını söyledi.

Tekstil atölyesi açmayı düşündüğünü ve firmadan böyle bir talep gelince de atölyeyi açtıklarını belirten Yıldırım, "İyi bir proje yaptık. Mahkum memnun, çalışan memnun, biz memnunuz, muhatabımız memnun. Dolayısıyla iyi bir iş çıkardığımıza inanıyorum" dedi.

Atölyede firma sahibinin isteğine göre tekstil ürünleri üretildiğini ifade eden Yıldırım, mahkumlarca bluz, tunik, eşofman, tayt, etek, mont, palto, pijama ve iç çamaşırı dikildiğini belirtti.

Yıldırım, her hafta farklı bir ürünün üretiminin gerçekleştirildiğini ve tedarikçi firmanın tüm giderleri karşıladığını dile getirerek, "Mahkumlarımıza Bakanlığımızın belirlediği fiyattan, yani günlüğü 8 liradan ödeme yapıyoruz. Şu an da 35 hükümlümüz çalışıyor ama firmanın isteğine göre 70 kişiye kadar da çıkabilir" diye konuştu.

- Okuyan çocuklarına harçlık gönderiyorlar

Kadın mahkumların bu uygulamadan çok memnun kaldığını belirten Yıldırım, şunları kaydetti:

"Buradaki mahkumlarımızın hiçbiri bu mesleği bilmiyordu. Birçoğu dikiş makinesine dokunmamıştı. Atölyenin ilk açıldığı günlerde saat 6 olduğu halde mahkumlarımız işi bırakıp gitmiyordu. Daha fazla para kazanmak için daha çok çalışmak istediklerini söylüyorlar, hatta 'cumartesi, pazar da çalışalım' diye de ısrar ediyorlar. Mahkumlarımız, ailelerine para, okuyan çocuklarına harçlık gönderiyor. Zaman geçiriyorlar ve de en önemlisi meslek öğreniyorlar. Halk Eğitim Müdürlüğü ile de bu konuda iş birliği yaptık, hükümlülerimize belgelerini vereceğiz. Buradan çıkan mahkumlarımız 'ben artık bu işi yapabilirim' deme şansına sahip olacak hatta çıktıktan sonra 'bu işi yaparım' diyenler bile var. Zaten en büyük kazancımız da mahkumlarımıza meslek kazandırmış olmamız. Bu mutluluk da bize yetiyor."