Kolları yok ama büyük hayalleri var!
Güncelleme Tarihi:
Uluslararası Yüzme Şampiyonası'nda iki madalya kazanan, 2016 Rio Paralimpik Oyunları'nda finalde mücadele eden milli yüzücü Sevilay Öztürk ile tanışın. Doğuştan engelli olan Öztürk, henüz 14 yaşında ve büyük hayallere sahip. Azmi ve gayreti sayesinde de hayallerine ulaşacağından oldukça emin. Öztürk'ün en büyük hayali ise 2020 Olimpiyatları'na katılıp birincilik kürsüsüne çıkmak...
Ömer KOÇ/KAHRAMANMARAŞ, (DHA) - KAHRAMANMARAŞ'ta yaşayan ve doğuştan iki kolu da olmayan 14 yaşındaki Sevilay Öztürk, yüzmede gösterdiği başarılarıyla herkesi kendine hayran bıraktı. En son Almanya'da yapılan şampiyonadan bir altın ve bir de gümüş madalya ile dönenen Öztürk, "En büyük hayalim, olimpiyatlara katılmak ve birincilik kürsüsüne çıkarak bayrağımızı dalgalandırmak" dedi.
Bülent ve Hülya Öztürk çiftinin ilk çocuğu olan ve iki kolu olmadan dünyaya gelen Sevilay Öztürk'ün hayatı, 7 yıl önce bir hastane odasında tesadüfen karşılaştığı milli yüzücü Beytullah Eroğlu'nu tanımasıyla değişti. Tıpkı kendisi gibi iki kolu olmayan Eroğlu gibi yüzmeye karar veren Sevilay Öztürk, önce yüzmeyi öğrendi ardından da katıldığı şampiyona ve yarışmalarda derece elde etmeye başladı.
ALMANYA'DAN 2 MADALYA İLE DÖNDÜ
Eğitim gördüğü Malik Ejder İmam Hatip Ortaokulu'nda arkadaşlarının 'Denizi kızı' diye çağırdığı Sevilay Öztürk, 6-13 Haziran 2016 tarihleri arasında 37 ülkeden 455 sporcunun katılımıyla Almanya'nın Berlin şehrinde düzenlenen Uluslararası Yüzme Şampiyonası'nda 100 metre sırtüstünde birinci olarak altın, 50 metre kelebek stilde de ikinci olarak gümüş madalya kazandı. Öztürk, son olarak Rio Olimpiyatları'na katılarak finalde yarışma başarısı gösterdi.
"İNSAN İSTERSE HER ŞEYİ BAŞARIR"
Kolları olmadan hayata sımsıkı sarılmayı başaran, arkadaşlarından kopmayıp onlarla birlikte oyunlar oynayan ve engeline rağmen bisiklet de sürebilen Sevilay Öztürk, bugünlere gelmenin kolay olmadığını ve çok çalıştığını söyledi. Çocukken kendisiyle çok alay edildiğini belirten Öztürk, "Yüzmeye 7 yaşında başladım. Küçükken sudan çok korkuyordum ama büyüyünce insan alışıyor. Suya girince kendimi özgür hissediyor ve mutlu oluyorum, kafamdaki her şey dağılıyor. Rio'ya gittiğimde sadece kazanmaya odaklanmıştım. İnsan isterse her şeyi başarır. Benim engelli olan herkes dışarıya çıkıp da ortama katılsın, spor yapsınlar, basketbol oynasınlar, yüzmeye gitsinler. Her şeyi yapabilirler. Benim en büyük hayalim, olimpiyatlara katılmak ve birincilik kürsüne çıkarak bayrağımızı dalgalandırmak" diye konuştu.
"ARTIK ENGEL TANIMIYOR"
Sevilay'ın en büyük destekçisi olan babası Bülent Öztürk, her gün kızını antrenmana götürüp bitene kadar da havuz kenarında bekliyor. Antrenman sonunda kızını havluyla kurulayıp elbiselerini giydiren Bülent Öztürk, şöyle konuştu:
"Artık engel tanımıyor kendisi. Zamanla alıştı. Ben 'Kızım bırak' desem de artık çocuk kendisi bırakmıyor. Sevilay'ın mutlu olması, onun hayata gülümsemesi, hayata pozitif bakması beni çok mutlu ediyor. Onun enerjisini gördüğüm zaman 'dünyanın en mutlu babası benim' diyebilirim. Sevilay'ın inşallah dünya şampiyonasında, Avrupa şampiyonasında, olimpiyatlarda birincilik kürsüsüne çıkıp bayrağımızı dalgalandıracağına inanıyorum. Bize bu imkanları sunan herkese çok teşekkür ediyorum, onlara ne kadar dua etsem azdır. Eğer ki bu imkanlar olmasaydı Kahramanmaraş gibi bir yerde nasıl çocuğumu bir etkinliğe götürebilirdim?"
"HER SPORCUYA NASİP OLMAZ"
Sevilay'ın ayaklarından engelli antrenörü Ali Uzun, "Sevilay çok azimli, gayretli bir sporcu. Rio'ya katılan tek engelli küçük sporcu Sevilay Öztürk'tü. Gerçekten küçük yaşta oraya katılmak her sporcuya nasip olmaz. Sevilay bunu başardı. Gençlik ve Spor Bakanlığımıza çok teşekkür ediyoruz tesislerini engellilere uygun hale getirdi. Engelliler şu an kullanıyor" dedi.