Güncelleme Tarihi:
Osman Bahadır’ın “Bir göç ve umut hikayesi” dediği Hüzün Laleleri, yurtsuzluk hissini merkezine alırken, siyasetin karşısında aciz kalan insanların yaşadıklarına odaklanıyor. Bahadır, “Ağlayarak yazdığım bölümler oldu. Ben bu hikayeden çok şey öğrendim, okuyanlar da öğrenecekler eminim” dedi. Bahadır, şunları söyledi:
“Pek çok coğrafyada göçler geçici oldu, gidenler geri geldi, taşlar yerine oturdu. Fakat bazı coğrafyalarda göç edenler ana yurtlarını, kültürlerini ve akrabalarını ebediyyen kaybetti. Dram, nesiller boyu sürdü. Toplumsal empati ancak eğtimle ve toplum önderlerinin teşvikiyle olur. Benim kitabımın bu yönde küçük de olsa bir katkı yapabileceğini düşünüyorum. Su çatlağını bulur.”