Hem yerellik, hem mevsimsellik... İkisinin de adresi

Deniz Sipahi

dsipahi@hurriyet.com.tr ‎

O zaman Ayvalık Ticaret Odası Başkanı olan Rahmi Gencer aradı. Ve dedi ki: “Aklımızda bir hasat festivali var. Zeytin ve zeytinyağını, Ayvalık’ı anlatmak istiyoruz.” İlk hasat günlerini dün gibi hatırlıyorum. Türk medyasının en önemli isimleri, kalemleri geldiler. Ve olağanüstü geçen o birkaç günden sonra köşelerine Gencer’in dediği gibi zeytini, zeytinyağını, Ayvalık’ı, körfezi taşıdılar. Zannettik ki, bu organizasyon bir kerelik olacak. Yanılmışız. Her yıl tekrarlandı ve her sene üzerine bir şeyler eklenerek yapıldı. Bizim gibi yoğun tempoda çalışan gazeteciler için de bu buluşmalar harika oldu. Ayvalık’ta her yıl hasatta sanki medya zirveleri yapılıyordu. Bence bu hasat günlerinin önemli katkısı oldu. Bir kere yerelliğin ne kadar önemli olduğunu gösterdi. Mevsimselliğin değerinin farkına vardık. Yöreselliğin kıymetli olduğunu anladık. Festivallerin, buluşmaların, özel günlerin bir yere anlam kattığını gördük. Ben ilk günden bu yana bu hasat günlerine gittim. Ve her seferinde Ayvalık’ın tadını çıkararak, Cunda’nın o dar sokaklarında hayaller kurarak evime döndüm. Ve anladım ki: Ayvalık benim hayatımın artık önemli bir parçası... Hem yerellik, hem mevsimsellik... İkisinin de adresi.

Sadece balığı değil, mezeyi de anlatalım

AYVALIK’taki restoranları öne çıkaran mübadil mutfağı etkisi ve kültürüyle şekillenen farklı mezeler, ot ve zeytinyağlılar olur her zaman... Yani Ayvalık’ta, Cunda’da bir restorana oturduğunuzda sadece balık değil, zengin bir meze mönüsü de bulabilirsiniz. Üstelik deniz kıyılarında sadece balık restoranı değil, kendine özgü ayrışmış adresler de bulmanız mümkün... Örnek mi? Son yıllarda öne çıkan Ayna... Lezzet sörfü yaptıran Tamam... Balığı kadar menüsüyle dikkat çeken Tik Mustafa... Her şeyin en tazesini, en doğalını sunan Cunda Körfez Restaurant-Salih’in Yeri... Sabah çorbacı, öğleden sonra esnaf lokantası olarak hizmet veren Paşa Çorba... Güne kahvaltıyla başlayıp, İtalyan mutfağıyla devam eden, akşam da Ayvalık lezzetleri sunan en yenilerden Payeli... Cunda’da L’Arancia... Pateriça Koyu’ndaki Cleto’s... Despot Evi’ndeki 1862 Restoran... Ayvalık’ın tam kalbinde, tarihin her karesini yansıtan mimarisiyle geçmişi bugüne taşıyan, balıkların görsel şölenine yakından tanıklık edeceğiniz denize sıfır konumuyla Villa Pietra Hotel (eski adıyla Sızmahan)... Klasik bildiğimiz balık restoranlarına gitmiyorsanız, özel lezzetleriyle öne çıkan bu adreslere bir bakın derim.

Güngör Uras vazgeçilmezimizdi

AYVALIK buluşmalarımızın en önemli ismi bence Güngör Uras’tı. Güngör abi hiçbir hasadı kaçırmadı. Üstelik köşesinde, televizyon programlarında o kadar çok zeytinden bahsetti ki, Ayvalık’ı o kadar anlattı ki... Eminim onu okuyanlar, onu dinleyenler, Ayvalık’ı bilmeyenler mutlaka gelip bir deneyim yaşamışlardır. Bizler için de Uras’ı dinlemek, onunla vakit geçirmek, Ayvalık’ı onunla yaşamak büyük bir keyifti. Geçenlerde Güngör Uras’ı bir kez daha andık. ‘Güngör Uras’ ismi Ayvalık’ta bir sokağa verildi. Her Ayvalık’a gittiğimde oraya da gidiyorum. Bana çok iyi geliyor.

Şimdi Taş Kahve’de olsam

BAZEN gün ortasında, o yoğunlukta aklıma geliyor. Keşke diyorum, şimdi Ayvalık’ta, Cunda’da olsam da... Taş Kahve’ye otursam. Kendime bir çay söylesem. Şöyle demli ve limonlu... Sonra ikinciyi, üçüncüyü içsem. Ve Cunda’dan güneşin batışını izlesem. Gelen geçene bakıp kendime göre senaryolar yazsam. Yerinde duramayan, otursa da hemen kalkmak isteyen ben... Cunda’da Taş Kahve’de saatler geçirebilirim. Benim için işte öyle huzurlu bir yer orası.

Başarılı örnekler var, biz de yapabiliriz

COĞRAFİ işaretlemede çok geç kaldık. İtalya, İspanya o kadar önde ki bu konuda.... Hem de bunu kooperatifleri aracılığıyla yaptılar. Bizde ise kooperatiflere karşı hep bir önyargı oldu. Oysa ben İspanya’nın ve İtalya’nın çok başarılı örnekler yarattığını düşünüyorum. Hasat günlerinde bu ülkelerin temsilcileri geldiler ve bu başarı öykülerini anlattılar. Coğrafi işaretlemeyi önemsemeliyiz. Yerelliği öne çıkarmalıyız. Kooperatifler vasıtasıyla ürünlerimizi markalı hale getirip öyle ihraç etmeliyiz. İsteyince olur... Yol aldığımız şeyler oldu. Ama hala yapılacak çok şey olduğunu biliyorum.