SDÜ'nün alageyik projesi tamamlandı

Mehmet ERÇAKIR/ISPARTA, (DHA) - ISPARTA Süleyman Demirel Üniversitesi'nde (SDÜ) TÜBİTAK tarafından desteklenen Antalya Düzlerçamı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası'nda Alageyik Popülasyonlarını ve Habitatını Koruma Geliştirme Yöntem ve Stratejilerinin Araştırılması Projesi, sonuç çalıştayıyla tamamlandı.

SDÜ Orman Fakültesi TÜBİTAK desteğiyle Anadolu'da sadece 302 birey kalan alageyik için koruma ve kurtarma programı hazırladı. 15 Nisan 2015 tarihinde başlayan 'Düzlerçamı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası'nda Alageyik (Cervus dama L.) Popülasyonlarını ve Habitatını Koruma Geliştirme Yöntem ve Stratejilerinin Araştırılması Projesi sonuç çalıştayı ile tamamlandı. Çalıştay, Antalya Orman Bölge Müdürlüğü Feridun Kaya Toplantı Salonu'nda yapıldı.

Proje yürütücüsü SDÜ Orman Fakültesi Orman Fakültesi Yaban Hayatı ve Ekolojisi Bölüm Başkanlığı öğretim üyesi Yrd. Doç. Dr. Yasin Ünal, alageyikin anavatanının Anadolu olduğunu söyledi. Romalılar ve Rodos şövalyelerinin alageyiği Avrupa'ya götürdüklerini belirten Yasin Ünal, "Almanya, İngiltere, Macaristan'da yoğun şekilde yaşıyorlar. Halihazırda tüm Avrupa'da 250 bin üzerinde alageyik var. Anavatanı Türkiye olan alageyik, 19'uncu yüzyılda Anadolu, Marmara, Ege, Akdeniz kıyılarında yaşıyordu. Ama şu an ne yazık ki nesli tehlike altında. Marmara'da, Ege'de, İç Anadolu'da yok oldu. Günümüzde dünyadaki son doğal popülasyonu ise sadece Düzlerçamı'nda yayılış gösteriyor. Biz de SDÜ olarak bu konuda bir koruma programı hazırladık. TÜBİTAK tarafından destek gördü. 15 Nisan 2015 tarihinden bu yana arazide çalışmalar yaptık. Bilgi ve veri topladık. Farklı noktalara kurduğumuz fotokapanların elde ettiği görüntüleri işledik. Antalya Düzlerçamı Yaban Hayatı Geliştirme Sahası'nda alageyik popülasyonunun sorunları ve çözüm önerileri hakkında bilimsel çalışmalar gerçekleştirdik" dedi.

Alageyik neslinin devam etmesi için habitata müdahalenin olmaması gerektiği vurgulayan Yasin Ünal, "Alageyiklerin benekleri insan parmak izlerine benzer. Bir bireyin beneği diğeriyle aynı değildir. Nasıl ki her insanın parmak izi farklıdır. Alageyiklerin desenleri de aynı şekildedir. Alageyiklerin yaşadıkları alanda insan baskısının çok fazla olduğunu tespit ettik. Zirai faaliyetler, tel örgüler, koruma sahasına gelen başıboş köpekler de alageyiklerin önündeki en büyük engeller olarak sıralanabilir" diye konuştu.

fotoğraflı