Güncelleme Tarihi:
ANKARA (AA) - Ülkelerindeki iç savaşta babalarını kaybeden en küçüğü 4, en büyüğü 13 yaşındaki Suriyeli yetimler, anne ve dedeleriyle geldikleri Ankara'da hayat mücadelesi veriyor.
Yaklaşık 5 yıl önce başlayan ve çok sayıda örgüt ve devletin dahil olduğu iç savaşta aralarında kadın ve çocukların da bulunduğu binlerce insan hayatını kaybetti, milyonlarca insan ise doğdukları evlerini, vatanlarını terk ederek farklı ülkelere sığınmak zorunda kaldı.
Suriye'nin Halep kentinde yaşayan ve savaşta eşini kaybeden Havle Ömer de son çare olarak çocukları Zeynep (13), Ahmet (12), Rame (8) ve Beşşar (4) ve kayınpederiyle Ankara'ya geldi.
Altındağ İlçesinde kiraladıkları evde hayırsever vatandaş ve derneklerin yardımlarıyla ayakta durmaya çalışan Ömer ailesi, ambalaj atölyesinde çalışan 12 yaşındaki Ahmet'in 100 liralık haftalığıyla geçinmeye çalışıyor.
Dede İbrahim Ömer, AA muhabirine yaptığı açıklamada, savaşta oğlunu kaybettiğini belirterek, ailesi ve torunlarıyla yaklaşık 1 yıl önce Ankara'ya geldiklerini söyledi.
Başta Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan olmak üzere kendilerine kapılarını açan Türkiye ve Türk halkına teşekkür eden Ömer, yaşlı olması nedeniyle çalışamadığını ancak hayırsever insanlar ve torununun aldığı haftalıkla geçimlerini sürdürmeye çalıştıklarını kaydetti.
Yetkililerden ve hayırsever insanlardan kendilerine daha fazla yardım etmelerini isteyen Ömer, "Torunum olmasa evin kirası ve elektrik parasını da ödeyemezdik. Paramız yok ve çalışanımız da yok. Oğlumu Suriye'de kaybettim ve geride kalan 4 yetim çocukla zor şartlarda yaşamımızı sürdürmeye çalışıyoruz" dedi.
- "Bir kadın olarak 4 yetimle ne yapacağımı bilemedim"
Anne Havle Ömer ise eşinin vefat etmesinin ardından yaşamlarının daha da zorlaştığına vurgu yaparak, "Bir kadın olarak 4 yetim çocukla ne yapacağımı bilmedim. Hayırseverlerin yardımıyla ayakta durmaya çalışıyoruz" ifadesini kullandı.
Ailesinden bir tek oğlu Ahmet'in çalıştığını belirten Ömer, kendilerine daha fazla yardım yapılmasını talep etti.
Ahmet Ömer de ailede çalışacak başka kimse bulunmadığı için bir atölyede çalışarak ailesinin geçimine katkıda bulunmaya çalıştığını dile getirdi.