Kore’de şehit olan subay arkadaşının mektuplarını 67 yıl sonra yeniden okudu

Erdem ÖZCAN/BANDIRMA(DHA)-1951 yılında, Kore savaşında 26 yaşındayken şehit olan Bandırmalı Topçu Üsteğmen Mehmet Günenç’in, aynı yıl, Bandırma’daki arkadaşı eski iş adamı Edip Volkan’a gönderdiği mektuplar gün yüzüne çıktı.

Kore Savaşı’na gönüllü katılan Bandırmalı Topçu Üsteğmen Mehmet Günenç, 1951 yılında 21 Nisan’ı 22 Nisan’a bağlayan gece şehit oldu. O gece Türk birliği Çinli askerler tarafından kuşatıldı. Birliğinde ‘ileri gözetleyici’ olarak görev yapan Üsteğmen Günenç, Çinli askerlerin yok edilmesi uğruna kendi canını da feda etmeye karar verdi. Şehit düşen telsizcisinin telsizini alan Günenç, 9.Topçu Bölüğünün ateş idare merkezine atış yapılacak noktanın koordinatlarını geçti. Bu koordinatlar kendi bulunduğu noktanın koordinatlarıydı. Ateş idare merkezi ‘Olmaz’ dedi. Üsteğmen Günenç ısrar etti. Durum 25’inci Tümen topçusuna iletildi. Komutanlar Üsteğmen Günenç’le görüştü, onun kararlılığını anladı. Sonra tümen topçularına o koordinatlar verildi, namlular Üsteğmen Günenç’in bulunduğu noktaya çevrildi. Ve gökten ölüm yağdı, bölge cehenneme döndü. Çinliler imha edildi, Topçu Üsteğmen Mehmet Günenç şehit oldu. Naaşına ulaşılamayan ve adı Bandırma’da  bir lisede yaşatılan kahraman subayın mezarı da bulunmuyor.

YEĞENİ MEKTUPLARI GETİRDİ

Günenç’in yeğeni emekli öğretmen Faruk Kayapalı, özenle sakladığı mektupları gazeteci-yazar Önder Balıkçı’ya ulaştırdı. Önder Balıkçı da mektuplaştıkları arkadaşı Edip Volkan’a getirdi. Günenç’le Kore’deyken karşılıklı yazıştığı mektupları 67 yıl aradan sonra bir kez daha gören 90 yaşındaki Edip Volkan 67 yıl önce okuduğu mektupları yeniden okurken duygulandı.

Mehmet Günenç’in tam bir yurtsever olduğuna dikkati çeken ve ideal bir Türk subayı olduğunu belirten  90 yaşındaki Edip Volkan, “Benden iki yaş büyük olan Mehmet Günenç ile çok iyi arkadaştık. Çok heyecanlı ve ülkesini çok seven bir gençti. Kendisini hürriyete ve demokrasiye feda etti. Sağ olsaydı sosyal hayatında bayağı atak biri olurdu. Boks, yüzme ve futbol sporlarıyla uğraşırdı. Bize de boksun inceliklerini öğretirdi. Yaklaşık 67 yıl sonra, Mehmet Günenç ‘in bana, benim de ona yazdığım mektupları yeniden görüp okumak beni çok duygulandırdı” dedi.

Volkan, Mehmet Günenç’in, Kore’de savaşırken bile Bandırma’dan kopmayarak doğduğu kent ile ilgili haberleri yakından takip ettiğini belirtirken, “Onu çok severdim. Bir kez daha rahmetle anıyorum” diye konuştu. Mehmet Günenç arkadaşı Edip Volkan’a 23 Ocak 1951 tarihinde yazdığı mektubunun bir yerinde şöyle diyordu:

”…Edip, inanmazsın insan bunları ancak vatanından uzak olduğu zaman daha iyi anlayabiliyor. Şimdi burada bulunan 4500 Türk’ün kalbi hep vatan,vatan diye çarpıyor. Çünkü herşeyimiz orada. Yanlız tek başına biz buradayız. Bütün bunlara rağmen tek tesellimiz aldığımız vazifeyi Türk evladına yakışır şekilde başarıp sizlere kavuşacağımız günleri beklemektir. O gün elbet bir gün olur gelecek fakat sağ kalanlarımız o büyük günü göreceklerdir.  Bu gün birçok arkadaşım Kore dağlarında ebedi uykularına dalmış yatıyorlar. Onların hiç biri son nefeslerini verirken asla hayıflanmıyorlardı. Yalnız belki birçoğunun son sözleri ‘Ah vatan’ olmuştur. Sabahleyin ayni odada yataklarımızdan  gülerek, şakalaşarak beraber kalktığımız arkadaşlarım akşama bir daha geri dönmediler...”