Bilenler Ambulansla Bilmeyenler Otostopla
Güncelleme Tarihi:
IHA
Oluşturulma Tarihi: Ağustos 24, 2015 10:09
HATİCE AKBULUT
Aydın Köşk ilçesi ile İzmir’in Ödemiş ilçesi arasında kalan Aydın dağlarında yaşamını sürdüren 90 yaşındaki Hatice Akbulut’un devlet imkanlarından habersiz yaşam savaşı görenleri şaşırtıyor. Yaşadığı köyden Aydın’a otostop ile hastaneye gelip katarak bağladığı için göremeyen gözlerini açtırmaya çalışan yaşlı kadın çaresizliği görenleri duygulandırıyor.
İzmir’in Ödemiş İlçesi’ne bağlı Mendegüme-Çayır Köyü’nde ikamet eden 90 yaşındaki Hatice Akbulut, parası olmadığı için Aydın Devlet Hastanesi’ne otostop ile gelip gitmeye çalıştıklarını söyledi. Aşırı sıcağa ve katarak bağladığı için zar zor gören gözleri ile Aydın Devlet Hastanesi’nin alt tarafındaki tren yolu altında kendisini yardım edecek birini arayan yaşlı kadının yaşamı ve anlattıkları duyanları şaşırtıyor.
“DEVLETE DE YÜK OLMAK İSTEMİYORUZ”
Cumhuriyetin ilk yıllarında İzmir ile Aydın sınırı arasında kalan Mendegüme-Çayır köyünde doğduğunu ve 5-10 yıl öncesine kadar ne devlete ne de çocuklarına yük olmadan kendi ayakları üzerinde durmaya çalıştığını belirten 90 yaşındaki Hatice Akbulut, görmeyen gözlerine ve bir asra yaklaşmış yaşına rağmen ekonomik nedenlerden dolayı hastaneye otostop ile gidip gelmenin çok zor olduğunu söyledi. Daha önce birkaç defa yakıt parası ile köyden hayırsever kişilerin kendisini hastaneye getirdiğini belirten yaşlı kadın artık kimseye diyecek yüzlerinin olmadığı gibi yakıt parasını da karşılayacak güçleri kalmadığı için oğlu ve gelinin yardımı ile sıcaktan ve soğuktan şikayetçi olmadan evden hastaneye, hastaneden eve yaklaşık 65 kilometrelik yolu indi bindi ve otostop ile ulaşmaya çalıştıklarını söyledi.
“DEVLET BENİ UNUTMUŞ OLABİLİR”
Aydın’da yürüyecek takati kalmayınca gölge bulduğu tren yolu alt geçidinde bir yandan dinlenip diğer yandan da çaresizlik içinde kendilerine ulaşım konusunda uzanacak bir yardım eli bekleyen 90 yaşındaki Hatice Akbulut, “Bizim zamanımızda sosyal güvence, sigorta bilinmezdi. Yıllarca köyde çalıştık. Yaş geçti elden ayaktan kesilince tutunacak dalımız kalmadı. Köyümüz İzmir’e bağlı ancak Aydın’a daha yakın olduğumuzdan dolayı İzmir’den daha çok Aydın’a geliriz. Hastaneye de Aydın’a geliyoruz. Aslında Devlet yaşlılara kendiliğinden gelip bakıyormuş hastaneye de götürüyormuş. Ama sanırım beni unuttular. Yaşlı ve bilgimiz az olduğu için kimseye bir şey diyemiyoruz. Otostopla geldiğimiz hastanede doktor iki hafta sonra gelmemizi istedi, göremediğime değil iki hafta sonra nasıl gelip gideceğimizi düşünüyorum. Eğer devlet bizim gibi yaşlılara yardım edebiliyorsa ne olur bana da hastaneye gidip gelirken yardım etsin” diyerek yetkililerden yardım istedi.
İzmir’in Ödemiş İlçesi’ne bağlı Mendegüme-Çayır Köyü’nde ikamet eden 90 yaşındaki Hatice Akbulut, parası olmadığı için Aydın Devlet Hastanesi’ne otostop ile gelip gitmeye çalıştıklarını söyledi. Aşırı sıcağa ve katarak bağladığı için zar zor gören gözleri ile Aydın Devlet Hastanesi’nin alt tarafındaki tren yolu altında kendisini yardım edecek birini arayan yaşlı kadının yaşamı ve anlattıkları duyanları şaşırtıyor.
“DEVLETE DE YÜK OLMAK İSTEMİYORUZ”
Cumhuriyetin ilk yıllarında İzmir ile Aydın sınırı arasında kalan Mendegüme-Çayır köyünde doğduğunu ve 5-10 yıl öncesine kadar ne devlete ne de çocuklarına yük olmadan kendi ayakları üzerinde durmaya çalıştığını belirten 90 yaşındaki Hatice Akbulut, görmeyen gözlerine ve bir asra yaklaşmış yaşına rağmen ekonomik nedenlerden dolayı hastaneye otostop ile gidip gelmenin çok zor olduğunu söyledi. Daha önce birkaç defa yakıt parası ile köyden hayırsever kişilerin kendisini hastaneye getirdiğini belirten yaşlı kadın artık kimseye diyecek yüzlerinin olmadığı gibi yakıt parasını da karşılayacak güçleri kalmadığı için oğlu ve gelinin yardımı ile sıcaktan ve soğuktan şikayetçi olmadan evden hastaneye, hastaneden eve yaklaşık 65 kilometrelik yolu indi bindi ve otostop ile ulaşmaya çalıştıklarını söyledi.
“DEVLET BENİ UNUTMUŞ OLABİLİR”
Aydın’da yürüyecek takati kalmayınca gölge bulduğu tren yolu alt geçidinde bir yandan dinlenip diğer yandan da çaresizlik içinde kendilerine ulaşım konusunda uzanacak bir yardım eli bekleyen 90 yaşındaki Hatice Akbulut, “Bizim zamanımızda sosyal güvence, sigorta bilinmezdi. Yıllarca köyde çalıştık. Yaş geçti elden ayaktan kesilince tutunacak dalımız kalmadı. Köyümüz İzmir’e bağlı ancak Aydın’a daha yakın olduğumuzdan dolayı İzmir’den daha çok Aydın’a geliriz. Hastaneye de Aydın’a geliyoruz. Aslında Devlet yaşlılara kendiliğinden gelip bakıyormuş hastaneye de götürüyormuş. Ama sanırım beni unuttular. Yaşlı ve bilgimiz az olduğu için kimseye bir şey diyemiyoruz. Otostopla geldiğimiz hastanede doktor iki hafta sonra gelmemizi istedi, göremediğime değil iki hafta sonra nasıl gelip gideceğimizi düşünüyorum. Eğer devlet bizim gibi yaşlılara yardım edebiliyorsa ne olur bana da hastaneye gidip gelirken yardım etsin” diyerek yetkililerden yardım istedi.