PARKTAN EVDE YAŞAM SAVAŞI
Güncelleme Tarihi:
Pandemi döneminde işsiz kaldığı için 4 yaşındaki oğlu ve eşiyle birlikte 2 yıldır Yavuz Özcan Parkı’nda bir ağacın altında yaşam mücadelesi veren KOAH ve tüberküloz hastası Mehmet Kalyon, uzanacak bir yardım eli bekliyor.
ANTALYA Muratpaşa ilçesi Yavuz Özcan Parkı’ndaki bir ağacın altını yaşam alanı haline getiren Kalyon ailesi, aylardır aynı noktada yaşam mücadelesi veriyor. Pandemi öncesi araç yıkama ve bakım işi yaptığını söyleyen baba Mehmet Kalyon, “KOAH ve tüberküloz hastasıyım. Buna rağmen çalışmaktan geri durmadım. Ama pandemi bütün düzenimizi alt üst etti” dedi.
HASTA VE YORGUNUM
İşsiz kaldıktan sonra ev kirasını ödeyemediğini anlatan Kalyon, “Tam 2 yıl önce evimizden atıldık. O günden beri parklarda yaşıyoruz. Hastalığım nedeniyle iş de bulamıyorum. İşimi kaybetmeden önce ufak tefek borçlarımız vardı. Evimizden atılınca eşyalarımızı satıp borçlarımızı ödedik. Şimdi bu haldeyiz” diye konuştu.
KARDEŞİM BİLE BAKMADI
Çok zor durumda kalınca Konya’daki kardeşine sığındığını söyleyen Kalyon, şöyle devam etti: “Kardeşim bir hafta sonra, ‘Size bakamam’ diyerek kapının önüne koydu. Mecburen iş buluruz ümidiyle yeniden Antalya’ya döndük. Kışları brandası olan işletmelerin önünde geçiriyoruz. Yazları ise parklardayız.”
YARDIMLA AYAKTAYIZ
“Eşim ve ben bazı şeylere katlanabiliyoruz ama 3 yaşında bir oğlumuz var. Hayat onun için daha zor geçiyor. Toplumumuz vicdanlı. Bize yaptıkları yardımlarla hayatımıza devam ediyoruz. Kişisel bakımlarımızı umumi tuvaletlerde yapıyoruz. Her şeye rağmen 3 yaşında bir çocuğun sokakta yatıp kalkması doğru değil.”
OĞLUMU İPLE BAĞLIYORUM
“Bazen zabıta ile sorun yaşıyoruz. Bize, ‘Turistlerin göz zevkini bozuyorsunuz’ deyip bizi parkların ücra köşelerine yolluyorlar. Biz de parkta yatmak istemeyiz ama ne paramız ne de gidecek bir evimiz var. Oğlum Muhammet Yusuf geceleri uyanıp kaybolmasın ya da biz uyurken birisi kaçırmasın diye ayağına ip bağlıyorum.”
YAŞAMAYA ÇALIŞIYORUZ
Dilenmek için böyle bir yol seçtikleri yönündeki eleştirilere tepki gösteren anne Aynur Kalyon, “Kim böyle bir hayat yaşamak ister. Biz çalışmak yeniden ev sahibi olmak için elimizden geleni yapıyoruz. Ama şu ana kadar böyle bir fırsat yakalayamadık. Biz akşam aç mı tok mu yatacağımızı bile bilmiyoruz. Barınma ve oğlumuz Mehmet’in güvenlik ihtiyacı karşılanırsa biz çalışarak düzenli hayatımıza geri döneriz” dedi.