NAM-I DİĞER AŞK!

‘Aşk’... kimi zaman  söylerken zorlanılandır.

Buna karşılık; korku, öfke, kin kavramları çok kolay dile dökülür hatta eyleme. Yıllar geçtikçe, görüyorum ki; ‘aşk’, sadece sevgiliye duyulacak kadar sığ bir duygu değil. 

Büyüdükçe, tecrübelendikçe; değişiyor algılarımız; kelimelere yüklediğimiz anlamlar ve bizlere hissettirdiği duygular gibi değişiyor.

Ne yüce, ne umut dolu bir söylemdir; Aşk! İçi dolu, söyleyeni bile coşturan, söylendiği ortama heyecan katan ve daha çoğunu yaşatmak isteyen aşk. 

Aşkla bağlı olmak, 

Aşkla dolu olmak, 

Aşkla işini yapmak,

Aşkla bakmak,

Aşkla görmek,

Aşkla tatmak,

Aşkla inanmak,

Aşkla koklamak... Neyin başına veya sonuna koysanız, mutlak heyecan ve kıpır kıpırlık barındırır. 

O VARSA; KİN, ÖFKE YOK OLUR

Onun olduğu yerde, kin, öfke ya da bıkkınlık, sıkkınlık olmaz. 

Aşkla başladığınız nice şeyi bir anımsayın. Duyduğunuz heyecanı, kalbinizin atışını, bildiğiniz ezberleri unuttuğunuzu ve aslında gerçek ‘siz’ olduğunuzu. Ruhunu ortaya koymaktır “aşk”. Aşıksanız, ‘var’ sınızdır!

Şöyle bir dönüp baktığımızda, ruhsuz yapılan işlerdir, mutsuzluklarımızın kaynağı. Ruhumuzun olduğu işler ise hep bir başka mutluluk kaynağı olmuştur. İnsanlık, kaynağı kendinde olan bu duygudan neden kaçmıştır, neden söylemeye çekinmiştir? Bir insana, bir şeye aşk beslemek neden söylemlerden ıraktır; neden gizlidir?... Ticarette de, çoğu insan korkar, para kazandığını söylerken. Zarar etse, diline dolar; oflar puflar, içki masaları kurulur bu zararın üzerine. 

Para kazanmak ayıp mıdır? değildir! Kâr etmek ayıp mıdır? Ama, ‘nazar değecek’ korkusu, ama ailemizde aldığımız ahlak engeldir bunu söylememize. Aşk da böyle bir kavram olmuş; söylemi ürküten, yanlış anlaşılmalara gebe bir kavram olmuş. 

AŞK OLMASA NELER OLMAZDI?

Aşk olmasa neler olmazdı bir düşünün(?)

Dünyayı kuşatan hatta ve hatta yaratandır aşk! Doğaya, su tanesine, sevgiliye duyulan aşktır çoğu sanat eserinin kaynağı. Nice şiirler, nice romanlar... Aşkın yaşattığı, yarattığı duyguların sonucudur. Aşk olmasa, sanattan söz edilebilir miydi dersiniz? Kolu, kanadı kırık bir kuş olurdu sanat! İnsanlığın, zerafeti olan sanat; ‘aşk’la vardır ve var olacaktır.

Aşkla yapılan yemek,

Aşkla yetişen çicek,

Aşkla büyüyen çocuk,

Aşkla yapılan ibadet...  

Yeter ki; aşkı, yaşadığınız yaşamlardan esirgemeyin. 

Yaşamlarımızdaki iyileri söylerken ürkmek, çekinmek niye? Bırakın iyi duygularınız seyahat etsin; birilerine örnek olsun, olsun ki yaşamlarımız aşkla dolsun. 

İYİ DUYGULAR BULAŞTIRIN

Bilirsiniz, gülmek bulaşıcıdır; biri yüzünüze gülümseyerek bir kaç saniye baksa sizde gülümsersiniz. Bu durumun canlı bir deneyini, kitaplarını çok severek okuduğum ve konferanslarını takip ettiğim Ahmet Şerif İzgören benimde katıldığım bir toplantıda yaptı ve koca salon saniyeler sonra gülümsemeyi geçtim, kahkaha atıyordu birbirine. İyilik bulaştıralım, güzel duygularla insanları selamlayalım. Geçenlerde, bir ortamda kendini önemli gören bir şahsa ‘merhaba’ dedim, adam yüzüme baktı ve cevap vermeden yürüdü. Vay... dedim, bu gerçekten kendini çok önemli görmüş, o kadar görmüş ki; aynı zamanda kör ve aynı zamanda sağır olmuş:)  

‘Aşk’ hep vardır ve insanlığın yapı taşıdır, dilin özgürlüğüdür!  Sevin, sevilin, sevdiğinizi söylemekten de çekinmeyin.

Sevgiyle Kalın.