BİR YER DÜŞÜNÜN

Her insanın mutlaka alması gereken yol... kimi yollar vardır, sadece yol yaptırır kimi yollar vardır rehabilite eder. Yağmur, çamur fark etmez gitmek istersiniz. İşte o türden bir şey... Avrupa’nın en güzel gezi yollarından biridir, bilmem bilir misiniz, bu ününü? Yol boyunca Akdeniz’in sıcaklığı solunuzda, sağınızda Torosların kolları sarar sizi. Küçük koyları biraz daha görebilir miyim diye kafanızı uzatırsınız. Sonra bir ada sizi karşılar. Meşhur Sıçan Adası’dır o. Şaşırtır ilk bakışta, aslında Yar Adası’dır o. Neden mi Yar? Size yoldan görünmeyen kısmı, yardır çünkü. Görünen kısmı bir ada arkası ise bir uçurum. Bu kadar güzel bir varlığın adı niye Sıçan olur diye yıllarca sordum kendime. Yıllar sonra Yar Adası tabelasını görünce gözlerimin ışıl ışıl olduğu bir ada. Tekneler, kıçtan kara bağlanmaz genelde, neden mi? İnsanların olmadığı bu güzel adayı sıçanlar kendine mesken yaptığı için.
Lise eğitimim için çoğu Kemer’li çocuğun yaptığı gibi her Allah’ın gününü o yolu servisle gidip gelerek geçirdim. Dört yıl hafta içi her gün... kah, dolu yedik, kah çukurlarda lastik patlattık, kah güneş ve denizi o kadar parlak gördük ki, derslere adapte olamadık. Bu şehirde okumak hem eşsiz hem zordur. Dışarda müthiş cazip bir hayat akarken sen sınıfa girersin...

İLERLEYİN
İlerledikçe, denizin içi büyükçe taşlarla dolar, o zaman anlayın ki, Beldibi’ndesiniz. Sonra Göynük gelir, taşlar kendini kum ile arkadaşlığa bırakır. Sağınızda bir yol sizi belki dünyada eşi benzeri az olan ve denize bu kadar yakın bir kanyona ulaştırır. Gücünü Kemer’in yaylası Ovacık’tan alan Göynük Kanyonu. Gittiniz mi? Saklı bir cennettir, küçük bir zipline ile kalp atışlarınızı hızlandırabilir ya da yok ben gelemem ona derseniz suya dalar alabildiğince yürürsünüz.

BABAMIN İŞARETİ, DEDEMİN İMZASI
Değirmendere’ye geldiğinizde kafanızı sağa dağlara kaldırın ve çağlayanları görün. Babamın hep işaret ettiği normalde ilk bakışta görünmeyen ve hep çıkmayan bir su kaynağı vardır tam Değirmendere virajında saat oniki yönünde. Şanslı iseniz görürsünüz. Dağ, taş ağlar kış mevsiminde adeta. Yol kenarına bereket akar ve işte o sıra tam da çintar mantarı zamanıdır. Dağın ormanın ve doğanın size sunacağı bedava cömertliğe hayran kalın. Şanslıysanız yol kenarında zahmetine sizin yerinize katlanmış biri belki çintar satıyordur, yoğurt kovasında, güvenle alın ve ama ızgarada ama kızartarak kendinize eşsiz bir ziyafet çekin. Yemeden önce, elinize alıp derin derin kokusunu içinize çekin derim. En güzel parfümde yok o nadide koku. Dedem rahmetli, ara ara alır torunlarını dağa götürür ve çintarın sahicisini, zehirlisini öğretirdi. Paha biçilmez gezilerdi benim için. Ve öğretti de, sağolsun O’nun sayesinde korkusuzca mantar avlarım dağlarda. Paha biçilmez çocukluk anılarım var ve bugünü onlara borçluyum, demem o ki; ağaç yaş iken eğiliyor.

EŞSİZ KUMSAL
Solunuz Kındıl Çeşme ve sonrası girmeden geçmeyeceğiniz Kemer merkezi. Deniz, kum ve küçük çakıl taşlarına bırakır kendini. Kındıl’dan sonra taşlar veda eder. Ve kilometreler sonra Çıralı’da görebileceğiniz deniz ve sahil sadece burada vardır. Denizin içini görmek bana hep güven vermiştir. Sanki evim gibi bilindik hissi verir. Muhteşem koy Ayığışığı koyu. Kemer burnu kucaklar, sarıp sarmalar ve doğal liman oluverir. Demiştim, güvenli ve evim gibi sığındığım hissi... burnun hemen arkası neresi diye merak mı ettiniz? Kiriş’in Çamyuva’ya kavuşmasıdır.
Kavuşmadan sizi yine bir yol Kesme boğazı kanyonuna ve sonrasında başka bir yazımda anlatacağım yaylalara götürür. Karayolunda, sağınızda iki Karataş sizi şaşırtır. Sanki birileri getirip o vadiye koymuştur onları hemen yanından, meşhur Ağva Çay’ı denize kavuşur.
Neler anlattım size? Kırk kilometre içinde dünyayı anlattım. Öyle uzun uzun yürümeden hemen önünde sizi içine almaya her daim hazır denizi ile otelleri es geçemem, Kemer’de oteller harbi denize sıfırdır. Denize uzaktan bakmaz, içinde uyanırsınız. Aşkam üzeri o dağlara bakarak öylece suda kalırsınız. Yüzmeye kıyamadığım su kabağı gibi denizin ortasında durduğum ve dağları izlediğim anlar neredeyse ömrümün yarısı.
Sahilden gidiyoruz ama dağlarda ayrı bir yol var, Likya Yolu.. anlatılmaz yaşanır ama bir gün cesaretimi toplayıp anlatacağım sizlere. Antalya’dan Fethiye’ye kadar ayaklarınızın size neden verildiğini çok iyi anlatacak bir yol... biz yine rotamıza dönelim. Yıllarca, Tahtalı Dağı’na (Olympos) baktık, biri dese bir gün oraya zahmetsiz on beş dakikada çıkacaksın Yeliz, pek hayal etmezdim. Hem de sedir ormanlarını yukardan göreceksin hele de sonbaharda renk cümbüşü varken ...

KOY DELİSİ
Ah nasıl güzeldir yolun solu Alacasu (Cennet) Koyu ile başlayan onlarca koy. Koyların prensesi Phaselis’dir. Antik tiyatrosunda bir gün bir Nilüfer konseri dinleyebilmiş şanslı insanlardanım. İzleyicisi ile göz göze olan tiyatrodur. Sanatçı ile bu kadar yakın ancak Phaselis’de olabilirsiniz.
Tekirova, koy delisidir. Maden (Atbükü), Akvaryum, Bostanlık, Mehmetali Bükü, Kleopatra, Teke, Boncuk, Porto Ceneviz en çok bilinenleri. Prensesini söyledin, prens hangisi diye sorduğunuzu duyar gibiyim(?) bana göre Prens, Porto Ceneviz koyudur. Daha çok bilgi için size Kemer’in resmi sitesi, VisitKemer’i öneririm. Çocukluğumun lezzeti, kuzu kavurma, en iyi nerde yenir? Tabi ki Ulupınar’da. Alabalık yemelisiniz diye bilirsiniz belki ama en iyisi ve eski ustaları Ulupınar’dadır. Sadece, iç yağ ve soğan ile olanı... ulu çınarların gölgesindeki ulu pınarlardan almıştır adını.
Daha ileri gitmiyorum. Bir sonraki yazılara kalsın...

Sevgiyle Kalın.