ALANYA’YA ÖZEL SEMPATİK FUTBOL

EBEDİ aleme göçen Zeki Alasya’nın doğum günüydü dün, rahmetle anıyoruz…
‘Köyden İndim Şehire’nin hafızalarımızdan silinmeyen sahnesidir; Alasya, Akpınar, Sunal, Akçatepe kardeşler, bir başka deyişle Himmet, Hayret, Saffet ve Gayret kardeşler gömüden çıkardıkları altınları sayarlar: ‘8342… 8343… 8344…’ Zevkten dört köşedir Sunal, sayma işlemi sırasında lafını saplayıp unutturur, sayıma yeni baştan geçilirdi ki… İnsani refleksle gülemezdik bile yüzümüzü ekşitir, Kemal Sunal’a, zevzekliğine esefle söylenirdik…

PUAN SAYMAMA GERÇEĞİ
Bu diyaloglar nasıl sinemanın masalsı görüntüleri, ne kadar düşsel kurgular ise, bahar geçişindeki Süper Lig’de yeni puanlar toplamama ya da saymama kaygısızlığı da o denli Alanyaspor’un gerçeği… Ligi, puanları toplamayı, saymayı unuttuk. Klasmanda yer tutmayı da çoktandır askıya aldık… Ne şampiyonluk kovalama, ne Avrupa hedefi, ne kümede tutunma telaşı…

HEDEF, HEVES, EYLEMSİZ
Ligin başından 2021’lerle tokalaşana kadar, müthiş bir krampon mangasıydı Turuncu-Yeşilliler… Fırtına takımdı, sahalarda esiyor, meşin yuvarlağı göstermiyor, ateş topu gibi önüne çıkanı yakıp geçiyordu. Kupada final kapısı aralanamayınca, bir anda tüm kadroda kaslarını kilitleyen ağır bir travma yaşandı. Takım hedefsiz, hevessiz!... Alanyaspor eylemsiz. İşte Malatyaspor deplasmanındaki Alanyaspor’un psikolojik çöküntüyle yüklü üretimsizliği… Lig maratonun ilk yarısında biriktirdiği göz kamaştırıcı puanlarla Süper Lig’de kalmayı geçen yıldan sigortalayan, devrik liderdi Alanyaspor.

ATAN’IN ELİ KOLAY, İŞİ ZOR
Çağdaş Atan’ın bu anlamda eli kolay, lakin işi de zor... Avrupa’ya açılma yolundaki umutları belli belirsiz, Alanya’dan Kıbrıs’ın ışıklarını görebilmek ne kadar kabilse!.. Bu motivasyonsuzluk, sahaya sürdüğü oyuncularının eylemini de kısıtlıyor. Turuncu-Yeşilliler; Aşık Veysel’in ‘Yetişmek için menzile gidiyorum gündüz gece’ haleti ruhiyesinde… Yine de Yeni Malatya önünde, 4’te Berkan, 14’te Davidson’la rakip kaleyi şöyle bir sarsıyor. Ardından yine Berkan ve Kadzior’un bir çift şutlarında Malatya kalecisi Ertaç set çekiyor. Moubandje, Siopis ve Davidson takımı ateşleme adına ön plana çıkıyor bu bölümde ve ilk 45 golsüz kapanıyor.

GOL VE TAM KAPANMA!..
İkinci perdede de benzer oyun sahnede… Babacar öylesine bir kaleyi yokluyor, ardından Fofana’nın ofsaytla geçersiz kılınan golüyle şöyle bir irkiliyoruz. 64’te Karim Hafez’in sol çaprazdan ortasına arka direkte bomboş Hadebe’nin kafası, top Marafona’nın ağlarında. İşte bu olmadı!.. Buz kesiyoruz, Malatya’nın teknik komutanı İrfan Buz ve yedek kulübesi ise golün sıcaklığı ile eriyor!.. Ardından, sahada o ana kadar kısmi kapanma seyrinde, topu çevirme çabasındaki futbolcularına direktifini veriyor: Tam kapanma…Çağdaş Atan, maçın akışına yeni bir senaryo katma umuduyla gole doğrudan etki edebilecek M.Pektemek, Salih Uçan ve Bareiro’yu meydana sürüyor. Alanyaspor yüzde 60’la yine topu kontrolünde tutuyor, rakibin 3 şutuna karşılık 9 şut çıkarıyor, 2 kornerine 7 kornerle karşılık veriyor. Ne yapsak olmuyor…

YEDEKLER DE KAZANILMALI
Son çeyrekte, savunma duvarını genişleten ev sahibi karşında oyunu iyice rakip kale önüne yıkıyoruz. Malatya 5 kez kalemize sızabilmişken, tam 22 kez rakip ceza alanında topla buluşuyor, 23 orta yapıyoruz. Son nefeste de Tzavellas’ın İbrahimoviçvari dokunuşunda gol topunu kale direği çeliyor. Yine oyunu güzelleştiriyor, maçı kaybediyoruz. Bu oyun Atan kaptanlığında Alanyaspor’un karakteri. Tüm Türkiye Alanyaspor’a sevgi ve saygı ve sempatiyle bakıyor. Bu futbol karakterindeki Alanyaspor’da skor kazanımlarını biz de bir yana bırakıyoruz. Puanları saymayı çoktan boşladık. Dar kadroda kenarda bekletilen yeni yüzleri de sahada görmek istiyoruz. Yeni sezon adına yedek aktörleri kazanmak da çok önemli...