Vaktin çok değerli olduğunu anladım

Oyuncu Şeyma Korkmaz, ‘Evde kal’ çağrısına uyarak gönüllü ev karantinasını Ankara’da eşi Cüneyt Mete ile geçiriyor. Çanakkale’de yaşayan ailesi de yanlarında bulunan Korkmaz, bu sürecin kendisine öğrettiklerini, “Aldığımız her nefes için şükretmeyi, sevdiklerimizle geçirdiğimiz vaktin çok çok değerli olduğunu bir kere daha anlamamı sağladı bu virüs” sözleriyle anlattı. Korkmaz, hayat normale döndüğünde ilk olarak dostlarına sarılmak olduğunu da belirtti.

Siz acaba bu süreçte nerede vakit geçiriyorsunuz?

Tabi ki olması gerektiği gibi evimdeyim, evdeyiz. Hatta durumu o kadar ciddiye alıyoruz ki, 20 gündür annem ve babam da bizimle, memlekete gitmediler. Yani kendi karantinamızı oluşturduk.
Evde vakit geçirmekten keyif alır mıydınız? Bu süreç sizi nasıl etkiledi?
Evde vakit geçirmeyi seven biriyim. İnsan neden evini sevmez zaten değil mi? Eşi, dostu, çocukları olduktan sonra... fakat bu süreçte yaşadığım tek sıkıntı özlem oldu. Göremediğim aile bireyleri, dostlarıma duyduğum özlem. Umarım bu günleri eksilmeden, sağlıkla atlatacağız. 
Bu süreçte günleriniz nasıl geçiyor, vaktinizi nasıl değerlendiriyorsunuz?
Bizimle yaşayan, ilgi bekleyen 4 hayvan dostumuz var evde ama annelerle beraber bize katılan bir kuş daha olunca evde sıkılmak mümkün olmuyor. Evde yapılacak mutlaka bir şeyler buluyorum. Oyunlar oynuyoruz, film keyfimiz var, kitap zaten bu günlere ait sıkılmamak için yapılan bir şey değil ve ve mesela yemek yapmayı öğrendim. İki günde bir mutlaka spor yapıyorum.

Sizce bu günler en verimli şekilde nasıl geçirilir?

Bir kere mental olarak kendini hazırlaman çok önemli, ne kadar evcimen olsam da beni rahatsız eden, özgürce istediğim zaman dışarı çıkamama fikri oldu. Bunun için spor ve meditasyon çok önemli. Zaten sosyal medyayı ne zaman açsam ya yemek ya da ekmek tarifi videoları görüyorum. Bu durumda spor şart, yoksa bu süreç sona erdiğinde 100 kilo olacağız. 

Okuyucularımız için bir mesajınız var mıdır?

Lütfen sıkalım dişimizi, evde kalalım. Evimin önünde yürüyüş parkuru var ve hâlâ görüyorum insanlar çılgınlar gibi yürüyor ve dışarıdalar. Ben de spor yapa ve yürüyüş yapardım ama bir süre evlerde yapacağız. Ve ihtiyacımız olmadığı sürece çıkmayalım. 



Bu süreç hafızanızda nasıl yer edinecek, size ne öğretti?

Aldığımız her nefes için şükretmeyi, sevdiklerimizle geçirdiğimiz vaktin çok çok değerli olduğunu bir kere daha anlamamı sağladı bu virüs. Sürekli bir şeyleri erteliyoruz, öteliyoruz ya da ileriye dönük planlar yapıyoruz. An’ı yaşamanın değerini anladım, hedefler değil belki ama uzun vadede plan yapmak çok anlamsız geliyor. Yaza planladığımız yurtdışı seyahatleri suya düştü mesela... Ve sadece kendimizi değil başkalarını da düşünmemiz gerektiğini öğrendik, hayvanları, doğayı. Yani umarım öğrenebildik.


Şuan olmak istediğiniz bir yer var mı? Bu süreç sona erdiğinde ilk olarak ne yapmayı düşünüyorsunuz?

Şu an şurda olmak isterim dediğim bir yer yok açıkçası. Kendimi bu duruma iyi hazırladım sanırım. Ama bu süreç sona erdiğinde ilk olarak yapacağım şey sarılmak. Aileme, dostlarıma kocaman sarılacağım. 

Önerebileceğiniz dizi, film ya da kitap var mı?

DİZİ film ve kitap önerisi yaz yaz bitmez. Dizi; Spy, How to Get Away With Marder en son izlediklerim ama mutlaka izlenmeli dediğim Homeland var Dark var mesela... 
Film; PK, K.O en son izlediklerim. Ama daha çok dizi izliyorum. Kitap; Sezgin Kaymaz’ın Kün isimli kitabını yeni bitirdim ve Sezgin Kaymaz’ın tüm kitaplarını öneririm. Şimdilerde ablamın kitabı çıktı onu okuyorum. Tuba Korkmaz ‘İstedim ki Bilineyim.’