Güncelleme Tarihi:
Büyükşehir Belediyesi tarafından şubat ayında çadırları kaldırılarak, memleketlerine taşınan Dikmen Vadisi’ndeki atık ve kağıt toplayıcılar geri döndü. Suriyeli Said Ailesi’nin 36 günlük bebekleri Ebru’nun 28 Ocak 2016 tarihindeki ölümünün ardından Dikmen Vadisi’nde kurdukları çadırlarda yaşayan Suriyeli mülteciler geçici olarak kalacakları barınaklara, atık ve kağıt toplayıcılar da memleketlerine taşındı. Büyükşehir Belediyesi tarafından iş makineleriyle yıkılan çadırlar da ateşe verildi. Ancak tahliyenin ardından temizlenmesi gündeme gelen Dikmen Vadisi, kısa sürede eski haline döndü. Memleketlerine gönderilen atık ve kağıt toplayıcılar, geçim sıkıntısından dolayı geri gelerek, yeni kurdukları çadırlarda yaşamaya başladı. Vadini çevresinde yükselen lüks konutların gölgesindeki çöp yığınları arasındaki derme çatma çadırlarda hayatlarını sürdüren kağıt ve atık toplayıcılar, yaşadıklarını Ankara Hürriyet’e anlattı.
2 GÜN SONRA GERİ DÖNDÜK
Ankara’da 6 çocuğu, eşi ve annesiyle yaşam mücadelesi veren Ferhat Gümüş: “Biz Türkiye Cumhuriyeti vatandaşıyız. Daha önce de ‘Burada yaşayamazsınız’ diyerek, Adana’ya götürdüler. Ama 2 gün sonra geri döndük.”
ÇÖPLE İDARE EDİYORUZ
Kağıt toplayıcılığı yapan oğlu ve torunlarına, beslediği tavuk ve keçileri satarak destek olmaya çalışan 66 yaşındaki Gülizar Gümüş:
“Tarlamız, malımız mülkümüz, kalacak evimiz yok. Buraya sığındık. Çöple idare ediyoruz. Biz de böyle yaşamak istemiyoruz ama olan bu. Alnımızın teriyle para kazanıyoruz.”
EKMEĞİMİZİ ÇÖPTEN ÇIKARIYORUZ
10 kişinin yaşadığı çadırdakilerden 45 yaşındaki Hüseyin:
“Yaşadığımız sıkıntı göz önünde. Daha iyi imkanlar olsa niye bu çöpün içinde duralım. Ama imkan tanınmıyor. Ekmeğimizi çöpten bulup yiyoruz.”