Uyuşturucu oğlunu çaresizlik anneyi bitiriyor

Güncelleme Tarihi:

Uyuşturucu oğlunu çaresizlik anneyi bitiriyor
Oluşturulma Tarihi: Nisan 28, 2015 01:35

Uyuşturucu batağına saplanan oğlunun, para bulamayınca evdeki eşyaları satmaya başladığını anlatan anne, son çare olarak savcılığa ve polise gidip, oğlunu şikayet etti. Anne, “Oğlumu kurtarın. Ben yine çöplükten ekmek toplamaya razıyım” dedi.

Haberin Devamı

Etimesgut'ta yaşayan 44 yaşındaki Sevinç G., uyuşturucu madde bağımlısı 21 yaşındaki oğlu A.G.’yi uyuşturucu bataklığından kurtarmak için 3 yıldır savaş veriyor.
Para bulamadığı için etrafa zarar veren ve evdeki eşyaları satan oğlunu, son çare olarak savcılığa ve polise şikayet eden çaresiz anne, yetkililerden yardım bekliyor. 3 çocuk annesi Sevinç G., uyuşturucu batağına saplanan oğlunun ve kendinin yaşadıklarını gözü yaşlı bir biçimde şöyle anlattı:

18 YAŞINDA BAŞLADI

“18 yaşındayken çalıştığı oto tamirci dükkanını bırakıp, Sincan’daki bir benzinlikte işe girdi. Ne olduysa orada oldu. O sıra yeni evlenmişti. Eşi de bizimle yaşıyordu. Yeni başladığı işte 1-2 ay geçmesine rağmen eve hiç para getirmedi. Karısı durumu biliyormuş ama evde kavga çıkmasın diye bizden saklamış. Durumu bize anlattığında iş işten geçmişti. Askere gitmeden önce çocukları oldu. Ama kavga, gürültü çocuğa da zarar veriyordu.

TEDAVİ İŞE YARAMADI

Haberin Devamı

Eşiyle AMATEM’e gittiler. Ayakta tedavi oldu ama işe yaramadı. Daha sonra eşimle beraber tedavisi için kredi çekip, özel bir polikliniğe yatırdık. Burada da 3 hafta tedavi gördü ama işe yaramadı. Eve geldiği gün tekrar başladı. Askerdeyken de çok fazla izin kullanıyordu bağımlılığından dolayı. Askerden dönünce de kavgalar başladı. Eşi çok sabretti ama kız, ‘Anne ben dayamıyorum’ dedi ve torunumu da alıp, annesinin evine gitti. 6 aydır çocuğunu görmüyor ama bir gün bile sormadı. Torunumu çok özledim ama yüzüm olmadığı için gidemiyorum.

HIRSIZLIK YAPIYOR

Ev ve tedavi için çektiğimiz krediler nedeniyle eşimin emekli maaşı yetmez oldu. Bir buçuk yıldır çöpten ekmek ve yemek topluyorum. Çalışmadığı için evdeki halı, kilim ve diğer eşyaları satıyor. Bizden para istiyor. Vermeyince kapı, pencereyi indiriyor. Etrafa saldırıyor, kardeşine vuruyor. Para kalmayınca hırsızlık yapıyor. Etimesgut Kaymakamlığı’na, polise, savcılığa gittim ama kimseden bir çare bulamadım. Oğlum gözümün önünde eriyor. Devlet büyüklerinden yardım bekliyorum. Oğlumu kurtarın. Yeter ki kurtulsun ben yine çöplükten ekmek toplamaya razıyım.”

Haberin Devamı

UYUŞTURUCU İÇİN TRENLE 24 KM

Üç sene önce saplandığı uyuşturucu batağından kurtulmak istediğini belirten A.G. ise şunları söyledi:
“Bırakmak istiyorum ama olmuyor. Krize girdiğim eklemlerimden kaslara, vücudumun her yeri ağrıyor. Kullandığım zaman 3-4 saatliğine ağrılarımı geçiriyor. Ağrı kesici olarak kullanıyorum. Arkadaşlarıma Elvankent istasyonundan trene binip Kurtuluş’ta iniyorum. Çinçin’den alıyorum. Her mahallede satan biri var, çok kolay alınıyor. Fiyatları, 10 liradan başlıyor. Ben en kötü 40 liralık alıyorum.”

‘ABİMİ ÇOK SEVİYORUM’

Abisinin kriz zamanlarında kendisine şiddet uyguladığını ifade eden 11 yaşındaki H.G., “Abimi çok seviyorum. Biliyorum o da beni çok seviyor. Ama kriz zamanlarında gözü hiçbir şey görmüyor. Bazen bana da vuruyor. Çok korkuyorum. Uyuşturucuyu bırakmasını istiyorum” diye konuştu. Uyuşturucu kullanmadığı zamanlarda sinir krizi geçiren A.G.’nin kırdığı kapı ve camları, annesi battaniye ve karton ile kapatıyor.

Haberle ilgili daha fazlası:

BAKMADAN GEÇME!