Tedavi değil ‘EZİYET’
Güncelleme Tarihi:
2.5 yaşındaki Yavuz Kurt, zatürre teşhisi konulduğu Hacettepe Hastanesi Çocuk Acil Bölümü’nde oda olmadığı gerekçesiyle 4 gün hastane koridorunda sedyede bekletildi. Baba İzzet Kurt ise duruma isyan etti: “Çocuğuma sedyede ilkel şartlar altında oksijen veriyorlar.”
Yüksek ateş, öksürük ve halsizlik şikayetleriyle 2.5 yaşındaki Yavuz Kurt’u 14 Şubat günü Hacettepe Hastanesi Çocuk Acil Bölümü’ne götüren baba İzzet Kurt, minik Yavuz’un ‘zatürre’ olduğunu öğrendi. Hastane odalarında yer olmadığı gerekçesiyle 2.5 yaşındaki Yavuz’u yatıramayan baba, gittiği Dışkapı ve Dr. Sami Ulus hastanelerinde de oda bulamadı. Özel bir hastanenin geceliğine bin 100 TL istediği için tekrar Hacattepe Hastanesi’ne dönen baba, 14 Şubat Cuma gecesini oğluyla birlikte, hastane koridorunda geçirdi. Cumartesi ve pazar günlerini ise hastanenin bir köşesinde sedyede yatarak geçiren minik Yavuz, dün ise yer olmadığı için izolasyon odasında bekletildi. Hastane koridorlarında 4 gündür bir sedyede yarı baygın halde yatan Yavuz’un sağlık durumundan endişelenmeye başlayan baba, çocuğuna gerekli ilginin gösterilmemesinden yakındı. “Oda yok” gerekçesiyle kendilerini 4 gün boyunca hastane koridorlarında bekleten hastane yönetimine tepki gösteren baba, yaşadığı 4 günlük süreci şöyle anlattı:
KORİDORDA TEDAVİ
“Çocuğuma akciğer pnomoni (zatürre) teşhisi konuldu, immuner sistem değerleri düşük olmasına rağmen bir türlü aktif tedaviye başlanamadı. Solunum sıkıntısı çeken çocuğuma hastane koridorundaki sedyede ilkel şartlar altında oksijen veriyorlar. Doktorlar çocuğumun durumunun acil olduğunu belirtirken, hastane yetkilileri 4 gündür çocuk bölümünde yer bulunamadığını söylüyor.
KİMSE İLGİLENMEDİ
En son bulaşıcı hastalıktan muzdarip bir çocuğun odasına alabileceklerini söylediler, ama bu da kabul edilebilir bir durum değildi. İmkanım olsa özel hastanede tedavi ettirirdim ama imkanımız yok. Şu anda izolasyon odasında çocuğum yatıyor. Burası tedavi odası değil, sadece teşhislerin yapıldığı geçici bir yer. Ama bir gündür buradayız, geceyi de burada geçireceğiz. Gece gündüz buradayız, sedyelerde yatıyoruz. Hiç kimse ilgilenmiyor.”