Sığınma evinde hayata tutundu

Kendilerini daha güvende ve huzurlu hissettikleri sığınma evlerinde kadınlar geçmişin acı izlerini silerek hayata tutunuyor. Şiddete maruz kalan kadınlar, geçici misafir oldukları ve rehabilite edildikleri Çankaya Belediyesi Kadın Sığınma Evi'nde, hayata sıfırdan başlıyor. Ortak kaderi paylaşan kadınlar, burada, dikiş dikerek, resim yaparak, örgü örerek acı dolu günleri unutmaya çalışıyor. Umutlarını yitirmeyen kadınlar, çocuklarıyla beraber daha güzel günlerin kendilerini beklediğine inanarak hayatlarına yeni bir sayfa açıyor. 34 yaşındaki diyetisyen S.A., tecavüz sonrası evlendiği madde bağımlısı eşinden yıllarca şiddet gördüğünü ve 1,5 yıldır sığınma evinde kaldığını belirtti. Uzun ve zorlu bir süreçten geçtğini belirten A. şunları söyledi:
HAYATI ÖĞRENMESİ GEREK

“Zor yanları var. Ev gibi değil ama umudum var. Umut verdiler bana. Üç güzel prensesime güzel bir hayat vadedebilirim, mesleğim var. Kurtulduk. Boşanma süreci devam ediyor. Umarım en kısa zamanda o da tamamlanır, sosyal hayata devam ederim. Biz kadınız, anneyiz. Her bireyi yetiştiren kadın. Çocukları yetiştirirken, 'Aman düşmesin, korkmasın' denmesin. Onları hayatın gerçeklerinden soyutlamamak gerek. Benim çocukluğum bu şekilde geçti. Ben dört kız kardeşin en küçüğüydüm. El bebek gül bebek yetiştim. İmkanlarımız vardı, özel okullarda okuttular ama ben o kadar korunaklı büyümüşüm ki başıma kötü bir şey geldiğinde kurtulamadım, ne yapmam gerektiğini bilemedim. Çocukların her düştüğünde elinden tutmamak lazım, kendi başına kalkmayı öğrenmesi gerek."
HAMİLEYKEN TERK EDİLDİ

Aile içi şiddetle küçük yaşlarda tanışan 28 yaşındaki D.Y. de iki yaşındayken taşındıkları Almanya’dan bu nedenle kaçarak Türkiye’ye geldi. Türkiye’ye gelir gelmez iş arayışına giren D.Y.’nin, çalıştığı yerde başından talihsiz olaylar geçti. O günlerde tanıştığı kişiyle kıyılan imam nikahının ardından hamile kaldı ve bu adamın uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendi. Hamile olduğunu öğrenen imam nikahlı eşi, D.Y.’yi terk etti. D.Y., hamilelik sürecini kadın sığınma evinde geçirerek çocuğunu burada doğurdu. İki yıldır kadın sığınma evinde yaşamını sürdüren D.Y., “Burada görevliler, uzmanlar bize destek çıkıyorlar. Dikiş kursuna katılıyoruz. Geziler düzenleniyor, çocuklar için aktiviteler yapılıyor” dedi. Zor günler geçiren D.Y., iyi bir işe girmeyi, kendi evinde yaşamayı istiyor.