Mülkiyeliler Çernobil’i tartıştı
Güncelleme Tarihi:
Uğur YILDIRIM
Oluşturulma Tarihi: Nisan 28, 2010 00:00
Çernobil felaketinin 24’üncü yıldönümünde, Greenpeace’in Tarihi Sinop Kalesi’ne “Sinop Nükleer İstemiyor” yazılı pankart astığı sıralarda Anakara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde ‘Çernobil, Nükleer Tehdit ve Türkiye’ oturumu yapıldı.
ODTÜ öğretim üyesi Prof. Dr. İnci Gökmen, Greenpeace Akdeniz Genel Müdürü Uygar Özesmi ve sanatçı Volkan Konak’ın da konuşmacı olarak katıldığı oturumun başkanlığını Ankara Üniversitesi siyasal Bilgiler fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Nesrin Algan yaptı. Mülkiyeli öğrencilerin yoğun ilgi gösterdiği oturumda kazanın, bölge halkı üzerindeki olumsuz etkileri ve yapılan araştırmalar masaya yatırıldı.
Çernobil Anıtı
Çernobil Felaketinin iyi bir şekilde anlaşılmadığını söyleyen Prof. Dr. İnci Gökmen, şunları söyledi:
“Karadeniz’de insanların acılarını bir nebze hafifletecek buradaki acıyı başka bir yöne kanalize edecek başka bir şey yapmamız gerek. Çernobil’i hafızamızda taşımamıza yardımcı olacak bir anıt ya da bir müze yapılmasını istiyoruz’ diye konuştu. Gökmen kazadan hemen sonra Karadeniz Bölgesi’ndeki toprak ve çaydan alınan örneklerde aşırı miktarda radyasyona rastladıklarını belirtti. Gerçek şu ki; gafil avlandık. Polonya bilimsel önlemler ile vatandaşlarını korurken, biz ne yapacağımızı bilemedik. Bugün bile meydana çıkan kanser olaylarının neredeyse yüzde 50’si Çernobil’den kalma.”
100 yılın faciası
100 yılın en büyük faciasının Çernobil’de yaşandığını söyleyen Volkan Konak, Kaza sonrası gelişen olaylarda yetkililerin bir kastının olmadığını ama büyük bir ihmal yaşandığını söyledi. Konak Sözlerini şöyle sürdürdü: “Üst düzey yetkililer `Biraz radyasyon iyidir’ diyerek toplumu kandırdı. Radyasyonun cinselliğe iyi geldiğini söyleyediler. Elde kalan radyasyonlu ürünleri ‘aganigi naganigi’ reklamlar ile pazarladılar.”
Çernobil Anıtı
Çernobil Felaketinin iyi bir şekilde anlaşılmadığını söyleyen Prof. Dr. İnci Gökmen, şunları söyledi:
“Karadeniz’de insanların acılarını bir nebze hafifletecek buradaki acıyı başka bir yöne kanalize edecek başka bir şey yapmamız gerek. Çernobil’i hafızamızda taşımamıza yardımcı olacak bir anıt ya da bir müze yapılmasını istiyoruz’ diye konuştu. Gökmen kazadan hemen sonra Karadeniz Bölgesi’ndeki toprak ve çaydan alınan örneklerde aşırı miktarda radyasyona rastladıklarını belirtti. Gerçek şu ki; gafil avlandık. Polonya bilimsel önlemler ile vatandaşlarını korurken, biz ne yapacağımızı bilemedik. Bugün bile meydana çıkan kanser olaylarının neredeyse yüzde 50’si Çernobil’den kalma.”
100 yılın faciası
100 yılın en büyük faciasının Çernobil’de yaşandığını söyleyen Volkan Konak, Kaza sonrası gelişen olaylarda yetkililerin bir kastının olmadığını ama büyük bir ihmal yaşandığını söyledi. Konak Sözlerini şöyle sürdürdü: “Üst düzey yetkililer `Biraz radyasyon iyidir’ diyerek toplumu kandırdı. Radyasyonun cinselliğe iyi geldiğini söyleyediler. Elde kalan radyasyonlu ürünleri ‘aganigi naganigi’ reklamlar ile pazarladılar.”