Kursa başlama yaşı bebeklik çağına kadar düştü

Çocuk sağlığı ve gelişimi üzerine anne ve babalara uyarılarda bulunan Prof. Dr. Topçu, özetle şunları söyledi:

ÇOCUK BÜYÜTMEK SORUMLULUK GEREKTİRİR

"Günümüz şartlarında anne olmak hiç de kolay değil. Çocukların büyüyüp yetişmesi için ihtiyaç duyulan desteği anlatan bir Afrika atasözü der ki “Bir çocuğu büyütmek için bir köy gerekir.” Özellikle şehir hayatında çekirdek aile yapısı içerisinde büyüyen çocuklarda bu pek de mümkün olmuyor. Büyük şehirlerde sosyal açıdan hiçbir desteği olamayan, zamanla yarışarak oradan oraya koşturan, tüm gün çalışan annelerin çocuklarına vakit ayıramamayla ilgili suçluluk duygusu hissettiklerine, sosyal pediatriyle ilgilenen bir çocuk doktoru olarak her gün şahit oluyorum. Anneler iş hayatı ve evin sorumluluklarından arta kalan kısıtlı vakitlerinde önce kendilerinden, sonra eşleri ve diğer sevdiklerinden feragat edip maddi manevi kendilerini çocuklarına adıyorlar ve kısa sürede tükeniyorlar. Çocuk büyütmek sorumluluk gerektirir. Bu sorumluluk onun fiziksel ihtiyaçları yanında, sosyal ve duygusal ihtiyaçlarını karşılamayı, ruhunu doyurmayı da içerir. Ancak bu sorumluluğu yalnızca annenin üstlenmesi uzun vadede anneyi yorar. Bir evde anne yorulur ve mutsuz olursa o evin fertlerinin tümü mutsuz olur. En kıymetli varlığımız olan çocuklarımız için verdiğimiz emekler ise karşılığını bulamaz.

3-4 AYLIK BEBEKLERE KADAR İNMİŞ DURUMDA

Daha, erken bebeklik döneminden itibaren çocuğum başka çocuklardan geri kalmasın düşüncesiyle kurstan kursa dersten derse koşturulan çocuklar görüyorum. Bu kurslara başlama yaşı ‘gelişimi destekleme’ adı altında neredeyse 3-4 aylık bebeklere kadar inmiş durumda. Bağışıklık sistemi henüz olgunlaşmamış küçük bir bebeğin kalabalık ortama konulması da tartışma konusu. Tabii ki özel gereksinimli çocuklarda rehabilitasyon amaçlı özel eğitimler verilebilir. Ancak sağlıklı bir çocuğun erken bebeklik döneminde gelişimini desteklerken, anne-babasının sevgi ve ilgiyle ihtiyaçlarını karşılaması, doğal ortamında yaşına ve gelişimine uygun uyaranlar vermesi, ekran maruziyeti gibi zararlı olabilecek etmenlerden uzak tutması yeterli olur. Bunun yanında tüm gün çalışan annelerin çocuğundan ayrı kalmak zorunda olduğu için yaşadıkları pişmanlıkla çocuklarına pahalı hediyeler aldıklarını da görüyorum. Çocuk talep etmeden alınan bu hediyeler başlangıçta kısa süreli çocuğu mutlu ediyor gibi görünse de uzun vadede çocuklarda kıymet bilmemeye, hatta doyumsuzluk hissi yaşamalarına dahi neden olabiliyor.

İHTİYACI OLAN ŞEY KENDİNİ İFADE EDEBİLMEK

Çocuğun yaşına, gelişim seviyesine ve en önemlisi yeteneklerine uygun, onu mutlu ederek hayat başarısı sağlayacağına inandığınız etkinlikler şartlarınızı zorlamadan yapılabilir. Ancak her çocuk piyano çalmak ya da ata binmeyi öğrenmek zorunda değil. Bazen iyi niyetle yaptığımız bu etkinlikler onları örseliyor, özgüvenlerini kırıyor olabilir. Çocuğunuzu en iyi tanıyan, onun güçlü ve zayıf yanlarını en iyi bilen sizsiniz. Önemli olan çocuğunuzun istediği ve başarabileceği konularda ona destek olmaktır. Siz kendinizden, işinizden veya sosyal hayatınızdan taviz vermeden çocuğunuzu büyütebilirsiniz. Çocuğunuzun ihtiyacı olan tek şey yaşı kaç olursa olsun kendisini ifade edebilmek ve anlaşıldığını hissetmek, günde bir saat dahi olsa sizinle kaliteli vakit geçirmektir. Sevgili anne/babalar, o anki mevcut şartlara göre çocuğunuz için elinizden gelenin en iyisini yapıyor olmanız mutlu bir çocuk yetiştirmek için yeterli olacaktır. Çocukluğunu mutlu geçiren bir bireyin ise yetişkinlikte başa çıkamayacağı hiçbir zorluk yoktur.”