Güncelleme Tarihi:
Çankaya’nın 50. Yıl Mahallesi’nde bir gecekondunun bodrum katında 2 çocuğu ile hayata tutunmaya çalışan 30 yaşındaki Hatice Koç, kendisine uzanacak bir yardım eli bekliyor.
Rutubet kokan gecekonduda, çocukları 6 yaşındaki Melisa ve 11 yaşındaki Mert Kuşyemi ile yaşayan anne Hatice Koç, “Komşularımın verdiği yemek ve çöplerden topladığımla karnımızı doyurmaya çalışıyoruz" diyor. 11 yıl boyunca şiddet gördüğü eşinden 6 ay önce boşanan anne, dram dolu hayatını şöyle anlatıyor:
“Eşimin doğru dürüst bir işi yoktu. Bu nedenle sürekli şiddet görüyordum. Evliliğimin ilk yılında bardak yıkama tartışması nedeniyle attığı yumrukla sağ gözüm çıktı. Bu yumruk sonrasında sol gözümde de yüzde 34'lük görme engeli oluştu. Yıllar sonra çıkan gözüme eş dost yardımı ile protez göz taktırdık. Buna rağmen evliliğin yürümesi için büyük çaba harcadım. İlerleyen yıllarda iki çocuğumuz oldu. Evliliğim boyunca aç ve sefil yaşadık.
ENGELLİ RAPORU VERMEDİLER
Sokaklardan topladığım atık maddeleri satarak evime ekmek getirmeye çalışıyordum. Şimdi hiç bir gelirimiz yok. Engelli raporu çıkarmaya çalıştım, ancak 'bir gözün az da olsa görüyor' dediler. İş aradım, kimse doğru dürüst bir iş vermedi. Sokaklarda atık madde toplasam, çocuklara bakacak kimse yok. Komşular durumumuzu bildikleri için artan yemeklerini bazen veriyorlar. Yemek bulamazsak çöplerden bulduğumuz yiyeceklerle karnımızı doyurmaya çalışıyoruz.
KARA KARA KIŞI DÜŞÜNÜYOR
Ev zemin altında olduğu için yaz aylarında bile rutubet kokuyor. Bu nedenle çocuklarım çoğu zaman hasta oluyorlar. Kızım Melisa bu yıl ilkokula başlayacak. Okul masraflarını nasıl karşılayacağım bilemiyorum. Evi tuttum tutalı 250 lira olan kiramı bir ay olsun veremedim. Elektrik kesildi, komşularımın yardımı ile açtırdım. Devlet büyüklerimizden yardım beklemekten çarem kalmadı. Önümüz kış çaresizlik içinde kara kara düşünüyorum.”