İşte Beştepe’nin yeni gol makinası...

Gençlerbirliği’nin A2 Milli takımı formasını giyen forvet oyuncusu Atabey Çiçek, kırmızı siyahlı takımın yeni gol makinası olma yolunda emin adımlarla ilerliyor. Geçtiğimiz sezon 36 golle A2 liginin gol kralı olan genç forvet, hedefinin İngiltere Premier Ligi olduğunu açıkladı.
TFF Tam Saha Dergisi’nin genç yıldız adayı ile yaptığı röportajın ana hatlarını Hürriyet Ankara okurları için derledik. İşte Mazlum Uluç’un sorularına Atabey Çiçek’in verdiği cevaplar:

-Geçtiğimiz sezon A2 Ligi’nin gol kralı olduğunu ve millî maçlar dâhil 36 gole ulaştığını biliyoruz. Bize futbola nasıl başladığını anlatır mısın?

Babam içimdeki futbol aşkını görünce beni de Gençlerbirliği’nin yaz spor okuluna yazdırdı. O sırada 7 yaşındaydım. Başlangıçta babamın maksadı sadece spor yapmamdı. Ama aradan 6 ay geçince kulüpte bir seçme yapıldı. 1995 doğumlu oyuncuların henüz bir takımı yoktu. Ben de bir yaş daha büyüklerin bulunduğu takıma seçildim. Sonrasında çıkış yapa yapa A takıma kadar geldim.

BENİM İDOLÜM ZLATAN İBRAHİMOVİC

Futbola başladığımda İbrahimoviç hayranıydım. Zaten arkadaşlarım da tipimi ve fiziğimi ona benzetiyordu.

-Başlangıçta idollerin var mıydı?

Evet. Başlangıçta İbrahimoviç hayranıydım. Zaten arkadaşlarım da tipimi ve fiziğimi ona benzetiyordu. Sonrasında Mario Gomez ve Edin Dzeko’yu da keşfettim. Aslında hepsi de benim fiziki özelliklerime uygun oyuncular. Ben de onlar gibi sırtı dönük oynayan, kafa toplarına çıkan, fazla çalım atmayan, sadece görevini yapmaya uğraşan ve gol vuruşlarında etkili olmaya çalışan bir oyuncuyum. Onun için bu oyuncuları kendime yakın hissediyorum.

-Futbola başladığında gelecekle ilgili nasıl hayaller kuruyordun? Bir gün gol kralı olacağını, ay-yıldızlı formayı giyeceğini düşünmüş müydün hiç?

Millî Takım’a gelmek en büyük hevesimdi. Bunun hayallerini kuruyordum. Ama “Şu kadar gol atarım, gol kralı olurum” gibi bir düşüncem yoktu. Zaten attığım bu kadar goldeki bütün payın kendime ait olduğunu söylersem arkadaşlarıma haksızlık etmiş olurum. O golleri arkadaşlarımın bana verdiği destekle, onların emeğiyle attım.

-Gençlerbirliği seçmelerine katıldığında seni beğenen teknik adamlar hangi özelliklerinden etkilenmişti?

O dönemde çok süratli bir oyuncuydum ve kolaylıkla adam eksiltebiliyordum. Zaten 7 yaşında kulübe başladığımda da adım çıkmıştı, “Bir Atabey var, çok yetenekli, bu çocuğun üzerinde durmamız lâzım” diyordu herkes. Başlangıçtan beri üzerime düştüler ve beni adeta “el bebek, gül bebek” yetiştirdiler. O dönemde sağ açık oynuyordum, şimdi oyun stilim biraz değişti. Yani başlangıçtaki gibi çok süratli bir oyuncu değilim ama bir pivot santrfordan beklendiği gibi fizik gücümü daha fazla kullanıyorum.

FUTBOLDAN BAŞKA ŞANSIM YOK

Ben bu yola baş koydum ve kendime ihanet etmek istemiyorum. Bu yolda devam etmekte kararlıyım. Zaten başka da şansım yok.

-Başlangıçta yeteneklerinle ön plana çıktığını anlıyoruz. Peki sonrasında Gençlerbirliği’nin altyapısında kendine neler kattın?

Hocalarıyla sürekli konuşan, eksiklerini öğrenen ve onların üzerine giden bir oyuncuyum. Bana biraz daha çabuk hareket etmem, ritmimi daha iyi ayarlamam, kolumu koyduğumda rakip defans oyuncusunun yaklaşmasını önleyecek kadar kuvvetli olmam gerektiğini söylüyorlar. Ben de bunların üzerine gidiyorum. Antrenmanlardan sonra hocam yoksa bile mutlaka kendim özel olarak çalışıyorum. Ekstra antrenman yapabileceğimiz bir sahamız var. Kulübümüz orada bize her türlü imkânı sağlamış durumda. Çalışmaktan asla yüksünmüyorum, çünkü ben bu yola baş koydum, kendime ihanet edemem. Veyis Kanber Hocam benimle özel olarak ilgileniyor. Kafa toplarının ve topu alıp çabuk dönerek yapılan vuruşların üzerinde duruyor. Duvardaki numaralı karelere şut antrenmanı yapıyorum. Ayrıca çabukluk için evde ip atlıyorum. Çalıştıkça karşılığını aldığımı görüyorum ve içimdeki çalışma isteği de otomatikman artıyor.

-Seninle birlikte futbola başlayanların pek çoğu bugün başka şeylerle uğraşıyor. Seni onlardan ayıran ve bugünkü noktaya gelmeni sağlayan farkların nelerdi?

Sanırım bu işi çok severek yapmamdı. Biraz önce de söylediğim gibi ben bu yola baş koydum ve kendime ihanet etmek istemiyorum. Bu yolda devam etmekte kararlıyım. Zaten başka da şansım yok.

VLEMİNKCX BENİM YERİMİ KAPATTI

Belçika ligi’nde gol kralı olmuş bu ismi izlemek ve bir şeyler öğrenmek işin olumlu yanıydı. Ama bir yandan da o, benim oynayabileceğim bölgeyi kapattı.

-Gençlerbirliği’nde geçtiğimiz sezon Vleminckx gibi usta bir golcüyle takım arkadaşıydın...

Evet, bu durumun benim açımdan hem olumlu hem de olumlu iki yanı vardı. Vleminckx, Belçika Ligi’nde gol krallığı yaşamış başarılı bir oyuncu. Onu izlemek ve bir şeyler öğrenmek işin olumlu yanıydı. Ama bir yandan da benim oynayabileceğim bölgeyi kapattı (gülüyor).

-Seninle aynı mevkide oynayan Artun Akçakın da Gençlerbirliği’nin altyapısından gelen bir oyuncu. Artun’un geçtiğimiz sezon sık sık oynama fırsatı bulması, sizin gibi genç oyuncular için umut verici olmalı...
Artun Akçakın kesinlikle bizim için iyi bir örnek. İnsanlar genç bir forvet oyuncusunun çıkıp oynayabildiğini ve takıma katkı yapabildiğini görünce, “O oynuyorsa diğer gençler niye oynamasın?”
diye düşünüyor. Bizim açımızdan bakıldığında olumlu bir örnek. Artun Akçakın ayrıca diğer gençlere abilik yapabilen, olgun birisi. Bütün genç oyunculara yardımcı oluyor.

M. CITY İLE SUNDERLAND CİDDİ TAKİPTE

Makedonya’da İngiliz scoutlar beni izlemiş. Türkiye’ye döndükten sonra telefonla arayıp, Manchester City ile Sunderland’ın beni beğendiğini söylediler.

-Geçtiğimiz yıl Manchester City ve Sunderland’ın seni transfer etmek istediği yolunda haberler yayınlandı. Bize bu tekliflerden söz eder misin?

Makedonya’da Avrupa Şampiyonası eleme turu maçları oynanıyordu. Oradaki üç maçta dört gol attım. Maçları İngiliz kulüplerinin scoutları da izlemiş. Türkiye’ye döndükten sonra telefonla aradılar ve Manchester City ile Sunderland’ın beni beğendiğini söylediler. Benimle temas kurdular, ‘Kulübümle görüşün’ dedim. Sonrasında Millî Takım’la Portekiz’e gittiğimizde scoutlar yeniden yanıma geldi ve takımdaki İngilizce öğretmenimiz aracılığıyla benimle baş başa görüştüler. Onlara yine kulübümü adres gösterdim. Menajerler Ankara’ya gelip kulüple görüştü ancak kulübüm beni bırakmadı.

-İstanbul’un üç büyük kulübünden de teklifler aldığını biliyoruz. Bu tekliflerle ilgili neler söylersin?

Üç büyük kulübün tümünden teklif aldığım doğru ama kulübüm beni yine bırakmak istemedi. Sanırım kulübüm benden çok şey bekliyor ve bu nedenle bırakmıyor. Özel bir oyuncu olduğumu da bana hissettiriyorlar doğrusu.