İki göz odada yaşam mücadelesi

Bilal Tutak, 3 yaşında. Gaziantep’te yaşayan ve atık toplayıcılığı için Ankara’ya gelen Bülent-Pınar Tutak çiftinin dört çocuğundan biri. Aile Ankara’da iki göz odalı bir gecekonduda yaşayıp, kağıt toplayarak geçimlerini sağlarken geçen sene mart ayında Bilal’in lösemiye yakalandığını öğrendi. Bir süre LÖSEV’de tedavi gören Bilal, geçen sene kasım ayında 9 yaşındaki ablası Yazgülü’nden alınan ilikle hayata tutundu. Bilal’in, 5 yıl boyunca düzenli olarak kontrolleri yapılacak. Lösemi hastalığıyla mücadelede çocukların sağlıklı beslenmesinin önemli olduğunu belirten baba Bülent Tutak, şunları söyledi:

TEKRAR OLMASINDAN KORKUYORUM

“Oğlumun durumu şu anda iyi, ama tekrar hasta olmasından çok korkuyoruz. Maddi durumumuz yeterli olmadığı için gece-gündüz kâğıt topluyorum. Çocuklarımın bu gecekonduda bir gün bile durmaması gerekiyor ama imkânlarımız yetersiz mecbur burada kalıyoruz. Yeni yeni kendimizi toparlamaya başladık derken bir de diğer kızıma verem teşhisi konuldu. Onun da tedavisi yapıldı çok şükür, şu an durumu iyi.



LÖSEV’İN DESTEĞİYLE GÜÇ BULDUK

Lösemili Çocuklar Sağlık ve Eğitim Vakfı’nın (LÖSEV) desteğiyle güç bulduk. Bilal’i sürekli arayıp soruyorlar. Bizi aylığa bağladılar, eşya, yiyecek, giyecek verdiler. Lösemi tedavisinde et çok önemli. Her ay et desteği sağladılar. Annemizin, kardeşimizin yapmadığı desteği onlar verdiler. Şu anda kızlarım okula gidemiyorlar. Seneye devam edecekler inşallah.”



UMUDUMUZU HİÇ KESMEDİK

Yaşadıkları zorlukları atlatmaya çalıştıklarını ifade eden anne Pınar Tutak, “Ben hastanede oğlumun yanındayken kızlarım da tek başına evde kalmak zorundaydı. Hep korkuyla yaşadık. Yine de Allah’tan umudumuzu hiç kesmedik. Çok şükür Bilal şu an çok iyi. Kötü günler geride kaldı. LÖSEV bilmediğimiz bir şehirde, evladımızın hastalığıyla mücadele ederken bizi yalnız bırakmadı” diye konuştu.