İhmal ettiler pişman oldular
Güncelleme Tarihi:
Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi COVID-19 Yoğun Bakım Ünitesi’nde koronavirüsle mücadele ederken birçok zorluk yaşayan, haftalarca aileleri ve sevdiklerini göremeyen hastalar, aşı olmayı ihmal etmenin üzüntüsü içinde.
Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Zekai Tahir Burak Ek Binası COVID-19 Yoğun Bakım Ünitesi’nde tedavi altındaki hastaların neredeyse tamamı aşı olmayanlardan oluşuyor. İki haftadır tedavi gören 49 yaşındaki iki çocuk annesi Rukiye Okyay, hastaneye kaldırıldıktan sonra bir süre çocuklarıyla telefonda konuşabilecek gücünün bile olmadığını ifade etti. Okyay, şunları söyledi:
SIRASI GELEN AŞISINI OLSUN
“Yalan yanlış haberlerden dolayı aşı olmayı ihmal ettim. Aslında randevum gelmişti, aşı olabilirdim. Yakalansam da kolay atlatacağımı düşündüm ama bayağı zormuş. Ben herhalde ölüyorum, bitti, gidiyorum dedim. Sırası gelen mutlaka aşısını olsun, beklemesinler.”
Yoğun bakım hastalarından 42 yaşındaki 3 çocuk babası Elvan Aslaner de “Benim için çok zorlu ve sıkıntılı bir süreç oldu. Sanki bana hastalık gelmeyecek gibi düşünüyordum. Aşıyı devamlı erteledim ama çok pişmanım. Hiç kimse tereddüt etmesin, mutlaka aşısını olsun. Bu sıkıntıları çekmeye hiç gerek yok” diye konuştu.
YANLIŞ BİLGİLERİ DİKKATE ALMAYIN
Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi COVID-19 Yoğun Bakım Ünitesi Sorumlusu Prof. Dr. Ayşe Özcan da son aylarda gençlerin de yoğun bakım ünitesinde tedavi altına alındığını belirterek, “Şu anda en genç hastamız 31 yaşında ama 77 yaşına kadar hastamız var. Hastalarımızın yüzde 50’si 30 ila 50 yaş arasında. Bu 30 ila 50 yaş arasındaki hastalarda dikkatimizi çeken, herhangi bir ek hastalıklarının bulunmaması ve hiçbirisinin aşısının olmaması” bilgisini paylaştı. Özcan, vatandaşların aşılara ilişkin yanlış bilgileri dikkate almamaları gerektiği uyarısında bulunarak, şunları kaydetti: “Aşı olalım, aşı olmadığımızda hastalığı ağır geçirme riskimizin olduğu aklımızda olsun. Aşı olduğumuzda da hasta olabiliriz ama aşı olanların hastane yatışı gerekmeden hastalığı atlattıkları ortaya konuyor, bu çok önemli. Hastalığı evde geçirmek ile yoğun bakımda, hastanede her gün iyiye mi gidiyorum yoksa kötü mü oluyorum endişesiyle geçirmek arasında büyük fark var. Aşıyı hem kendimiz için hem özlediğimiz o eski, güzel günlerimize kavuşmak için hem de toplum için, birlikte yaşadığımız insanlar için mutlaka olmalıyız.”